კომენტარის გარეშე (თავი 12) – დასასრული

_შენ ალექსანდრე დარჩია ხარ._თითები ფრთხილად აასრიალა მის თმებში._მთავრობის სპიკერი, პროფესიონალი მანიპულატორი. კაცი, რომელიც უძრავად დგას, სანამ სხვა ადამიანების სამყარო იწვის, რადგან დიდი სურათი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ინდივიდუალური მსხვერპლი.

სადგური 6 ( მეხუთე თავი)

ვიდექი და დაჟანგულ კარს გაოცებული ვათვალიერებდი. ამის გარდა ალბათ ყველაფერს ველოდი. რა უნდოდა მას შუაგულ ტყეში? ან რას ნიშნავდა სადგური ნომერი ექვსი?

Haunting Adeline თავი 9-10

სუნთქვას ვიკავებ, რომ არ გავბედო ხმის ამოღება — იქნებ ისევ გავიგონო ხმა. ყველაფერი გაჩუმდა. ზედმეტად.ზეწარს გიჟივით ვეკვრები, გული ყელში მაქვს ამოსული.ვიღაცაა კართან. მაგრამ როგორ? როგორ, ჯანდაბა, გადმოიჭრა სიგნალიზაციაზე? კიდევ ერთი ჭრაჭუნი. და

კომენტარის გარეშე (თავი 11)

_უხილავობის არსი ისაა, რომ...ორივე მიმართულებით მუშაობს. ვერ გხედავენ ის ადამიანები, რომელთაც ებრძვი, მაგრამ ისინიც ვერ დაინახავენ შენს გვერდით დგომას, ვისაც იცავ. _ვიცი, აპლოდისმენტებისთვის არ ვაკეთებ...ახლა გაქვს მთელი ისტორია. გამოიყენე, როგორც

Haunting Adeline თავი 8 18+

მკერდი ჩემს მკერდს მიაჭირა. მკლავი წელზე შემომხვია და მთელი ჩემი სინაზე მის კუნთებს მიეწება. მომწონს, როგორც მეხება. თითქოს კლდეზე მდგარი ცეცხლის ალში ჩავვარდნილი. მის თვალებში ჩავიძირე წამით. მერე თავი დახარა და ნაზი კოცნით დამფარა.ამოვიოხრე.

დოროთე (თავი მესამე)

ვერაფერს მიხვდა რადგან გადაწოლილია თავის დარდში... დაზიანებულ ფეხზე გავხადე და გავუცვალე ფეხსაცმელი. უჰ შვება ვიგრძენი, ახლა სადაც მეტყვიან იქ წავალ ასე არხეინად, თანაც იქნებ იმ მძარცველ ქალბატონს მივაკვლიო გზა.

Haunting Adeline თავი 7

არჩი კი ვისკის ჭიქას მივსებს. მე კი მალულად შევხედე ეკრანს… უცნობი ნომერი:უცნობ კაცებთან მიპარულხარ, პატარა თაგუნავ? თუ დავინახე, რომ ხელით შეგეხო — იმ ხელებს დილამდე საფოსტო ყუთში დაგახვედრებ."

Haunting Adeline თავი 6

ყველა გავაცილე და წავედი ჩემი მუსტანგისკენ, რომელიც ქუჩის იქით დავმალე — სხვა სადგომზე.უნდა მოვწყდე აქაურობას. მაგრამ… ნადირობა ჯერ არ დამისრულებია. ახლა ჩემს პატარა თაგუნას უნდა ვეთამაშო.

მარტო' სული 29 თავი

-24/7 ზე ხაზზე ვიქნები თუ რამე დაგჭირდება მაშინვე დამირეკე და შენთან გავჩნდები -მადლობა-გაეღიმა ნიცას -არაფერზე ინერვიულო... -ვეცდები -ყველაფერს მოვაგვარებ! -ვიცი!

ქაღალდის ჭიქა (თავი ხუთი)

ნეტა რამდენის მოყოლა მოასწრო? ან რამდენს გაიხსენებ შენ? მაინც რატომ? რატომ იყრით თავს ერთად? რა უნდა გააკეთოთ და რას არ აკეთებთ? _ მანქანას მოუარა და საჭესთან დაჯდა._ მგონი დროა, ყველა დავუბრუნდეთ ათვლის წერტილს. გადადება აღარ შეიძლება.... თქვა და