დაბრუნება (თავი 1)

ივლისის არაჩვეულებრივი დღე გათენდა, ლოგინიდან წამოვდექი და ნახევრად მძინარე ჩემი ძმის ოთახში შევბლატუნდი, როგორც ყოველთვის მას ამ დროს ღრმა ძილში სძინავს, გადავწყვიტე მისთვის ეს ბედნიერება ცოტახნით კიდევ შემენაჩუნებინა და აბაზანაში შევედი.

დამიბერდა გული!

გული დამიბერდა მგონი, ყელში მომდგომია ხველა, შენთან წაგებული ომი და ეს ნატყვიარი ყველა

ნუ მეთამაშები.! (თავი 15)

-ვიკა..-ფრთხილად, თითქმის ჩურჩულით წარმოთქვა. ხელი სახიდან ჩამომაღებინა.-მე შენთან ვარ .. გესმის? მაპატიე.. მაპატიე ჩემო პატარა.. -შუბლი შუბლზე მომადო, თვალები დახუჭა.-გევედრები მაპატიე შენი დაცვა რომ ვერ შევძელი, მაპატიე რომ იმ არაკაცმა მაჯობა.

ყველა ქრება შენს გარდა

წვიმა მოვიდა და დამასველა! ჩემი სხეული მან გაასვენა. ეს მზე და სითბო მე სულ არ მომცა, მშვენიერებით კვლავ გამაოცა. მე ისე მინდა შენზე დავწერო, რომ როგორიც ხარ ისე აღგწერო. მე ისე მინდა შენ შემიყვარო, მზად ვარ სიკვდილთან, რომ შევიარო. მე ისე მინდა,

მოსიარულე აისბერგის მახეში {7 თავი}

ადამიანს ისე არაფერი აქველებს,როგორ შრომით მოპოვებული სიამაყე. ურთიერთობაში მთავარი ნდობა და ურთიერთპატივისცემა. და მაინც, რა განსხვავებულად ძგერს ორი ერთმანეთზე შეყვარებული ადამიანის გული.

ღვთაება ირლანდიიდან (ნაწილი1)

არავინ იყო ქვეყნად ანისეზე მშვენიერი.მისი მწვანე თვალები,ცეცხლოვნად მოელვარე, თაბრუს ახვევდა ყოველივე სულიერ არსებას.მის თვალებს ამშვენებდა,ხშირი და გრძელი წამწამები.ხოლო მისი,ფეხის კოჭებამდე დაშვებული,წაბლისფერი თმები,რომელსაც ნაზად არხევდა, სულ

გაფუჭებული ტელეფონი (სრულად)

უბრალოდ ბოლომდე წაიკითხეთ და თქვენი ემოციები კომენტარებში დაწერეთ. ბოლომდე წაიკითხეთ არ ინანებთ, ვეცადე კარგი ისტორია დამეწერა.ძალიან ნაცნობი ეზოს ჭიშკარი შევაღე,ნაცნობ ეზოში შევაბიჯე,რომელთანაც უამრავი მოგონება მაკავშირებს,ირგვლივ უამრავი ბავშვები

ქამელეონისფერი სიყვარული (თავი 1)

მონატრებული ყველაფერი ლამაზიაო ამბობენ,მაგრამ მე მაინც ყოველთვის ლამაზად მიმაჩნდა თბილისი.მიყვარდა ამ პატარა ქალაქში ყველაფერი კარგიც და ცუდიც,ლამაზიც და უშნოც,საშიშიც და სიამოვნების მომრგვლელიც.მე და ის რაღაც უხილავი ძაფებით ვიყავით

უნებლიე შეცდომა (19 თავი)

-ეს... ეს როგორ მოხდა? არც კი ვიცი რა უნდა ვთქვა, ღმერთო ნახვის უფლებას მაინც მომცემდნენ_ტირილამდე მისული დადიოდა ნათია ოთახში და ხელებს იმტვრევდა. ლილია დამწუხრებული სახით უყურებდა და დემეტრეს დაწყნარებას ცდილობდა. -ჯანდაბა, პირველი შემთხვევაა როცა

ფიქრი

"კაცმა გარისკა, დაიწყო ფიქრი მანვე მიაგნო ჭეშმარიტებას რომ სამოთხეა მხოლოდ ის ერთი რომ იმსახურებს ქება-დიდებას"