ქაოსი. #6

-ისე, იქნებ კარგი ტიპია? -მითხრა ლისამ და სასმელი მოსვა. -სერიოზულად მეუბნები? -თვალები შუბლზე ამივიდა. -ხო, გაიცანი წესიერად, იქნებ მოგწონს შენც. -თვალი ჩამიკრა და სიგარეტს მოუკიდა.

Fight for Love... (1 თავი)

- ალოო გაიღვიძე ქეთინო !! ( თავზე დაახტა) - გაეთრიე თამრიკო (გამოაჯავრა) - უიმეე კაიიხო დაიძინე - მადლობ რომ ნება დამრთე მეორე დილა - 1 საათია ეხლა მაინც აწიე ეგ შენი გამაოგნებელი უკანალი და დამეხმარე კაბის არჩევაში - კაიხო მანახე აბა რეები გაქ

ექიმი დეტექტივი 3

კოლეჯი სადაც კევინ რენდალი სწავლობდა მოსაწყენი და საკმაოდ მოსაწყენ ადგილას იყო, მიკვირს მინისტრის შვილი ასეთ ადგილას რატომ სწავლობს და არა სხვა რომელიმე პრესტიჟულ სასწავლებელში, ქალაქის ცენტრში, სადაც სწავლასთან ერთად გართობასაც მოასწრებდა, რაში

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (13)

დილით იმაზე ბედნიერს გამეღვიძა ვიდრე ეს ჩვეულებრივ ხდება... მაშინვე ვიგრძენი წელზე დაძარღვული ხელი და ტანში სასიამოვნოდ გამცრა.... ცხვირი კანზე გავუხახუნე და მისმა რეაქციამაც არ დააყოვნა... მაშინვე დაუბუსუსდა კანი და გამარჯვებულის ღიმილით ავხედე..

და მაინც... (სრულად)

ვინანე იმდენად გვიან რომ ვერც გეტყოდი იმდენად გვიან რომ ვეღარც დაგინახავდი იცი? სავადმყოფოში ოპერაციის შემდეგ რომ დამირეკე სპეციალურად არ ავიღე არ მაქვს ამის თავი თქო მაგრამ რა მივიღე?

ახალი მეზობელი - სრულად

თმა გაიხსნა და აქეთ იქით ნელა გააკანტურა . ღიმილით წამოდგა ამღვრეული თვალებით მომზირალი ზურაბიანი და ქალი კედელს ააკრა , მძიმე სუნთქვა ამოუშვა პირიდან და გაავებული დააკვდა გამომწვევად მომზირალ ბაგეებს .

{ მხოლოდ დამთხვევაა } "3"

- კარგი მომიყევი შენზე რამე .. - რავიცი რა მოგიყვე , რაღაც პრობლემა გაჩნდა , წესიერად ვერც მე გავიგე და დავკარგე ყველაფერი რაც მშობლიური ქვეყნიდან ჩამოვიტანე. - ვეცადე ყველანაირად მოკლედ მეთქვა და გამომივიდა კდიეც. - მშობლიური ქვეყანა ახსენე?

-ჩემი სვანი ბიჭი!

წარბშეკრული ვუყურებ გრძელ ეზოს, ფანჯრიდან. ჯიუტად არ ვინძრევი ადგილიდან, არადა მცივა. ცოტახანში, ეზოს ჭიშკარი იღება და ჩემი გული, ორმაგად ცემს. ჩემ ბიჭს, ხელში ყვავილები უჭრავს, იღიმის და მობუზული მოაბიჯებს , ქვაფენილზე. "სად იშოვა ყვავილები."

ტკივილამდე მენატრები!!!!

არ ვიცი რატომ,მაგრამ ყოველთვის მეგონა,რომ ძლიერი ვიყავი და ცხოვრებაში ყველაფერს გავუძლებდი,მაგრამ ასე არ აღმოჩნდა.საკმარისი გახდა,რომ რაღაც შეცვლილიყო ჩემს ცხოვრებაში,რამაც ყველაფერი გაანადგურა და მეც ასე დავსუსტდი.დავკარგე ბრძოლის და ყველაფრის

სიკვდილის უსასრულობა

„ჩვენ“ ადამიანები ვიცავთ ყველასგან და ყველაფრისგან მათ, ვინც ჩვენთვის რაიმეს წარმოადგენს, მაგალითად საყვარელ ადამიანებს. მამაკაცები ცხოვრების ბრილიანტ მონაპოვრებს და შვილებს. ალბათ არაფერია შვილის ჩახუტებაზე, მის მოფერებაზე, კოცნაზე და რჩევის