/ავტორი/

მე ვიყავი ჩემი პერსონაჟები. მე ვიყავი მეფე, იმპერატორი, სულთანი, მე ვიყავი მბრძანებელი და მაინც, ჩემი პერსონაჟები ასე საძულველად იქცნენ ჩემთვის, რადგანაც მათ ის ყველაფერი ჰქონდათ, რაც მე მინდოდა მქონოდა.

დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი I)

ვწერ ამ რაღაცას რომელიც მარტომ შენს ოთახში სარკის წინ დამჯდარმა და შესვენებებით უნდა წაიკითხო, წაიკითხო და დაწვა მაგრამ, არ დაგავიწყდეს გონებიდან და გულიდან, მეხსიერების ბარათის გასუფთავება.

ნატაშა(თავი 1)

[/i]“სიყვარული სხვა არაფერია, თუ არა ბუნების უმაღლესი პოეზია” – ნოვალისი[i]

წახვედი და ყველაფერი წაიღე თავი 1

კიდევ ერთი ზამთარი, კიდევ ერთი ცივი დღე,ჩემი სეზონი,რამდენიხანია უკვე ზამთარი ჩემად იქცა ერთ დროს ზაფხულის მოყვარული გოგოსთვის.ისევ წვიმს ისევ ცივა და ისევ ფანჯრასთან ჩაით ხელში ვზივარ და ვფიქრობ, ვფიქრობ ადამიანზე რომელმაც ერთ დღეში მიმატოვა

ნეტავ... (II)

-ნესა- ჩურჩულით თუმცცა ირონიულად თქვა ნოამ, ყვავილებს დახედა და ოდნავ შესამჩნევად ისევ გაიღიმა, სურნელი რომელიც ყვავილებს ასდიოდა ნოას სხეულს ეთამაშებოდა. ერთდროულად ზიზღს და რაღაც სასიამოვნოს იწვევდა მასში.

ვამპირთა საძმო /2/

- ჩვენი ნუ გეშინია. - დაამშვიდა რონალდმა და მოშორებით დაჯდა - გთხოვ დაჯექი და მომისმინე, ძალიან დიდი ხნის წინ მითხრეს რომ უნდა დამეცვა ადამიანი რომელიც იყო განსაკუთრებული, მას ჰქონდა განსხვავებული სისხლი და ენერგია. ეს იმას ნიშნავს რომ შენს სისხლს

მოსახდენი უნდა მოხდეს (თავი II)

-ლიდია რა ხდება?-კარებზე აბრახუნებდა ანდრია -ანდრია მიშველე-დავიყვირე, როდესაც,აკაკი ექიმმა სახეში ხელი გამარტყა -ფეხებშუა ტალღას გრძნობდი?-და მე ხელებიდან დავუსხლტი.დამიჭირა და შარვალის ჩახსნას ცდილობდა,ანდრია კი ამ დროს ცდილობდა კარი გაეღო

ყველაზე გრძელი ღამეები იწყება ახლა ...

თოვლის ფიფქივით სუფთა ვიყავ სანამ დამსვრიდნენ, წვიმის წვეთები იარებად მატყვია სულზე. ბავშვობის წლები როგორც წამნი ისე გავიდნენ, წიგნი ვარ სადაც თავადვე ვხევ საჭირო ფურცლებს.

იყალთოელი ბიჭები ,,თავზარდამცემი ამბავი'' (ნაწილი 21)

თითქმის მთელი ღამე ,,საიდუმლო კუნძულის,, კითხულობდა ბიჭი და დაღლილმა გვიან დაიძინა. ახლა სიზმრებში არ მოასვენებს: ხან აუზარმაზარ გამოქვაბულში დადიოდა, ხან აღელვებულ ზღმაში დაცურავდა, ხალ ლიანებით დახლართულ გაუვალ ტყესი დაეხეტებოდა და, ბოლოს უცხო

ეს საქართველო სულ გადაგვარდა

ეს საქართველო სულ გადაგვარდა და აღარ ვარგა მისი ნაცია, აქ უცხოეთში გამგზავრებისთვის მიდის მუდმივი აგიტაცია. ეს საქართველო სულ გადაგვარდა და ყველა გარბის ჩვენი ქვეყნიდან, კვლავ მოტეხილა მძიმე ტოტები, უმძიმესი და ნედლი ვერხვიდან. ეს საქართველო სულ