პატარა საქართველოს დიდი თბილისი თავი2-3

ძმის უცნაურ სახეზე გაიცინა - შენობაში მოწევა არ შეიძლება ლექსო! - კაცმა მთელი სერიოზულობით წარმოთქვა სიტყვები, რაზეც ბიჭს სიცილი აუტყდა - შენობა ჩვენია და რასაც გვინდა იმას ვიზამთ - თუმცა იოანეს სახე არ შეცვლია და ბიჭიც მაშინვე დაწყნარდა

დეტექტივობანა - (13)

მსუქანი მედდა ერთი შეხედვით დონდლო და მოუქნელი ადამიანის წარმოდგენას ტოვებდა, მაგრამ სინამდვილეში ყველაფერი პირიქით აღმოჩნდა, როცა ექიმის მითითება მოისმინა, ენერგიულად მოგვიტრიალდა, ხელით გვანიშნა მომყევითო და წინ გაგვიძღვა.

გულისცემა (სრულად)

ჩვენი კავშირი ყოველგვარ წესებს რომ არღვევდა,ჩვენც ვიცოდით.. რომ გავგრძელდით და ხალხში ერთად გამოვჩნდით,ჯვარს გვაცვეს ლამის.

თუ გაზაფხული მოვა...(თავი 6-7-8)

სახლში რომ მივიდა ჯერ კიდევ იმაზე ფიქრობდა, რაც მაშინ იგრძნო. ჯერ დევდარიანების სახლიდან გამოსვლისას, მერე კი საავადმყოფოს დატოვებისას. გრძნობდა, რომ ვიღაც უყურებდა. ვიღაც ნაცნობი... და ეს მონატრებული მზერა კიდევ დიდხანს უწვავდა კესოს

ჩიხი #2

ქალის მწვანე თვალები სულ ოდნავ გაფართოვდა მოულოდნელობისგან მერე კი ისტერიულად მოედო მის სახეს ბედნიერება-ახლა სადმე მშვიდ კაფეში მინდა ბატონო კაკი, რომელსაც სავარაუდოდ თქვენ არ კადრულობთ. კუთხეში ჯდომა და იქიდან

თქვენო აღმატებულებავ (1)

- მომატყუეთ? - კი. ცოლი არასოდეს მყოლია. - ჰო და ვერც გეყოლებათ! - წყევლას უფრო ჰგავდა ჩემი სიტყვები. - თქვენს ასაკში შვილიშვილები ჰყავთ უკვე. - მე კი მეგონა რომ ჩემზე ხანდაზმულებიც ირთავდნენ ცოლებს. - ილუზიაში გიცხოვრიათ. - რამდენისას ვგევარ?

ტანგო

ამ გოგოს თვალები მაბნევდა. ქალთან ასე არასდროს დამმართნია. როგორც კი დარბაზში შემოვიდა ისეთი გრძნობა გამიჩნდა თითქოს ჩემმა გულმა ძველი მეგობარი იპოვა. 'თავს კარგავ ბიჭო' გავიფიქრე და ქალღმერთს სცენიდან ჩამოსვლაში დავეხმარე.

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი პირველი)

ამიტომ გავხსენი საიტი რაღაც ონლაინ ჩათი იყო,პარამეტრები დავაყენე რაც უმარტივესი იყო ვარ გოგო და ვეძებ ბიჭს სხვა არაფერი არ ჭირდებოდა რეგისტრაციას თუ არ ჩავთვლით,მეტსახელზე ბევრი არც მიფიქრია და „ბებსი„ დავაწერე

უხილავი გრძნობები (2)

გინდა გავისეირნოთ?- უცბათ შესთავაზა ალექსანდრემ გოგონას, - უბრალოდ გავისეირნებთ, ნუ გეშინია არ შეგჭამ, -მანიკას დაბნეულ მზერაზე ჩაეცინა. რაღაც აქამდე არარსებულ გრძნობებს იწვევდა მასში ეს პატარა გოგონა.

სახლი ტბის პირას (თავი-19, 20, 21) დასასრული

-ჰო, რაღაც მხრივ უკაცრიელ კუნძულზე მდგომი სანაპიროს სახლის ილუზიას ქმნის. სამი დღის წინ, ინტერნეტში ვნახე განცხადება მისი გაყიდვის თაობაზე და გუშინ იურიდიცულადაც გადმოვიფორმე -აჰა, ანუ ამიტომ გაიქეცი წინა დღით საბილიარდედან და რაღაც გადაუდებელი