ბოლო სუნთქვამდე

არაფრის მთქმელი მზერის თავიდან აცილების ვცდილობ, თუმცა უკვე შევეჩვიე, რომ არ გამომდის, საკუთარ ანარეკლს თვალს ვერ ავარიდებ, სახეზე ნაკვალევი ისევ მაქვს, თითოეული შეხების, თითოეული ტკენის ანარეკლი, რომელიც ადამიანების ამაო მცდელობის შედეგად დამრჩა,

საცდელი კურდღელი II

-ვინ არის? -ვიკითხე ფრანგულად და პასუხს დაველოდე. -კესარია! -მომესმა კარს უკან,საკეტი სწრაფად გადავატრიალე და კარი ფართოდ გამოვაღე. უაზროდ გავიფანტე,თავი ისევ სიზმარში მეგონა. ან კიდევ უფრო უარესი,იდენტურობის დისოციაციური აშლილობის მსხვერლი,მაგრამ

უახლოესად შემორჩა ქარი

შრიალებს მორცხვად,შრიალებს წნორი, ფოთლიდან ფოთოლს ედება ცვარი.

***

შუა ზამთრში რა უნდა იებს?! ასეთ უმწეოს! ასეთ ნაზ ყვავილს! მაცდურად მიცქერს, საფლავებს შორის, მისი სინაზით, ხასხასა ფოთლით. ამ სიცივეში, ამ ქარიშხალში, რამ მოიყვანა?! რისთვის მოვიდა?!

არ შეგიყვარებ. 10 თავი

-თვალები დახუჭე ახლა ლელა. -ე გადი რა თქვენც დახუჭეთ მაშინ. -ბიჭები ვართ ჩვენ. -გაჩუმდი ლუ რა ამაზე ვარესებაც მაქვს ნაყურები დიდი ამბავი.

ცეკვა სიკვდილთან (თავი 3, 4 და 5)

გუშინდელი დღესავით მახსოვს, თუ როგორ გამომაძევა სამოთხის კარიბჭიდან მაღალმა ღმერთმა. ჩუმად და გარკვევით მომაძახა, რომ დროულად მეპოვა გულის მხსნელი, რომ ჩემს სულს საბოლოოდ წვეოდა შვება... განთავისუფლებულიყო სულიერი დაღისგან. ვიცი, დრო მალე გადის...

ცა’მეტი

მარტი იქნება, მარტის 13 და იწვიმებს ისე, როგორც მარტს ჩვევია.

მომენდე (მეშვიდე თავი)

ვიკა დაწყნარდი წარმოიდგინე სახლში ხარ შენს თბილ საწოლში,აქეთ-იქით ყურებას მოეშვი და მხოლოდ წინ იხედე.მაგრამ ჯანდაბა ვერ ვწყნარდები,ყოველ წამს მგონია რო რაღაც არსება გადმომიხტება გზაზე,ადამიანის ჭაჭანება არაა ,რომც ვიყვირო ალბათ ვერავინ გაიგებს

ცოლი მჭირდება! (პირველი თავი)

-სასამართლო იძახებს სანდრო დადიანს. ამ სიტყვების გაგონებისას დარბაზში მყოფი ერთ-ერთი ახალგაზრდა ბიჭი ფეხზე წამოდგა და განკუთნილი ადგილისკენ დაიძრა,რატომღაც ნერვიულობდა,თვითონაც არ იცოდა რატომ ადარდებდა ეს ფაქტი ასე.

მექანიკურად! (დასასრული)

ლევანი ადვილად შეეჩვია თავის ახალ ბინას და მარტო ცხოვრებას. ძალიან კომფორტულად გრძნობდა თავს. თათა და ის, ძალიან კარგად იყვნენ ერთად, მას შემდეგ სერიოზულად არაფერზე უკამათიათ,მხოლოდ წვრილმან რამეებზე თუ წაიკამათებდნენ ხოლმე. სხვა მხრივ ისეთი