ვამპირთა საძმო /3/

რა მოხდა? ის როგორ? - ჯერ ვამპირს შემდეგ კი მე დამაკვირდა - მახრჩობდა, ყელზე მომიჭირა ხელები. შემდეგ ჩემი სისხლი დალია... - და? - და შემდეგ ჩემი სისხლი დალია... - მე, არ მინდოდა - რამოდენიმე წამში მოკვდა. - კარგი, დამშშვიდდი. წამოდი უნდა

ფურცლები...

ყოველი დასაწყისში მხოლოდ გაგრძელებაა, ეს მხოლოდ გაგრძელებაა… და წიგნი იმ ყველაფრისა რაც მოხდა ყოველთვის შუაზეა გადაშლილი….

დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი I)

არვიცი როგორ დავიწყო წერა, არვიცი რადგან არმინდა რაიმე ისეთი წამომცდეს რომელიც კითხვის დროს შენს არაამქვეყნიურ ღიმილს შეცვლის და ისევ არაამქვეყნიურ წარბებს ზემოთ აგაწევინებს, მინდა დავწერო ის რასაც ვერასდროს გეტყვი, ვერასდროს გეტყვი რადგან სუსტი

ყველაფერი "გუშინად" დარჩა (დასასრული)

ხელი მოხვია და თავისკენ მიიზიდა. -ჩემი პატარა. -ლოყაზე აკოცა, მერე ყელში და ხელი მაიკის ქვეშ შეუცურა. მთელი სხეულით უნდოდა შეეგრძნო, მაგრამ თავის თავისთვის ვერ იმეტებდა.

ცხოვრება დეპრესიაში

იცით ზოგჯერ ღამის სიბნელეში იფანტება და ჩერდება დრო,ამ დროს ყველას სული უჩერდება, ყველას ეკარგება მოსვენება, ყველას ეფიქრება წარსულზე,შეცოდმებზე, გასულ წლებზე, ყველას ცრემლი სწყდება წმინდა თვალებზე წამოდგები მიმოხედავ ირვლივ ნაცრისფერ შუქებში

გარიგება ეშმაკთან (2 თავი)

-რა გინდა - კბილებში გამოვცერი -რა არა ვინ მინდა - ეშმაკურად გამიღიმა და შემომხედა - შენ მინდიხარ ამის თქმა და ჩემი ძმების გაცეცხლება ერთი იყო, ჩემგან კი მხოლოდ ცინიკური ჩაცინება მიიღო -ბიჭებო დამშვიდდით - ძმებს გადავხედე და ორივეს თვალი ჩავუკარი

იყალთოელი ბიჭები ,,მშობელი'' (ნაწილი 22)

ეს ერთი ხანია, რაც მრელაშვილი სინდისის ქენჯნას განიცდის მის მიერ ჩადენილი ყველა დანაშაულისათვის, მაგრამ რამდენიც სცადა გამოესწორებინა, პირიქით გამოუვიდა და უარესად მოარტყეს. ჯანდაბას, ის რაც იყო, იყო, მაგრამ ექიმს რაღა პასუხი გასცეს, რომელსაც

პარანორმალური. 1

ჩარლი დედასთან ერთად,მამის სახლში გადადის საცხოვრებლად.მისთვის არ არის რთული ახალი მეგობრების გაჩენა.მეზობელსაც კი,რომლის ფანჯარაც მეტრის დაშორებითაა უკვე მიეჩვია მიუხედავად ბიჭის ხანდახან აუტანელი ხასიათისა.თუმცა პრობლემები იწყება,როცა ჩარლი

/ავტორი/

მე ვიყავი ჩემი პერსონაჟები. მე ვიყავი მეფე, იმპერატორი, სულთანი, მე ვიყავი მბრძანებელი და მაინც, ჩემი პერსონაჟები ასე საძულველად იქცნენ ჩემთვის, რადგანაც მათ ის ყველაფერი ჰქონდათ, რაც მე მინდოდა მქონოდა.

დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი I)

ვწერ ამ რაღაცას რომელიც მარტომ შენს ოთახში სარკის წინ დამჯდარმა და შესვენებებით უნდა წაიკითხო, წაიკითხო და დაწვა მაგრამ, არ დაგავიწყდეს გონებიდან და გულიდან, მეხსიერების ბარათის გასუფთავება.