ვეტერანი (სრულად)

- უბრალოდ ხვალ ჩემს მშობლებთან რომ უნდა წავიდეთ, მაგიტომ. -ოოოო, სიდედრთან სტუმრობა?! -სახე დაუსერიოზულდა კაცს, - მაშინ უფრო მეტი უნდა დავლიო! ის განსხვავებული გადმომაწოდეთ ერთი, შენი ჭირიმე! -მასხარა! - თავი გადააქნია მარიამმა, შემდეგ კი კვლავ

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეშვიდე თავი)

.რაც უფრო აჭიანურებდა ამ საქმეს მით უფრო ღელავდა და უჭირდა გადაწყვეტილების მიღება,ამიტომაც ახლა უნდა გაეკეთებინა ეს ყველაფერი.ღრმად ჩაისუნთქა და დარეკვას დააჭირა.

წითური ღმერთები [3]

ღამის პირველი საათია. თბილისის სხვადასხვა ქიჩაში, სხვადასხვა სართულიან კორპუსში, მაგრამ ერთი მიზეზით ორი ადამიანი იდგა აივანზე. ორივე სიგარეტს ეწეოდა, ბედნიერი თვალებით შეჰყურებდა ვარსკვლავენს და ერთმანეთზე ფიქრობდა.

ფრეა ჯონსი თავი 7

-ესიგი შენ მართლა ჯადოქარი ხარ, რასაც ისინი ამბობენ სიმართლეა ამ დრომდე კიდევ იმედი მქონდა რომ რაღაც შეცდომა იქნებოდა და შენი გამოჯამრთელების შემდეგ აქედან რაც შეიძლება შორს წავიდოდით.

ნურავის ეცეკვები სხვას (2)

-ქალბატონო მასწავლებელო, არგადავარდეთ.-თარაშის ხმა მოესმა და გაკვირვებულმა გაიხედა უკან. -თარაშ?-გაიკვირვა სესილიამ. -როგორც მხედავთ.-გაუცინა.-გამარჯობა ბავშვებოო.-გაოცებულ გოგოებს გადახედა. -აქ რაგინდა? -დათუნას ტელეფონი დარჩა მანქნაში და უნდა

გატაცება

ზამთრის ერთ სუსხიან დღეს,თებერვლის დასაწყისში ანდრო- ჩემი ქმარი გაიტაცეს,არ ვიცი რატომ ან როგორ მოხდა ეს...მაგრამ მოხდა,ამის შემდეგ დაახლოებით 2-კვირა გავიდა.ტელეფონზე ყოველდღე ზარია და მემეუქრებიან,რომ თუ ფულს არ გადავიხდი მას მოკლავენ.მოკლედ,რომ

უსასრულობაში ნაპოვნი დასასრული თავი(2)

-ბოლო ორი დღე რაღაც სხვანაირია. ჯერ შენი წამოყვანა შესთავაზა ლევანს თბილისის ზღვაზე. მერე ისევ თვითონ დაგტოვა სახლში, და გუშინ როგორ გეცეკვებოდა? დუდას ცეკვა პირველად ვნახე. ხო არ მოეწონე. ნუცამ მხიარულად ჩაიცინა. უეცრად თავში ყველა აზრი ერთად

შეშლილი სადაქალო(საცდელი თავი)

იქეთ ხარ მოსაკლავი და მე მკალვ?-შევიცხადე და ტან სკოლაში შევვარდი,კლასში ქარბობალასავით შევხტი,ჩანთა მოვიხსენი და დამრიგებელს მივესალმე -მას ხო იცით როგორ მიყვარხართ თუ თქვენმა მოსწავლემ არ მომკლა და კუბოში არ ჩამდო მეყვარებით და თუ გადავრჩი მაშინ

გეგმა "ბ"#12

-ხო,შენ გიჩივლია დირექტორთან-გაეცინა ანასტასიას და ღიმილიანი სახე მალევე ჩაანაცვლა ზიზღმა.-შენი დახშული ტვინისთვის თუ არ გინდა საზარდოს მიწოდება, სხვას მაინც უნდა აცადო ნორმალური განათლება მიიღოს... -რა სისულელეა...-ხმა გაუტყდა ნეკას.-მე არსად

თქვენო აღმატებულებავ (5)

ვთქვი მტკიცედ. გაოგნდა. ენა ჩაუვარდა. არ ეგონა, თუ ყველაფრის ამოქექვას დავიწყდებდი. მითუმეტეს, იმას ვერ იფიქრებდა, რომ ჩემს მშობლიურ ქალაქში ჩავდიდოდი, რათა ყველა მოგონებას ერთიანად შევრკინებოდი, რომელიც დაუნდობლად დამაბრუნებდა წარსულში