პატარა ქალბატონი

როგორც იქნა დავბრუნდი ბათუმში.როგორ მომნატრებია აქაურობა ერთი სული მქონდა როდის დავბრუნდებოდი სახლში და გავიცნობდი ლილეს მე ხომ იმისთვის შევიცვალე რომ მას მოვეწონო ავტობუსი გაჩერდა და გამოვფხიზლდი ჩემი ფიქრებიდან როცა დავინახე რომ ის ვის გამოც

ცხოვრება გრძელდება 8

დილაადრიან თმა აბურძგნული მაისურსა და შორტებში გამოწყობილი შალვა სამზარეულოში შევიდა, ჯერ ფანჯრიდან გადაიხედა მერე კი კარგად გაიზმორა და დამთქნარების დროს ხელი პირზე აიფარა, მერე მაგიდას მიუახლოვდა სკამი გამოსწია და ზედ მძიმედ დაეშვა

ალბათ სიმართლე

ყველაფერში გაზომილნი, დამტვერილნი მოდიან,მათი გული აღარ დარჩა, ვერ გადარჩა ჰგონიათ,სახლში ისევ სიმარტოვე და სამშობლოს ქონია, ადრე დაობლებულებს, სიკვდილთანაც ომი აქვთ.სადღა არის სიმართლე? დატყვევებულ სულებში,ახლა უკვე

"ს ა მ ი ზ ნ ე"!-7

კართან მივედი ,ვნერვიულობდი, ერთი შეცდომაც რომ დავუშვა სიგნალიზაცია ჩაირთვებოდა, ცოტახანი გავჩერდი,დავმშვიდდი და კოდი ავკრიფე1991.05.30კარი გაიღო ,გარეთ გავედი და დიდ ჭიშკარს მივაშურე, ჯანდაბა აქამდე რატო ვერ შევამჩნიე აქაც კოდია

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -3-

სასიამოვნოდ გაოცებულმა გავაცილე ჩემი საპატიო სტუმრები და დივანზე მივესვენე.სამსახური მქონდა თანაც ჩემთვის მისაღები და სასიამოვნოც კი,რადგან ეკოს მოვალა პატრონობა შემთვის კარგი შანსი იქნებოდა.სტუმრების გაცილების შემდეგ სახლის დალაგებას

ცოლი და დედა კანონის გარეშე ( 13 )

აჰამ_ პირის გაუღებლად ამოვთქვი და სიამოვნებისაგან შევირხიე,აი ისე კნუტი რომ ააფუმფულებს იმ ადგილს სადაც ძინავს და კიდევ უფრო კონფორტულად ,რომ მოკალათდება._ მიყვარხარ_ მითხრა,საჩვენებელი თითით თავი მაღლა ამაწევინა და კიდევ ერთხელ

ამ გრძნობას ვერვინ ვერ აქცევს ფერფლად...

(ბიჭი) -გილოცავ! (გოგო)-მეც გილოცავ! (ბიჭი)-უკვე სამი წელი! (გოგო)-ხო ,სამი წელი... (ბიჭი)-სამი წელია რაც შენ ჩემი გოგო გქვია,სამი წელია რაც დილას შენი წუწუნით ვიწყებ,ღამეს კი შენთან საუბარში ვათენებ... (გოგო)-იცი შენთვის საჩუქარი მაქვს...

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 9

გთხოვ,შენ არაფერი არ იცი,ნუ განმიკითხავ,არ გაქვს უფლება,ხო გამოვიქეცი ხო შენ გამოგექეცი და მასაც-ბოლო სიტყვაზე ინტერესით შემომხედა,მივხვდი ვეღარ დავმალავდი,თან არც ძალა შემწევდა-არ ვარ ისეთი ძლიერი, როგორიც შენ,და ნუ მთხოვ ისე

ვინ თქვა ოცნებას ახდენა არ უწერიაო? (4)

- მაპატიე გთხოვ. თქვა ოღონდ თვალებში შეხედვა ვერ გაბედა. ნიას სახე ცრემლებმა დაუნამა. ოროვე ხელი შემოხვია გეგას და თავი გულზე დაადო. დიდი ხანი იყვნენ ასე, უსიტყვოდ. უკვე კარგად ჩამობნელდა. სანაპირო დაიცალა ხალხისგან. ისინი კი კვლავ იგივე

#000132

შემოდგომაზე წერა არ მიყვარს. საერთოდ არ მიყვარს ისეთ რამეზე წერა, რასაც განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს ჩემთვის. პარადოქსია, არა? მეშნია მათთან შეხების. მეშინია, არ ავამღვრიო. ალბათ, მასზეც ამიტომ არ ვწერ არასდროს. არ მინდა, გავუშვა. წერა კი