მეათე შეგრძნება (1)

-რა არ? გისმენ და კიდე ვერ ვხვდები როდემდე უნდა ილაპარაკო? გამომიხტი აქ და კიდე მე მადანაშაულებ? იცი მაინც ვის ელაპარაკები? იცი? იციმეთქი?- ხელში წვდა ლიდიას და ახლა თვითონ შეუტია. მაგრამ მაინც არ დაცხრა ქალბატონი, ხელი უხეშად მოიშორა და უთხრა

წარსულის კვალდაკვალ თავი 10

შენი დაწყევლილი გვარი ხართ ყველაფერში დამნაშავე,თქვენ..მხოლოდ თქვენ..ნელ-ნელა მიწყნარდა მისი ხმა და ბოლოს საერთოდ ჩაეძინა. გაურკვევლობამ მოიცვა სოფოს გონება,რა უნდა დაეშავებინა ბიჭისთვის მას ან მისი გვარის წარმომადგენლებს,რომ ასე სძულდა ისინი.ან

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.ნაწილი მეორე 1 თავი.

-ამ წალკოტში მხოლოდ სულები დადიან,შენ კი არ ეკუთვნი აქაურობას,შენ მოკვდავი ხარ ხორც-შესხმული.აქ თქვენი ადგილი არ არის ბედნიერება სხვაგან უნდა ეძებოთ,რომელსაც სულ მალე იპოვი. გიორგი შენ ის გელოდება,სულ მალე იხილავ შენი ცხოვრების დიდ სიყვარულს და როცა

მარიამ არ გადახვიდე

მარიამ მოდი აქ! მარიამ არ გადახვიდე! მარიამ არ გადახვიდე! მარიამ!

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 3)

მესმის მაგრამ მანქანას ასეთ მდგომარეობაში თუ მართავ უფრო საშინელება მოხდება. -მოხდეს!მერე რა ?!ვინმეს ენაღვლება? -კი-უცებ ჩემმა ღრიალმა ორივე შეგვაშინა.-რატომ არ უნდა ენაღვლებპდეს შენს ოჯახს ნაცნობებს და მეგობრებს? -და შენ?-გული შემეკუმშა

ბრჭყვიალა (თავი I)

_ჰა სანდრიკ, შენი ჯერია, ჩამოდი_მიმართა მესამემ. სანდრიკა ჩამოვიდა და ისევ მე შემომხედა, მე გზა გავაგრძელე. _წააგე სანდრიკ, ხო იცი რაც უნდა ქნა_მომესმა ზურგსუკან.

მე და ჩემი სიყვარული

გული ნაღველით დამძიმდა, ჩემი წლები კი გაფრინდა. აქ ერთი გრძნობა ატირდა. შენს გარდა არვინ არ მინდა! გაურკვეველ პიროვნებას ეს წერილი მივწერე. ალბათ, ჩემთვის იმ ოცნებას გული რომ დავისერე. ცოტა ხნის წინ მითქვამს ერთი: "მთავარია ლექსები." აი მოწმე ხომ

არჩევანი :დასასრული:

გავიდა რო და მე ვენეციში ვიმყფები ისე შეიცვალა ყველაფერი რომ ვერცკი წარმომედგინა რომ ასე იქნებოდა ველაფერი...აქ იმიტომ ჩამოვედი რომ ჩემს გოგოს ჰაერი უნდა გამოეცვალა და გადავწყვიტეთ აქ ჩამოსვლა ხომმ ტყუები მყავს და ძალიან ბედნიერივარ

უნებლიე შეცდომა (16 თავი)

-დაჩი, ლილია რომ იყოს? წარმოიდგინე რომ ლილია გაიქცა, არ მიაკითხავდი?-ხოხვით მივიდოდი_თავი ჩაღუნა დაჩიმ -კარგი, წავიდეთ.მდუმარეთ იარეს გელათამდე, ისეთი ძლიერი წვიმების შემდეგ ყველაფერი

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეჩვიდმეტე)

ყველაზე ტკბილ სიზმარშიც არ მინახავს ის საოცრება, რაც სანდრომ მომიწყო. გადაჭარბებული არ იქნება, თუ ვიტყვი, რომ ეს დღე ზღაპრად აქცია. საოცრად ლამაზი და ამაღელვებელი იყო ყველაფერი ჩემ ირგვლივ,