ბარიერი. -12-

არც დღე ვიცი, არც რიცხვი და არც საათი.. მთელი დღეები ვეწევი, ცოტ-ცოტას ვსვამ და საწოლში ვკოტრიალებ. აღარც წარსულზე ვფიქრობ, აღარც აწმყოზე და აღარც მომავალზე.

InkeD #3

დილით ისევ ადრიანად გამეღვიძა და კვლავ ეზოში გავედი. ისევ წუხანდელზე ვფიქრობდი. დარწმუნებული ვარ რომ არ მომჩვენებია.ეს მართლა იყო.ჩვენს ფანჯარასთან მართლაც იყო ვიღაც. -იუკა!... იუკა ! აქეთ !...-ფიქრებიდან ნაცნობმა ხმამ გამომიყვანა. ხმა ტყიდან ისმოდა.

მი სი მალატ (სვანურად) ''4 თავი"

- მომიცადე თეკლე, უშგულში მივდივარ და შენ სკოლამდე წაგიყვან - ოთახში ალექსადრეს ხმა გაისმა. არსად დაგეკარგოთ ეს თეკლე შენ და მართას - მალევე გეგამ გამოამჟღავნა თავისი ხასიათი. ალექსანდრესთვის უარის თქმას ვაპირებდი, სკოლა მაინც ახლოა-თქო, მაგრამ

ამაყი ქალბატონი 3

მაინც ვერ ვხვდები ასე რატომ იქცევი...გინდა ჭკუიდან გადამიყვანო ხომ? ამას თუ ელი გეტყვი რომ უკვე მიაღწიე. არ ვიცი როგორ, რანაირად მაგრამ მაინც შემოაღწიე. ვერ გიტან ასეთი რომ ხარ გაიგე ?რატომ ჰა ? არ შეგიძლია ერთი მორიგი იყო ?

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე... {21}-{22}-{23}

-elizabeth,my dear-luke ელის გადაეხვია. -luke-თბილად შეხვდა ელიც. -რატომ შეწუხდი,არ იყო დახვედრა საჭირო-ხელზე აკოცა lukeმ. -რა შეწუხებაა-შეიშმუშნა ელიზა.-მაგრად გამიხარდა შენი ჩამოსვლა. -მეც ძალიან.მაგრად მომენატრე.-გარშემო მიმოიხედა lukeმ.-აქ უკვე

სამეული (9-10-11)

სამეული თავი 9 გოგოებმა გაიღვიძეს თუ არა მაშინვე დაიწყეს ტანსაცმლის ჩაცმა - აუ რა ჩავიცვა - იკითხა ანამ , კაბა და მაისური აიღო და გოგოებს გადახედა - ააა კაბა მოგიხდება - უპასუხა ნინიმ გოგოები ელოდებოდნენ როდის შემოაღებდნენ კარს ბიჭები მაგრამ მათ

წყეული ღამეები[1]

რატომ იქცევა ასე,ალბათ,დაგებადებათ კითხვა? რატომ და ცოლმა გაუმხილა,რომ ორსულადაა,ხოლო ეს „სცენები“ მისი რეაქციის გაგრძელებაა.დიდი ხანია სარეცელი არ გაგვიზიარებია და რაღაცას ჩმახავ,დედაკაცო,მიღალატეო,ცილი დასწამა ქალს და მერე თმებითაც კი ითრია

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (8)

-ნი, არ წავიდეთ? გვიანია უკვე. -ხო ჯობია, სანამ ჯერ კიდევ ერთობიან, მაშინ წავიდეთ. მერე რომ მივიდეთ, გაიგებენ რომ გაპარულები ვიყავით. -ხო, წამოდი. 10 წუთში ისევ კოტეჯებთან იდგნენ

შურისძიება (2)

– ნუცა როგორ ხარ? – კარგად – მეც – არმიკითხავს – კარკში მარტო რას აკეთებ? – შეყვარებულს ველოდები – რომელს ორითვისწინ რომ დაშორდი? – შენ რაიყო გამომძიებელიხარ? – კი დეტექტივ– გამომძიებელი – მართლა? – მართლა – მერე საქმე არგაქვს? მე რას დამდევ?

შეშლილი-სულებთან მოსაუბრე (თავი 1)

შეჯახება, ავარია, უბედური შემთხვევა, პატარძეულის ხიდიდან გადავარდნა, ასე დაიწყო ყველაფერი.. ასე დავკარგე დედა და მამა, ამის შემდეგ ჩემი ბიძაშვილი მათე მზრდიდა, 16 წელი გავიდა რაც დედა და მამა აღარ მყავს, სულ პატარა ვიყავი, როდესაც საშინელმა წვიმამ