დაუვიწყარი (24-25)

*თორნიკე: -მოეთრიე აქ! დამიძახა ლუკამ, როცა გაიგო, რომ სახლში მივედი. -რა გინდა? -მე რა მინდა? კიდევ მე? რას ქვია ბერიძეს არ მოკლავ ?! -ლუკა.. არ მინდა ამაზე ლაპარაკი.. მაინც ვერ აგიხსნი ვერაფერს.. უბრალოდ იცოდე, რომ მე მას ხელს არ დავაკარებ !

არაამქვეყნიური სიყვარული

არ ვიცი რატომ როგორ რისთვის რანაირად მაგრამ ვიცი რომ მიყვარს ძალიაან... მიყვარს არაამქვეყნიურად... მიყვარს გადაუყვარებლად...მიყვარს მისი თაფლისფერი თვალები თვალები რომლებიც ერთდროულად სიხარულით და სევდით არის აღსავსე...ყოველ დღე ყოველ სააათში ყოველ

ქუჩაში ერთხელ

იცი როდესაც მე დაგინახე ქუჩაში ერთხელ, იქვე გზისპირას თვალებს ცრემლი მოადგა წამით სულის სიღრმეში რტოლვით და მალვით

8 სიტყვა-პარაზიტი, რომელსაც ადამიანის ხასიათზე ბევრის თქმა შეუძლია

ხშირად ადამიანების საუბარში გვხვდება ისეთი სიტყვები, რომლებსაც არანაირი აზრობრივი დატვირთვა არ აქვს. თუმცა ეს სიტყვა "ორატორები" ამა თუ იმ ადამიანის მეტყველებაში მეორდება იმდენად ხშირად, რომ გამაღიზიანებელიც კი ხდება.

წყვილს უნდა დაემტკიცებინა, რომ ცოლ-ქმარია და აი, რა გააკეთა

ერთმანეთი ამერიკაში გაიცნეს, მამაკაცი დიდი ხნის მანძილზე ცხოვრობდა შტატებში, გოგონა - სწავლობდა. სტუდენტური ვიზის სამუდამოზე შესაცვლელად მათ საიმიგრაციო განყოფილებაში გასაუბრება უნდა გაევლოთ. ერთმანეთი ამერიკაში გაიცნეს, მამაკაცი დიდი ხნის მანძილზე

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 3)

საბმმ მუსიკები ჩართო და თვითონაც მაგიდასთან დაჯდა. -გადაიღეთ რა?? -ხლით ანიშნა მეგობრებს რომ საჭმელი გადაეღოთ. მიამ ცოტა კარტოფილი გადაიღო მაგრამ ღვინოზე უაი არ უთქვამს. როგორც ყოველთვის მოვიდა სადღეგრძელოს თქმს დროც, რაც მიას არ უყვარდა მაგრამ

ბარიერი. -14-

-გესმის? -ჩამეკითხა კოტე. ხმას ისევ არ ვიღებდი, ჩუმად ვიჯექი და ვაკვირდებოდი ჩემ წინ მჯდომ მამაკაცს. თვალებში იმედი გაჰქრობოდა.. -კარგი, მაშინ მე ვილაპარაკებ და შენ მომისმინე. -თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე. -ვიცი, რომ ვიღაც სხვა გიყვარს და

სისულელე არის ახლა გეძახდე და...

მშვიდი საღამოა ახლა შემოდგომის. გარეთ ნიავი კი ფოთლებს ეფერება, აზრსაც ვეღარ ვხედავ შენით ცუდად ყოფნის, ისევ ვეწევი და ისევ მეწერება. სისულელე არის ახლა გეძახდე და სრული აფსურდია ახლა აქ მოხვიდე,

რაც გინახავს, კიდევ ნახავ! (თავი 5-6)

ტუმბოზე მდგარი საათი მაცნობებს რომ თორმეტი ხდება. როგორც ჩანს ზედმეტად გამეწელა ძილი, მიუხედავად იმისა რომ არც ღამე ყოფილა ძალიან მოკლე. ოთახს ვათვალიერებ, თუმცა ვერაფერს და ვერავის ვერ ვპოულობ ამიტომ კმაყოფილი სახით ვუბრუნდები ფიქრს, როდესაც ჩემ

სკოლა ბავშვების წესებით [19]

რატიმ ირგვლივ მიმოიხედა. ელენე არსად ჩანდა. რაც შეეძლო მთელი ხმით დაიღრიალა მისი სახელი ,მაგრამ არავინ გამოპასუხებია. ხრამში გადაიხედა და ყველაფერს თვალი მოავლო ,მაგრამ არაფერი.