სიყვარულიდან დიდ ჟურნალისტიკაში. 2

სევდისფერმა და ფსიქიკაშერყეულმა მარიამმა შემართებით განაგრძო ცხოვრება. ალბათ შეუძლებელი იყო ამხელა ტკივილის შემდეგ ნორმალური ადამიანივით გეცხოვრა თუმცა მარიამმა ამას მშვენივრად გაართვა თავი. სევდისფერი გოგო სულ იღიმოდა და უდარდელას შთაბეჭდილებას

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი22)

-ალო? - ბოლო ზარის მერე ვიღაცამ აიღო და მეც არ დავაყოვნე, ჩემი ნათქვამი ვითომც არ გაეგო, მხოლოდ სუნთქვის ხმა მესმოდა. -ნოე შენ თუ ხარ?!

დაუმორჩილებელი (თავი 18 )

გინდა რომ გამოგეკიდო? ხელი და თავი გააქნია უარყოფის ნიშნა თუმცა მაინც გადადგა რამოდენმე ნაბიჯი . -წაიქცევი იცოდეე . მზრუნველი ტონით აცნობა საფრთხის შესახებ . -არ წავიქცევი. -უკან ქვაა. დამაჯერებლად თქვა და დაელოდა,ინტერესით დააკვირდა უკან

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეცხრამეტე თავი)

ეულად მიაბიჯებდა ნათება შეპარულ ქუჩებში. ადრე ალბათ ბიჭებთან დარეკავდა, გამოსვლას თხოვდა, მაგრამ ახლა... უბრალოდ მიდიოდა, უმისამართოდ, მიდიოდა საკუთარ ტკივილთან პირისპირ მდგომი. კარგა ხანია სიმარტოვეს შეჩვეოდა თორნიკე. უნდოდა ეღრიალა იქნებ ეტირა

ბაბუაწვერა 6/7

-ჯარედთან ერთად იყო?-სემს ხმა შეეცვალა ვამჯობინე ხმა არ ამომეღო -ჰო დილით სადღაც ერთად წავიდნენ -როგორც ჩანს ლილა უკვე ჯარედს ჩემზე მეტად ენდობა ერთი კვირაა ვცდილობ სადმე გავისეირნო მასთან ერთად -არა სემ ლილა უბრალოდ

ბიზნეს ვუმენი (თავი 16)

„გცალია რო ვილაპარაკოთ? მემონატრე უკვე ://// თან რაღაც უნდა გითხრა “ პასუხის ლოდინში პიტნის ჩაის მზადება დავიწყე, მალე ტელეფონი აწრიპინდა, გიგა სკაიპით მირეკავდა, მეც ღიმილით ვუპასუხე. ეკრანზე თვალებ ჩაშავებული, ლოგინში მწოლიარე და წელ ზევით

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მეხუთე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

უცნობი ცოლი (1)

-მორჩი ღნავილს და დალიე! -ქერათმიანმა მის წინ მჯდარ გოგოს ,არყის ჭიქა გაუწოდა . -შენ არ გესმის სანდრა ! არა ,რომ გყვარებოდა ,გამიგებდი -რა უნდა გამეგო ნინა, რა? მორჩი ტირილს ნაძირალაა და მორჩა! როდემდე უნდა გე*იმავათ? არ უყვარხარ შეიგნე ,არა

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი23)

- დიდი ხნის მეგობრობა გვაკავშირებს. ეხლა კარგად მისმინე. მელანოსთან შოთას სახელი არ ახსენო და არც შოთასთან ახსენო მელანოს სახელი.... -კი მაგრამ რა ხდება ასეთი.

ჩვენ სიყვარულთან ბრძოლაში დავმარცხდით

-არანაირი სურვილი არ მაქვს თუმდაც კიდევ ხუთი წუთი დავკარგო თქვენთან, ამიტომ დაგინდობთ და პოლიციაში არ დავრეკავ.ჩემს სიტყვებს მისგან არანაირი რეაქცია არ მოყოლია. უბრალოდ გაქვავებული იდგა და თვალებით მიწვევდა.მისმა საქციელმა წყობიდან გამომიყვანა,