შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

კვირის სიახლე

ცეცხლი აინთო, თამაში დაიწყო (სულ)
ისტორია
22-03-2024, 00:24 2 527 8

ცეცხლი აინთო, თამაში დაიწყო (სულ)

ტბის ზედაპირი სარკესავით ირეკლავდა ზეცას.ჩამობურული ნაძვები გვირგვინივით ერტყა წყლის გამჭვირვალე სივრცეს. ისეთი მყუდროება სუფევდა ირგვლივ, რომ ვერავინ წარმოიდგენდა, თუ ეს სამოთხის მსგავსი მიდამო, ამ

თვის სიახლე

აკრძალული! ( ნაწილი1 ) სრულად
ისტორია
5-03-2024, 22:25 8 258 22

აკრძალული! ( ნაწილი1 ) სრულად

„სამყარო ჩემთვის სამ ნაწილად იყოფოდა: ერთი, სამყარო, სადაც მე, მონა ვცხოვრობდი და იმ კანონებს ვემორჩილებოდი, რომლებსაც, არ ვიცი, რატომ, მაგრამ ბოლომდე ვერასდროს დავიცავდი; მეორე, ჩემგან უსასრულოდ

PDF წიგნები

მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი
ელექტრონული წიგნები
7-05-2023, 19:08 9 094 2

მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი

წარმოიდგინეთ სამყარო, სადაც ქალებს ეკრძალებათ მუშაობა, საკუთრების ფლობა, სიყვარული, ოჯახის შექმნა, ქუჩაში სიარული. ეკრძალებათ, გამოიყურებოდნენ ისე, როგორც თავად სურთ, ისაუბრონ და მოიქცნენ ისე, როგორც
მარტო სექსისთვის გინდოდი?! (1 ნაწილი)
ისტორია

მარტო სექსისთვის გინდოდი?! (1 ნაწილი)

14-04-2015, 20:11
ავტორი
4 832
11
+
ვერცერთი ვერ აზროვნებდა მთვრალი ადამიანები საერთოდ ვერ აზროვნებენ და გათიშული მთვრალები იაზროვნებენ? რაღაც არა მგონია ოთახში გაბმული კვნესა. საწოლში ორი სხეული ერთმანეთზე მიკრული. აზროვნება ნოლი .არავინ იცოდა რა მოხდებოდა ხვალ მათთვის მთავარი იყო
ნაყიდი   სილამაზე [17 თავი]
ისტორია

ნაყიდი სილამაზე [17 თავი]

14-04-2015, 19:03
ავტორი
9 078
15
+
-ევა სახეზე ფერი არ გადევს. -არაფერია ანა, კარგად ვარ. -რას ნიშნავს კარგად ხარ, სარკეში არ ჩაგიხედია? -მართლა კარგად ვარ. -გამომართვით._ ალექსანდრე ჩემ გვერდით დაჯდა. მე და ანას ყავა და ფუნთუშა გამოგვიწოდა -მადლობა. მე მართლა არ მშია,
მე მერიენი ვარ!  თავი I
ისტორია

მე მერიენი ვარ! თავი I

14-04-2015, 18:32
ავტორი
1 766
7
+
ერთხელ, როდესაც ისტორიის გაკვეთილიდან სახლში ვბრუნდებოდი მეტროთი, ჩემს გვერდით სკამზე დავინახე დაყრილი ფურცლები. შეიძლება ყურადღებაც კი არ მიმექცია, რომ არა ფოტოსურათი, რომელიც ფურცლებს შორის მოჩანდა. ვეღარ გადამეწყვიტა რა მექნა
ბოლო გაღიმება (თავი 2)
ისტორია

ბოლო გაღიმება (თავი 2)

