ჩვენ (3 თავი)

უკვე მანქანაი ჩავსხედით და სახლში მივდიოდით,ხმას არცერთი ვიღებდით,მანქანაში დაბალ ხმაზე ჩართული "back to me" არღვევდა,მე თითქოს ალექსანდრეს გულის ცემას ვუსმენდი

მეორე შანსია,პატარავ!

-მე ვერანდაზე გავალ ცოტახანს-გოგონებთან მდგარ ნინიას ჩასჩურჩულა და ნელი მიხვრა-მოხვრით დაიძრა გასასვლელისკენ.გამოვიდა თუ არა გარეთ დეკემბრის სუსხმა თავისი ქნა და ტანზე ეკლებმა დააყარეს

ჩვენ (2 თავი)

-რაღაცა უნდა გითხრა ოღონდ დამპირდი აქედან არ ადგები და ჩემი საათქმელის მერე არ წახვალ -.... -მპირდები? -გპირდები

ჩვენ

ადამიანო,შესაძლოა არ გჯეროდეს სასწაულების და დღევანდელი დღით ცხოვრობდე,თუმცა იცოდე იქ სადღაც,სამყაროს დასალიერში აუცილებლად არსებობს ის ერთადერთი,რომელიც დაგარწმუნებს,რომ ამ ქვეყნად ყველაფერი სასწაულებით,მოულოდნელობებით აღსავსეა.

თეთნულდს გასძახე 5. სისხლიც დაიღვრება

- ხერგიანის ცოლი მე არ გავხდები. თუნდაც ამ მთაზე მომკლათ, ამ ცხოველის ქალი არ გავხდები!- მთაში ექო გავარდა, თითქოს მთელმა სოფელმა გაიგო მისი ხმა. სვანეთში თურმე ხმა დაირხა - გაგი ხერგიანს ცოლი მოუყვანიაო.

NEVER US 12

- სანდრო გთხოვ, გააჩერე, - ჩუმად, ლამის ტირილით შევევედრე. რეაგირება არ ქონდა, თითქოს სხვა სამყაროში იყო გამომწყვრეული. სიჩქარეს კვლავ უმატა, ფანჯრიდან შემოჭრილი ქარი თმებს მიფრიალებდა. გულის ცემა ყურებში მესმოდა, თითქოს გარე სამყაროს ხმას

შენი დაბრუნება

ნამდვილი ამბავი,ორ ადამიანზე,რომელთა ბედი ზეცაში იქნა დაწერილი წლების წინ.

დუმილის საფასური. (სრულად)

სულ მცირე დროით, სულ რაღაც ორი წლით ვიგრძენი რომ ყოველთვის შეუმჩნეველი ვიღაცამ შემამჩნია და იმ ვიღაცას ვუყვარდი. ვიღაც ჩემზე ფიქრობდა, ვიღაც მყავდა გვერდით, მაგრამ ამ სამყაროში არ აღმოჩნდა ჩემთვის ადგილი რადგან სწორედ მე აღმოვჩნდი ამ სამყაროში

სატყუარა ქარიშხლისთვის ( თავი 4 )

დილით ისევ სამზარეულოში იყო. მათი დამხმარის, ირინას, მოძრაობებს ადევნებდა თვალს. ჩაფიქრებულიყო…ფუტკრებივით ირეოდა მის თავში აზრები. ქალიც, თითქოს სპეციალურად, შემაწუხებლად ნელა ალაგებდა მაგიდას.

თეთნულდს გასძახე 4. გარიჟრაჟზე შემოგხვდები

როცა სვანები რამეს გადაწყვეტენ, გზას ყოველთვის იპოვიან,- გარედან ქარის შრიალი შემოიჭრა, ფანჯარა შეირხა და კარის ჭრიალმა ოთახში თითქოს მათი ნაბიჯების ხმა მოიტანა. ანამ ერთდროულად იგრძნო - ღამე დაწყებული არ იყო, მაგრამ უკვე ყველაფერი გადაწყვეტილიყო.