"ჭიქა მარტინი და ბედნიერება..."(სრულად)

დაკარგულს ისევ თუ იპოვიდა. არ ეგონა და არ ეგონა არჩვაძეს წლები ვერაფერს რო ვერ დააკლებდა. იჯდა და უყურებდ ალექსანდრეს,რომელიც თმებისკენ ღრენით მიუთითებდა და ეღიმებოდა,ეღიმებოდა ბედნიერებისგან რომ სასურველი და საყვარელი მამაკაცი მის წინ იჯდა.. და

საზაფხულო ბანაკიდან დაწყებული სიყვარული (თავი 3)

გოგონაზე და ბიჭზე რომლთა სიყვარულიც საზაფხულო ბანაკიდან დაიწყო..ეს ყველაფერი 2 თვის განმავლობაში გრძელდებოდა სანამ მამამ არ ჩამომაკითხა და სასწრაფოდ თბილისში არ დამაბრუნა.. წასვლამდე აცრემლებული თვალებით ლაშა გამოვიდა და ჩამეხუტა.. ბოლოს ხელი

მომავლის იმედი (9)

_ჯანდაბა ეს ხომ უბრალოდ ნაშებია მისთვის! გულში საკუთარ თავს ვეუბნები და მაგრად ვეხუტები.ვიცი რო ბექასაც იგივე უნდოდა და უფრო მაგრად ვეხუტები, მთელი სხეულით მიკრებული ვარ მასზე და მოულოდნელად მობილური მირეკავს.უკანა ჯიბიდან

თეთრი მთვარე [1]

ჯიბიდან "მოცეკვავე" ტელეფონი ამოიღო. გაოცდა, როდესაც ნომერს დახედა. - გისმენ. - აკანკალებული ხმით უპასუხა. - გამარჯობა. - ხმაზე ნერვიულობა ეტყობოდა. - რ-როგორ ხარ? - კარგად. რაღაცის სათქმელად დაგირეკე. - ყოყმანი დაიწყო. - ჩემს პირობას ვერ

დაკარგული დრო (1)

მ ქვეყნად ყველაფერს აქვს დასასრული...ტკივილსაც - სევდასაც სიხარულსაც - ცრემლსაც - იმასაც კი...რასაც დასაწყისი არ ჰქონია... განსაკუთრებით ხანმოკლე ბედნიერებაა - სულ ერთ წამს გრძელდება... სწორედ ამ წამს უნდა მიუსწრო - დაიჭირო და მაგრად ჩაებღაუჭო "...

ტრიუმფალური თაღი (ნაწილი II )

ნელა ჩაუყვა ბაია პარიზის ქუჩებს და ბოლოს თავის კორპუსთან შეჩერდა. კიბეებს აუყვა, ჩანთაში გასაღები მოძებნა და ბინაში შევიდა. რთულია სტუდენტური ცხოვრება. წარმოიდგინეთ ძალიან პატარა ბინა. არანაირი მატერიალური და მორალური დახმარება ოჯახიდან. სრულიად

მაინც მოგარჯულებ (3 ნაწილი)

ეს მართლაც ასე იყო. ვერ აპატია თავის თავს კატოს ცრემლები, ნერვები მოეშალა. კლუბში წავიდა, დალია და ცოტა გაერთო. უნდოდა კატო თავიდან ამოეგდო, მაგრამ არ გამოსდიოდა. ეს პატარა ჯიუტი გოგო მისთვის უკვე ძალიან ძვირფასი გამხდარიყო. ის არ გავდა სხვებს,

რთული გზა

სადღც წამიკითხავს, ზუსტად არ მახსოვს სად თუმცა დარწმუნებული ვარ ასე ეწერა:ბავშვების 97% 7 წლამდე ლიდერობისაკენ მიისწრაფის, შემდეგ კი ეს რიცხვი კლებულობს საბოლოოდ კი 5%_მდე იკლებს თუმცა თქვენი აზრით ამ 5%_დან რამდენი ხდება ლიდერიი...? ალბათ 1% იც კი

"ნახვამდის" (სრულად)

თუმცა ვის რა ვაგრძნობინო მეც ვეღარაფერს ვგრძნობ მეცც აღარ მჯერა არაფრის.. არც იმის მჟერა რომ გაზაფხულდებაა არც იმის რომ სხვა სეზონიც დადგება ამ ცივი სეზონის გარდა... არაფრის არ მჯერა.. არ მჯერა არც უცნაური დამთხვევების მაგრამ ყველაფერი ხომ მართლაც

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 2)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!!