ვინმე სხვა (თავი მესამე)

გარედ საგრძნობლად ცივა. საღამო ხანს ფანჯარას არ ვშორდები, მოკაზმული ველი გოგას რადგან წვეულებაზე წასვლა შემომთავაზა... დედა მიმითითებს რომ ჩემს ლამაზ კაბას, გოგას ნაჩუქარი ყელსაბამი მოუხდებოდა. ოჰბროგორ უყვარს ჭკუის სწავლება, ვერა და ვერ იაზრებს რომ

სატყუარა ქარიშხლისთვის - თავი 1

გაზაფხულის პირველ დღეს არ მოუტანია ის სიმშვიდე და სითბო, რასაც მანამდე, ყოველ წელს, გაკვირტული ხეების, მოჭიკჭიკე ჩიტებსა და ამწვანებული ბუნების შემყურე გრძნობდა. ცრემლებად დაღვრილიყო ცა. თითქოს დატიროდა პატარა არსების უდროო გარდაცვალებას.

ვინმე სხვა (თავი მეორე)

როდესაც ხედავ, როგორ გიმზერს სველი და ნაზი ტვალებით.. ოჰ რა რთულია ამ ყველაფერს უყურო როგორ მოძრაობს მისი ლამაზი ტუჩები, ზოგჯერ გიღიმის და ამ დროს გულში ისარივით მერჭობა.

მარტო' სული (დასასრული)

-თორნიკე ძალიან გთხოვ არ გინდა- შეეხვეწა ნიცა და დაფეთებული მისკენ მიტრიალდა-უბრალოდ გაგვიშვი... ყველაფერს უარესად ნუ გაართულებ!- თორნიკემ მის სიტყვებს ყურადღება არ მიაქცია და ატირებული პატარა გულში ჩაიკრა, მაგრამ მალევე დაუბრუნა ნიცას და ძლივს

ვინმე სხვა (თავი პირველი)

ყველა თავს მევლება.. დედამიწა ჩემს ირგვლივ ტრიალებს. რა ბედნიერებაა როდესაც პრინცესა ხარ, თუნდაც თანამედროვე სამყაროში.

სეტყვა ( სრულად )

   ჩემს ქუჩაზე ერთი შავგრემანი ბიჭი ცხოვრობდა, ზედმეტსახელად ,,სეტყვა". პატარა მე-ს, სულ უნდოდა გაეგო რატომ ეძახდნენ ამ ბიჭს სეტყვას...მერე უბრალოდ მივხვდი,რომ ყველაზე მეტად ეს სიტყვა შეფერებოდა მას და მის ხასიათს.

დიდი აფეთქება მეორე ნაწილი სრულად

თბილისიდან თითქმის გასულები ვიყავით, როდესაც მივხვდი, რაღაც მნიშვნელოვანი მავიწყდებოდა, რაც ჩემდაგასაკვირად ეინს მხედველობიდან გამორჩა. მანქანა სუპერმარკეტთან გავაჩერე.

მარტო' სული 36 თავი

-იცი რომ ამ ღამით მიფრინავს თათია?! -ვიცი -არ დაემშვიდობები? -არა! -უსამართლოდ ექცევი! -..... -ხომ იცი რომ თავდავიწყებით უყვარხარ? -ნიცა! -თორნიკე...

მელანქოლია

ისტორია გოგონას შესახებ რომელიც დროში დაიკარგა და იძულებულია ყველას სურილებს დაემორჩილოს

უთქმელი სიტყვების ღაღადი

ყოველთვის, როცა წვიმს, მეჩვენება, რომ წვიმის წვეთები დიდი ხნის წინ სიმწრით ჩაყლაპული, საკუთარი თავისგანაც გადამალული, ცრემლების დაგვიანებული ამოხეთქვა, წვიმის წვეთების ხმა კი ვერთქმული თუ ართქმული, უთქმელი სიტყვების სასოწარკვეთილი ღაღადია.