შემოდგომის შვილები 6.

შემოდგომის კიდევ ერთი პლიუსი იცით რაარის?სითბო...ბევრი სითბო საყვარელი ადამიანებისგან. ისინი გეხუტებიან, გეფერებიან და გათბობენ. დივანზე ჩაფიქრებულს კარზე ბრახუნი მაფხიზლებს და უხალისოდ ვაღებ კარს. გაღიზიანებული თუკა შემოდის და უკან ნიკუშა მოყვება

შემოიხედე

''ზოგს დიდი ცეცხლი აქვს სულში და არავინ მიდის მასთან, რომ გათბეს. და გამვლელები როდესაც ვერაფერს ხედავენ პატარა ბუხრის კვამლის გარდა, აგრძელებენ თავიანთ გზას''. ვინსენტ ვან გოგი

სასურველი (თავი 7)

ჩემო ტკბილებო. ვასრულებ სიტყვას და ვდებ ახალ თავს. შეცდომების გამო ნუ გამკიცხავთ ისევ ტელეფონით ვდებ. მოუთმენლად ველი თქვენს შეფასებასა და აზრს. მაინტერესებს მოგწონთ თუ არა მოვლენების ასე განვითარება. არ დაიშუროთ თქვენი მოსაზრებები. გამკიცხეთ ან

ჭინკობისთვე (II) მეზობელი

ჭინკობისთვე მეორე თავი. დაფუძნებულია რეალურ ისტორიებზე ფენტეზის ჟანრის რომანი, ოთხ ახალგაზრდაზე რომლებიც იმერეთ ესტუმრნენ და აღმოაჩენენ რომ სოფელი სულაც არ არის ისეთი მშვიდი და გასაოცარი, როგორც ეს ერი შეხედვით ჩანს.

ბუნება

როცა შექმენი ესეთი ლამაზი ადამიანი კიარა ბუნება შენი შეცდომა ჩვენი არსებობა ამას გული მეუბნება. ჩვენ ცხოვრებასაც ვაგინებთ, და თითქოს სიცოცხლეც მითია ვამბობთ რომ არ ღირს სიცოცხლე, რადგან ის დროებითია. ჩვენ სუიციდს მივმართავთ რადგან ტკივილმა გვატირა

წამიერი პაემნები (ბლოგერი)

,,შენ, ყველა ადამიანში სიმშვიდეს ეძებ.ცდილობ მათში განვლილი წამები შეიყვარო.ცდილობ სიყვარული და სინდისის ქეჯნა,ერთმანეთს შეერწყას. შენ ცდილობ ფეთქებადი წრე მოხაზო და მის შიგნით ჩადგე.არ არსებობს სიხარულის ილუზია,ეს რეალურია. "

ცალმხრივი სიყვარული )) ♥

ეშმაკის დაწყევლილი საჩუქარი რასაც ცალმხრივი სიყვარული ქვია ყოველდღე ბებიაჩემის ყვირილი მაღვიძებს ისევ მოვწყდები ჩემ სამყაროს და ვუბრუნდები ჯოჯოზეთს.ეს სახელი მაინც თუ გამოხატავს ჩემ ცხოვრებას..ყოველდღე ერთი და იგივე მეორდება,ავდგები დილით გავახელ

ნუთუ

ნუთუ მარტოობა ასეთი ძნელია და სიყვარული ასე მალე წავიდა, ნუთუ შენზე ფიქრს მოჰყვა ცრემლები

შეხვედრა (2)

ისეთი სწრაფი ნაბიჯებით შეირბინა ლამის ფეხები დაიტეხა, სიმწრისგან აღარც მაღლები ახსოვდა და აღარც მოკლე კაბა. ეგრევე მისაღებში შევარდა სადაც რამდენიმე წამი დაბნეული აფახულებდა თვალებს, მის წინ ისეთი სურათი იყო გადაშლილი რომელსაც ვერასდროს ვერ

სუიციდი

დედაჩემი ყოველთვის იძახდა "სტრანი" ბავშვიაო. ყურადღებას არ ვაქცევდი მის ნათქვამს, ვთვლიდი, რადგანაც მისგან განსხვავებული აზრი გამაჩნდა მაგიტომ მეძახდა "სტრან" ბავშვს. ნამდვილად არ მეგონა ასე თუ გადავწყვეტდი სიკვდილს. სახურავიდან გადავყურებ თბილისის