ანა 2 თავი

შუადღე გადავიდა. კიდევ დიდხანს ვიმეცადინეთ. მსიამოვნებდა რატის გვერდით ჯდომა, მარჯვენა მხარი მეწვოდა, ვგრძნობდი მამაკაცის სიახლოვეს. შიგადაშიგ ხარბად შევისუნთქავდი ხოლმე ჰაერს, თითქოს რაღაცის დანაკლისს ვინაზღაურებდი. ხუთი გახდა. უცებ კარი გაიღო და

ფერადი მელანქოლია

ძველ როიალს დაემტვერა კლავიშები, ისმის მხოლოდ მელოდია ხემზე, მენატრება მაგ თითების ბალიშები, თითქოს მანაც უარი თქვა ჩემზე! უმიზეზოდ ინაბება ურჩი დრო და ახმიანდნენ ბობოქარი წლები, უშენობამ გამოსცადა ლაღი გრძნობა, მარტოობამ დამიფანტა გზები...

ეშმაკი დედამიწაზე?ხუმრობთ არა?! (8)

დიდ ხანს ვეღარ გავჩერდი იმ საზიზღარ ოთახში და ისევ სახლში გადავწყვიტე წასვლა.მერე გამახსენდა რომ ‘’სახლი’’ ნამდვილ სახლს არ გულისხმობდა და ამის გახსენებით გუნებაწახდილი დავბრუნდი სასახლეში. მოწყენილობა და ერთფეროვნება.გამოძიება დაიწყო და ეზოში უფრო

მჯერა, ერთად გაფრენასაც შევძლებთ

-ნინა, როგორ ხარ? -კარგად კატო, შენ როგორ ხარ? -ნორმალურად, თუმცა წინ საშინელი დღე მელოდება და უკვე ვემზადები ყველაფრისთვის. -არ მეტყვი რა ხდება? რატომ ბუზღუნებ ან რა გელოდება წინ? რას ნიშნავს ეს სიტყვები? გაკვირვებულმა ვკითხე კატოს, მართლა არ

წავიდეს ყველა, მხოლოდ შენ დარჩი.. ♥ (თავი 1-2)

...... გოგონა ფრთხილად შევიდა კომპანიის ეზოში, მანქანის სარკიდან მალევე შეამჩნია მეორე მანქანაც, ''ჩემი უფროსის ჯამბაზი შვილიკო'', გაიფიქრა გოგონამ და მანქანა იქ გააჩერა, სადაც ბიჭი გეგმავდა.. ირონიულად ჩაიცინა და გადავიდა.. ჯერ კიდევ ახსოვდა,

დაბრუნება..

მოხვედი.. აი აცივდა და ისევ მოხვედი.. საბნად შენი თითები დამაფარე ...რომ არ მეტირა....გელოდებოდი..ბეღურებს წერილები გამოვატანე.. შენამდე არ მოვიდა ალბათ..აი მოხვედი.. ჩამოშლილ დალალებში შენს ნაზ თითებს ათამაშებ და იღიმები.. მე შენი ღიმილი მიყვარს..

ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა (თავი 2)

დღეს დღე მისდევდა,, ღამეს ღამე,, ფიქრად მექცა სილამაზე რომელიც არასოდეს ცილდებოდა ჩემს გონებას თვალს დავხუჭავდი და ვხედავდი თუ როგორ შემოღებდა კარს,,, მისი ღიმილი და თავდაჯერებულობა ჩემში ემოციას მატებდა.. არასოდეს განმეცადა ესეთი გრძნობა არასოდეს

საიდუმლო

-ადექით!მოსამართლე მობრძანდება.მოსამართლე შემოვიდა.მას მსაჯულებიც თან შემოჰყვნენ და ადგილები დაიკავეს.-ჩვენ რაიონულ სასამართლოში ვიმყოფებით.საქმე #521.ავტო საგზაო შემთხვევა და გაქცევა.ბრალდებულო ანნა,გთხოვთ წინ გამობრძანდეთ.

ქალი გავიცანი

ეს ჭიქა მხოლოდ შენთვის მაქვს დასხმული,მინდა, რომ ეს სისხლი დავცალო თავიდან,ღმერთის ჯამიდან, ღვინით აღვსული,ათას ცრემლსა და ტკივილს ავიტან...ქალი გავიცანი, თითქმის ანგელოზი,მისი თვალებიც კი ჩემთვის ღმერთი იყო,როგორ არ ვიჯერო?

მე შენ მიყვარხარ...

მე შენ მიყვარხარ... როგორც სიბნელეს შეჰყვარებია სინათლე წრფელი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ნაზ სევდას შეჰყვარებია ლამაზი ცრემლი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ამ ცრემლებს შეჰყვარებიათ ეს სახე ჩემი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ქვის კენჭებს შეჰყვარებიათ