შენ კიარა წვიმა მიყვარდა...

დავიწყე დარდი,ამ ყველაფერს გადაჩვეულმა... ვუყურებ ქუჩებს წვიმად ქცეულ ყველა ნაწილაკს... და ახლა ვხდები, შენ კიარა წვიმა მიყვარდა...

ცხოვრების აზრი

ხანდახან ადამიანებს გონიათ რომ ისინი მთავარნი არიან და მხოლოდ მათი აზრია გადამწყვეტი, ხანდახან კი პირიქით ჰგონიათ რომ, ვარასდროს მიაღწევენ საზოგადოების მაღალ ფენას და დავრჩებით უჩინარნი როგორც ჩრდილნი რომელნიც მზის ჩასვლის შემდეგ უკვალოდ ქრებიან და

აქ სიტყვები ზედმეტია (პირველი თავი)

როგორც კი ნუცა გავიდა ლოგინზე ჩამოვჯექი და ღრმად ჩავისუნთქე. 5 წლის შემდეგ ციურმა ანგელოზმა გადაწყვიტა, რომ ხორცი შეისხას და საუფლო მიწაზე დაეშვას. ეგ გეგმის გარეშე არ დაბრუნდებოდა. ესეიგი "ომი" დაიწყო არა ბატონო ალექსანდრე? ძალიან კარგი, მაშ დროა

ბიჭი კაფედან თავი 5

სიმშვიდეს თუ დაკარგავ, დაიწყება ემოციების ქაოსი.აბობოქრდება შენში ყველა გრძნობა რომელიც წაგლეკავს და სასოწარკვეთილებამდე მიგიყვანს.მოთმინება დაკარგული ისეთ შედეგამდე მიხვალ რაც საზიანოა შენთვის. მე კი ვგრძნობდი როგორ მიწვავდა შიგნეულობას

13 გვირილა (სრულად)

-დათა რა გინდა? კარების გაღების თანავე ვკითხე. -შენც გამარჯობა გამიცინა.

საშინელი წესები გასართობად

გუშინ თითქმის ყველა გამოთვრა,მაგრამ ლიზი განსაკუთრებით მძიმე მდგომარეობაში იყო.ამას სალიოს სისულელეებიც ემატება.ამჯერად კარების გასაღებად წავიდა - ანაა! - რა? - ვიღაც უცხოა და უნდა გავუღო ხო? - ხო სალიო,პირველ რიგში უცხოებს უღებენ კარებს - თვალები

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი19)

ლუკა ოთახიდან გავიდა. გავიგონე ნაბიჯების და კარის ხმა და მივხვდი რომ სადღაც წავიდა. რაღაც მომენტში მესიამოვნა მარტო დარჩენა, როცა ცუდად ვიყავი, ან გაბრაზებული, ან მოწყენილი, მოკლედ როცა ფიქრი და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა მჭირდებოდა, ბაღში

ჩემს თათიას

რვა წლის წინ რომ შემიყვარდი თათია მერე ვითომ დაგივიწყე, კაი რა შენზე ფიქრი ჩემთვის ხომ სულ დარდია ამ საღამოს მე ამ დარდმა დამრია

სინათლის სხივი წყვდიადში(4)

საღამოს 8 საათი, კარზე კაუკუნი გაისმა. კარი ჰელენმა გააღო -გამარჯობათ მისის ჯონს დიანას წასაყვანად მოვედი -გამარჯობა დანიელ, დიანა მზად არის ახლავე დავუძახებ -ჰელენი ზევით ამოვიდა -დროა ძვირფასო, დანიელი ქვემოთ გელოდება -მოვდივარ დედა -მე

უცხო ქალის ცრემლი 5 თავი

შორიდან რომ ეტრფოდი კონკიას ამდენი ხანი,დაგადგა საშველი?წყვილი ვახოს ღიმილიანმა ხმამ დააშორა ერთმანეთს და თინის იმდენად შერცხვა მიშოს ზურგს უკან ამოეფარა,თან მკლავზე მაგრამ უჭერდა მის სუსტ ხელს მთელი ძალით.მიშომ არაფერი არ უთხრა,მაგრამ ტკივილისაგან