მე ვარ კატალეია(6თავი)

დღეები უსასრულოდ იწეელებოდა ღამეების მოლოდინში. ყველაფერს აზრი მიეცა. თუნდაც იმის გამო რომ ღამით მას ვნახავდი. ჩავეხუტებოდი და დავტკბებოდი მისი ლამაზი სახის ყურებით. მასთან ყოფნისას დავიწყებას ეცემოდა ყველა და ყველაფერი.

მე-ინფიცირებული (სრულად)

-სად იყავი ჰოუფ? ჰოლში დოინჯშემორტყმული ედმონდი დგას და თვალებმოჭუტული მიმზერს.-როდიდან განაღვლებს ჩემი არსებობა? ქურთუკს საკიდზე ვკიდებ, ფეხებს თბილ ჩუსტებში ვყოფ და წინ მივიწევ, მგონია ედმონდი უკვე თავიდან მოვიშორე თუმცა

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (ნაწ. II, თავი 3)

საავადმყოფოს ჰოლში ისხდნენ, სამნი. ყველა დაძაბული ელოდა ექიმს, რომელსაც თითქოს პირი შეეკრა და განზრახ არ ჩანდა. ყველაზე დაძაბული მაინც ლუკა იყო, ანდა რა გასაკვირია ეს ვინმესთვის?!.. ნერვიულობისგან წაშლილი სახე თლილ თითებში მიემალა და

მე რომ წავალ

თვიტონ ვიცი მოვაკელი ხილი და ვაკლებდი ნაყინსაც და მარწყვსაც რას იტყვიან ძმები წავალ როცა, ალბათ იქაც შემფიცებენ ძმობას ჩემს გარეშე დაიცლება ბოცა ჩემს გარეშე აყვებიან გრძნობას იქ, კი ვიცი ვინც დამხვდება იტყვის მუდამ სცდიდა თავის ბედს და წერას კარგი

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი მე-7)

უხმოდ მიმიყვანა სახლამდე, მანქანის გაჩერებისთანავე სასწრაფოდ გამდმოვედი, უკვე აღარ შემეძლო მისი სიახლოვე, სული მეხუთებოდა, დანაშაულის გრძნობა მაწუხებდა და ვიცოდი კიდევ ცოტა ხანს რომ დავრჩენილიყავი სიმართლეს ვეტყოდი. კიბეებზე ასვლისას მეშინოდა არ

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი მე-6)

შემდგომ კი ვეტყოდი, რომ მიყვარდა და ბოლო ამოსუნთქვამდეც მხოლოდ ის მეყვარებოდა. მაგრამ, როცა ჩემმა გონებამ ერთბაშად ამოატივტივა ირაკლი, ანა, გასული წელი, ხელი ჩამოვწიე და მანქანაში ჩავჯექი.

შენ მე დაკარგული შეგრძნებები დამიბრუნე (სრულად)

-აბა მოუსვი აქედან, ეს ჩვენი ადგილია!- გაიგო ბიჭმა ხმა. ამ ხმამ მომენტალურად დაარღვია ჰარმონია მის გარშემო. ისინი სამნი იყვნენ. თვითდაჯერებულები და გაუზრდელები. მათ წინ გოგონა იჯდა ეტლში და დამფრთხალი შველივით უყურებდა მათ. გოგონა ძალიან თხელი და

მე მწამს (7)

პარკიდან მოვდიოდი დ ვფიქრბდი, ამ ბოლო დროს რა ბევრს ვფიქრობდი? ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა კრისტინას მესიჯი იყო. გამიკვირდა. -იცი მომეჩვენა, რომ წერილს მარტო შეენ არ კითხულობდი. ვიცი სისულელეა, მაგრამ მომინდა მომეწერა. მიყვარხარ.

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (ნაწ. II, თავი 2)

საღამოს, როცა კარგად მოილხინეს და შეზარხოშებული ბიჭები დააწვინეს გოგონებმა, სუფრის ალაგებას შეუდგნენ. მხიარულ ამბებს ყვებოდნენ, რაც იცოდნენ ერთმანეთზე და რაც არ იცოდნენ. უცბად თავბრუ დაესხა ნატროშვილს, იგრძნო, რომ თავზე კონტროლს კარგავდა.

მე ის აღმოვაჩინე [6]

ოთახში ყველაფერი დალეწული იყო, იქვე სავარძელში კი ერთ-ერთი სტუდენტი იჯდა,თაკო. -გოგო რა გინდოდა ერეკლესთან? ტინოთემ ერეკლეს ოთახშიც შემოიხედა სულ შემთხვევით,გეძებდა სად იყავი და იქ რომ დაგინახათ ჩახუტებულები გამწარებული გამოვარდა და ყველაფერი დალეწა