მინდა გიყვარდე

მინდა გიყვარდე როგორიც ვარ და არ გაგიკვირდეს თუ რატომ მიყვარს დილით ოთახში თმა გაწეწილი რომ დავდივარ და არ ვამბობ სიტყვას. მინდა გიყვარდე ზოგჯერ უხეში, შენს მოფერებას რომ ვარიდებ თავს, მერე გავდივარ ცალკე ოთახში ვუკიდებ ‘’კენტს’’ და კონიაკს ვსვამ.

ბედის ვარსკვლავი (4)

-კარი რატომ არ დაკეტა ნეტავ, დღეს წესით არც უნდა დავბრუნებულიყავი სახლში ესკი ესე აპირებდა დაძინებას? გაოცებული ყრიდა ცოფებს კესანე, ოთახში ავიდა გამოიცვალა და სამზარეულოში ჩასვლა დააპირა როცა გიგის ოთახიდან უნცაური ხმები გამოვიდა და გეზიც მისი

ქუჩის მდაბიო პოეტი-გიორგი ქადაგიძე

არც პოეტობას ვიბრალებ და არც ვედრები ნიკოს, წაიღეთ თქვენი დიდება!წაიღეთ თქვენი იყოს! უბრალო გლეხის შვილი ვარ,გაზრდილი კავკასიონის ტრფობის პერანგებს მიქსოვდა ლექსები გალაქტიონის მე წერა შოთამ მასწავლა,ვაჟამ-ბუნების ვედრება მათ კამკამხმიან ტაეპებს

გჯეროდეს ჩემი (4)

სმს იყო მოსული მელექსესგან: სიყვარულზე ხომ ყველა ლექსს ვერ წერს, ან დაიწყებს და ვერ დაამთავრებს ლექსის წერა ხომ ძალზე რთულია რიტმი, რითმი და სიყვარულია.

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

ეს ისტორია ჩემი არ არის, ერთი ძალიან ნიჭიერი ქალბატონის სვეტა კვარაცხელიას დაწერილია, რომელმაც უფლება მომცა ამ საიტზე ამეტვირთა. მე პირადად ძალიან მიყვარს (უკვე მერამდენედ მაქვს წაკითხული ვეღარ ვითვლი) იმედია თვქენც მოგეწონებათ

ეშმაკის იარაღი 6

ორშაბათ დილას თაკო ჩვეულებრივ უნივერსიტეტისკენ გაემართა, შენობაში შესულმა დამხვედრ ნაცნობებს მიესალმა და ნაძალადევად გაუღიმა, კიბეებს აუყვა და 112 აუდიტორიისკენ მიაშურა კარი შეაღო, ლექცია უკვე დაწყებულიყო, ნუცას გვერდით უკვე ადგილი დაკავებული იყო

ერთხელ (სრულად)

პირველ საათზე გაკვეთილები დამთავრდა.ჯოშს ვუთხარი სამის ნახევარზე ჩემთან ყოფილიყო. ნახევარ საათში სახლში მივედი.დრო საკმაოდ მქონდა ამიტომ,აუჩქარებლად ვჭამე.-ოთახში ავედი.გარდერობიდან ტანსაცმელი სულ გადმოვყარე და არჩევა დავიწყე.

მეზობელი..(1)

მე ნია ვარ,ნია ბურდული 14წლის,ვცხოვრობ თბილისში(აქ დავიბადე და აქ გავიზარდე..)ვარ მეცხრე კლასში,ვსწავლობ ძალიან კარგად..მე არ მჯერა დაქალობის ასე რომ გოგონებთან მხოლოდ მეგობრობით შემოვიფარგლები და მყავს სამი მეგობარი მარი,ანა და ქეთა.

BLACK (2)

შუა ღამით გამოეღვიძა. ესმოდა წვიმის წვეთები როგორ ეხეთქებოდნენ ფანჯრებს. ვიღაცამ შუქი აანთო. -არ გძინავს?-თბილი ხმით კითხა ლიზიმ. -ახლახანს გამომეღვიძა, როგორც ჩანს ძალიან წვიმს.

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ

საკმაოდ ცნობილ საავადმყოფოში სამუშაოდ. ბილეთები ნაყიდია, სასტუმრო დაჯავშნულია, მოკლედ ყველაფერი მოგვარებულია. ხვაალ საღამოს ექვსზე გავფრინდებით. აბა რას იტყვით. ყველა შოკირებული ვიყავით. მხოლოდ ტაი და მიმი იცინოდნენ.