ჩუპაჩუპსი
-ნატ! ადექი-მომესმა დედის ხმა და თვალები გავახილე.-ჯერ ნახევარიც არაა,ხუთი წუთიც გთხოვ..-არავითარი ხუთი წუთი,დაგაგვიანდება.-არ დამინდო დედამ და ოთახის კარი შემოაღო. ოთახში ჩემი 4 წლის ძმა შემოტყაპუნდამან სიყვარული მოიპარა (I ნაწილი )
ზაფხულის ერთი ჩვეულებრივი დღე თენდებოდა, აღმოსავლეთი უკვე გავარდისფრებულიყო და სადაცაა მზეც ამოიწვერებოდა უკიდეგანო ცის კამარაზე. მზის სხივები სახლის ფანჯარაში შეაღწევდა და ბინდით მოცულ ოთახებს გაანათებდა. ცოტაც და ყველა თავისი ოთახიდან გამოვიდოდაარასოდეს გამიშვა II
საძინებელში წავედი.. ძალიან ვნერვიულობდი,მაგრამ საშა ღირსი იყო თავისი უზრდელობისთვის სათანადოდ დასჯილიყო.. ვლადმა კარები ისე გაიჯახუნა რომ შიშისაგან შევხტი.. თუმცა ვიცოდი სასურველ შედეგს მივიღებდი.. იმაზეც დავფიქრდი მართლა რომ დაგვაქორწინონ შემდეგახალი წლის ჯადოსნობა (9)
მეორე დღით დილიდანვე დაიწყო მამუკამ მარიამის ძებნა. კომპანიაში წავიდა და ყველა გააფრთხილა, რომ დაცვა გაეძლიერებინათ კომპანიასა და სახლში, რადგან მათ შვილებსაც არ დამუქრებოდა რამე, შემდეგ პოლიციაშიამისთვის დაისჯები
ბევრჯერ მიფიქრია თუ რა ოხდებოდა ჩემს ცხოვრებაში ის რომ არ გამოჩენილიყო, ალბათ ვერასდროს გავიგებდი რა გრძნობაა სიყვარული, და ჩემი მთელი ცხოვრება შავთეთრი კადრებით იქნებოდა სავსე. ამიტომ მეგობრებონუ მეტყვი რომ...
ნუ მეტყვი რომ ოცნებები არასოდეს არ ახდება, ნუ მეტყვი რომ ეს გრძნობები დაიმარხა სამუდამოდ, და ის გრძნობის ჭიდილები, რაც სულს შენთვის გადახდება, გულში უნდა დავუმარხო... თავის ხატი დავუმალო.ნუ მეტყვი რომ არ გიყვარვართვალის გაყოლება
გუშინ თვალი გავაყოლე,დღეს კი მზერა ჩავაყოლე ხვალ ხელს ვკიდებ კაბის კიდეს ავუყვებით ერთად კიბეს.ზეგ საწოლში ვინებივრებთ,მაზეგ ვნებას გავიხშირებთ, კვირის დღეებს გადავითვლით,წლები გავა ასე მითვლით.სადაც გვინდაგერმანული ზაფხული
შანელის სურნელით გაჟღენთილ ქალაქში სეირნობაზე ვოცნებობდი, ვნატრობდი ,,შანზ-ელიზეს\" მინდვრებზე ნებივრობას და სიყვარულისფრად დაღამებული ცის ხედზე წითელი ,ფრანგული ღვინის წრუპვას... ახლა კი ვიჯექი ცხვრის სუნით გაჯერებულ , ჯმუხსახეებიან,ტ(კივილი)
და რა არის ტკივილი?! კანი რომ გტკივა , სულს რომ გრძნობ . თვითოეულ კაპილარს ვენას და სისხლის წვეთებს რომ გრძნობ სად ჩაიარეს სად დატოვეს კვალი და სად შეწყვიტეს არსებობა... ადრეუფრო ხშირად ვწერდი... ყოველ დღე ვწერდი, ხან თავი მტკიოდა და ხან გული,მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთერთმეტე თავი (23)
მოაჯირს მიუახლოვდა და ქვემოთ ჩაიხედა.მშვიდი ღამე იყო,ქუცას მხოლოდ მთვარის სინათლე ანათებდა,რომელიც წყალზე ირეკლებოდა.ქვემოთ იყურებოდა ისევ,სახეზე ოდნავ ეხებოდა ცივი ნიავი და ცრემლებისგან ამწვარ ლოყებს სასიამოვნოდ უგრილებდა.გოგონამ თვალები დახუჭა დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.




ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.