შოკოლადისფერი “ნაწილი მეხუთე“

-აქ მუშაობაზე უარს არ იტყვის,მაგაში დარწმუნებული ვარ,მაგრამ შენ მოგიწევს ბოდიში მოუხადო და უთხარ,რომ მე არაფერ შუაში ვარ. -პირიქით,შეიფერე ჩემი საქციელი და მარიამს შენი შიში ექნება-

"დიალოგი ღმერთთან" - თემურ ელიავა

ადგა უფალი, დატოვა ტახტი, და ისევ შიშმა უეცრად დამჭრა, შემხედა ზედა, ყველაფრით დაღლილს და თითქოს მონას პასუხი გამცა: - გტკივა, და ასე იქნება მარად. რადგან ეს არის სამყოფი ხალხის რადგან ცოცხალი აქციეთ მკვდარად რადგან ბრალს მადებთ სანაცვლოდ

გზა რომელიც შენამდე მოდის (3)

-მადლობ. -არაფრის. გილოცავ გადარეულო. მომწერე მერე-გუგა და რუსო მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ. -აბა, ახლა შენ მითხარი სად წაგიყვანო.-გამიღიმა ალექსიმ. სანამ პასუხს გავცემდი ტელეფონმა დაურეკა და ბოდიშის მოხდით გვერძე გავიდა. ამ დროს ზურგს უკან ხმა

მაპატიე თავი 8

-რატომ მთხოვ რატომ? რატომ არ გინდა ეს?-გაცეცხლებული ნიკა აწითლებული სახით მომჩერებოდა და ისე მიყურებდა თითქოს ჩემი განადგურება, მოკვლა უნდოდა. ვხვდებოდი რომ მას ვერავინ და ვერაფერი შეაჩერებდა თუ არა მე. -გთხოვ ნიკა! მოკვდება!-ვუთხარი ჩამწყდარი ხმით.

მე მაპატიე...დავაშავე,რომ შემიყვარდი!

წვიმდა, ისეთი ამინდი იყო როგორც განწყობა ...უშენო დღეებს დავათრევდი და უკანასკნელს ვიკრებდი ძალას...სადღაც ჩემს ირგვლის,ჯერ არ გადაფრენილ მერცხლებს სციოდათ.ისევ წვიმდა,და ყველაფერი შენ იყავი,სულ შენ...სულ ყველა.

დუბლი პირველი

_გულწფელობა , ხო ხო გულწფელობა მაინდამაინც მორცხვი ღიმილით უნდა დავმჯდარიყავი შაბლონურად გამეცა კითხვებზე პასუხი და წავსულიყავი , მე რასაც ვგრძნობ ვფირობ იმას ვამბობ და სწორედ ამით გჯობნით ყველას , აი მაგალითად შენ ჩვეულებრივად რუტინულად

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (3)

თი-თხუთმეტ წუთში უკან დაბრუნდა. -რამე ხო არ გითხრა გოგო -სახელი მაქვს მე,და არა ისეთი არაფერი -რა გქვია -ანი -სასიამოვნოა, მე ცოტნე (ჩაღიმება) -ჩემთვისაც,რა უთხარი?

ბედნიერება გაზიარებით (36)

ვინ არის მაგის შვილი? - უხასიათობა დაეტყო ხმაში სვანს. _ერეკლე. - მოკლედ მოუჭრა გვანცამ. _ერეკლე? - ორაზროვნად იკითხა კაცმა. _ხო ერეკლე! _და ვინ არის ეს ერეკლე? - სახელი გაწელილად და ირონიით წარმოსთქვა ავალიანმა.

გვეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა(დასასრული)

-არა. არა. არა. არ მჯერა ღმერთო. ზურა შენ ამას არ გააკეთებდი. ეს სიმართლე არ არის, გთხოვ მითხარი რომ ეს სიმართლე არაა. გთხოვ მითხარი. იმედი მქონდა ყოველთვის ერთად ვიქნებოდით, მაგრამ შენ... უშენოდ სიცოცხლეს რა აზრი აქვს? არადა მეუბნებოდი რომ

ჯულიეტა (სრულად)

-"მასწ, მასწ"-სწრაფად ავიწიე ხელი და მასწავლებელს სწერვა სახით გავხედე -რაგინდა?-უხეშად მკითხა დამრიგებელმა და მათემატიკის მასწავლებელმა ნანამ -"მასწ" ახალი მოსწავლე გადმოდისო და ხომ შემირდით თქვენ გვერდით დავსვავო?-ირონიულად გავუღიმე მე