14-04-2015, 18:18
ავტორი
1 841
0
+
-ან ხუთ წუთში შენთან ვართ და ყავა გავიკეთე რა.. -კაი კაი გელოდებით მალე. მართლაც ხუთ წუთში კარებზე ზარის ხმა გაისმა. -რას შვები გოგოო, სად დაიკარგე მთელი კვირა? საყვედურებით დაიწყო შეხვედრა ელემ. -გამარჯობა ელენე. თითქოს კითხვა ვერ გაიგო ანამ და
შემიყვარდი, პატარავ! (3 ნაწილი)
ისტორია

შემიყვარდი, პატარავ! (3 ნაწილი)

14-04-2015, 18:15
ავტორი
4 614
6
+
ტელეფონზე ლაპარაკს რომ მორჩა, სახლში შევიდა. დედინაცვალმა დაუძახა: -სანდრო მობრძანდი აქ! -რა არი დედა? -ვინ გოგოს მამას ეხმარები შენ? ასეთი ქველმოქმედი როდის მერე გახდი? -სანამ მამაჩემს შეუჩნდებოდი მანამდე.ნაგლად გაუღიმა სანდრომ. -ნუ მეპასუხები
წითელი ფეხსაცმელი [5]
ისტორია

წითელი ფეხსაცმელი [5]

14-04-2015, 18:04
ავტორი
4 456
7
+
თორმეტი რომ გახდა, გიგიმ მის მკერდზე მიხუტებულ ქალს კიდევ ერთხელ მხურვალედ აკოცა, უთხრა, წასვლის დროაო და წამოდგა. «ყველაფერი დამთავრდა», _ გაიფიქრა ნიამ. გიგი ახვლედიანი ახალ დღეს იწყებს. მან მიიღო სიამოვნების საჭირო დოზა, ახლა წყალსაც გადაივლებს
მკვლელები (4)
ისტორია

მკვლელები (4)

14-04-2015, 17:36
ავტორი
1 349
0
+
ჩვენი ზეიმიც დასრულდა... რა თქმა წარმატებით... ცირა გავიცანი ანდრიაც... გიორგიც,მითხრა კიდეც სადღაც ნანახი მყავხარო მაგრამ ვერ იხსენებდა სად ბოლოს მოაგონდა -ჰო გამახსენდა სუპერმარკეტში გნახე...მეგობართან ერთად დღეს
უგულო და ბანიკი #6
ისტორია

უგულო და ბანიკი #6

14-04-2015, 17:35
ავტორი
3 357
3
+
...ერთი კუნძული იყო,რომლსაც გრძნობების კუნძულს ეძახდნენ,ერთხელ ამ კუნძულმა ჩაძირვა დაიწყო,თითოეულმა გრძნობამ უშველა თავს,მაგრამ დარჩა ერთი გრძნობა,ყველაზე სპეტაკი,გამაგიჟებელი და ღვთიური გრძნობა,ეს სიყვარული იყო...კუპიდონები,ყვიროდნენ „თავს უშველე
დაბრუნება(6)
ისტორია

დაბრუნება(6)

14-04-2015, 16:55
ავტორი
2 628
3
+
დილით როგორც ყოველთვის ანას ყვირილმა გამაღვიძა. –ლიზიიიკო ადექი რაა_თვზე დამადგა გაბურძგნული წერეთელი. –ააუ რა იყო შაბათია დღეს_გადავბრუნდი. –ვიცი რო შაბათია გიომ დამირეკა და მითხრა ჩემთან აგარაკზე წავიდეთ ორი დღითო. –ვაა კაია ვინები
სისხლიანი მთვარე (2)
ჩანახატი

სისხლიანი მთვარე (2)

14-04-2015, 16:39
ავტორი
1 839
1
+
რამდენიმე ხნის წინ სისხლიანი მთვარე დავწერე.მოგეხსენებათ, ჩემს შეშლილ მეზე იყო,რომლის არსებობასაც შეეგუა საზოგადოება და იმ ოთხი კედლიდანაც გამოვედი,სადაც ყოველ ჯერზე დიმედროლით მაბრუებდნენ,იმ ოთხი კედლიდან ,სადაც ჩემს მუზას არარსებული ადამიანები