ქალი იდუმალი არსება

სული და გული მტკივა,თითქოს რაღაც მიჭერს მთელი ძალით და გაქცევის საშვალებას არ მაძლევს.თანდათან სისწრაფეს ვუმატებ და არ მადარდებს არაფერი.თუნდაც მოვკვდე ...მე სიკვდილი მინდა ,ზოგს კი ჩემს ვითომდა უზრუნველ ადგილზე ყოფნა

ისევ შემიყვარე... თავი (14) ნაწილი (2)

ზურგზე მომიგდო და ოთახში ამიყვანა,საწოლზე წამომაწვინა,პლედი გადამაფარა და იქვე მდგარ ხის სკამზე ჩამოჯდა,მიუხედავად იმისა რომ მთვრალი ვიყავი,მაინც შემეძლო საღად აზროვნება და საერთოდაც არ ვნანობდი იმას რაც მას ვუთხარი,არ ვაპატიებ,არ ვაპატიებ,არ

ყველა გვტოვებს

როცა გაიღვიძებ და ისევ ის გახსენდება,ვინც ყოველ ღამ დაგჩემდა.როცა თვალებს გაახელ და შენს გვერდით არ არის ის,ვის გამოც ყოველ ღამით თვალზე ცრემლი გაშრება.ძნელია ხო?!ვიცი რომ,ის ვერაფერს ვერ გრძნობს მაგრამ ერთ დღეს

კავშირი გულთა შორის!

დიდო არმია! არის შენი მედგარი მხარი ჩვენი სამშობლო მხარის მარჯვე ხმალი და ფარი. მებრძოლმა ჩვენი ველის, ჩვენი მთისა და გორის, ჩვენ რუსთაველმა გვითხრა: კავშირი გულთა შორის!

სხვისი მეუღლე (თავი 3)

პარასკევ საღამოს სიუპრიზი გამიკეთა...ისეთი აღელვებული ვიყავი,რომ თავი თინეიჯერი გოგონა მეგონა...ჩემს ეზოში სიყვარულის ცეცხლი დამინთო...“მიყვარხარ“ იწვოდა,გამეღიმა...და თითქოს გულიც ჩამწყდა...მგონი,ეს იმის ნიშანი იყო,რომ ძველი გრძნობები უნდა

ადვოკატი მე! 3

-თქვენი საბუთები! საფულიდან ჩემს საბუთებს ვიღებ და ვაწვდი. -ადვოკატი ყოფილხართ! თქვენ წესების დაცვა უნდა შეგეძლოთ!-მაფრთხილებს და თან ჯარიმას მიწერს. დაუმშვიდოებებლად ჩავჯექი მანქანაში და დათა არველაძე დამცინის! მე დამცინის?! აქეთ უნდა დავცინო! ხომ

ნარკომანია (3)

ტასომ და ლევანმა ძალიან იჩხუბეს, უფროსწორად ტასო ეჩხუბა ლევანს. ლევანი დაპირდა , რომ თავს შეიკავებდა ცოტახნით და აბებს არ მიიღებდა, მაგრამ პირობა ისევ დაარღვია , როგორც ჩვევია ხოლმე. იმ დღეს ტასო ლევანთან არ დარჩა და სახლში დაბრუნდა. ტასოს დედა

უსასრულობა დროში [ნაწილი 2, დასასრული]

– იცი გუშინ რა მითხრა ელენემ, როცა ვუთხარით რომ შენთან გადმოვდიოდით საცხოვრებლად? – რა? – მან თქვა, რომ მსოფლიოში საუკეთესო მამა ეყოლება! – ღიმილით ჩავუკარი თვალი, მისკენ გადავიხარე და საგრძნობლად დაბნეულს ბაგეებზე ვაკოცე.

ფერადი გრძნობები(3თავი)

ძალიან მიყვარს მოგზაურობა ყოველ წელს სხვა და სხვა ქვეყანაში ჩავდიოდით და უამრავ ღირშესანიშნავ ადგილებს ვათვალიერებდით.ამჯერად ჟენევის ნახვა მინდოდა,ისე მოხდა, რომ მშობლებმა ჩემთან ერთად წამოსვლა ვერ მოახერხეს ამიტომ მარტო წავედი შვეიცარიაში,იქ

დალუქული დღიურები (დასასრული)

-არ მაინტერესებს არაფერი, შეგიძლია მანქანაც და ფულიც შენთვის დაიტოვო ოღონდ ეს ამბავი ჩვენს შორის უნდა დარჩეს- ყვიროდა დემეტრე. -არა, არა.. ჩვენ ასე არ შევთანხმებულვართ. ის ყველაფერს გაუგებს და თანაც ძალიან მალე. სანაძლეო ასეთი იყო. - თქვა უცნობმა.