ვნებიანი მასწავლებელი - 11

ვნებიანი მასწავლებელი - 11- მართლა გაბრაზდა? - იკითხა ლიზამ. - არა , უეჭველი რაღაცას უმზადებს , მარო არ გაყვე ვაფშე გააფრენს ! - გაუცინა ბოროტულად გიომ. - რა ცუდი ხარ და როგორ მიყვარხარ , არც ვაპირებდი ! - გაუცინა და ვაშლის ჭამა განაგრძო.

გრძნობებთან ჭიდილი (9თავი)

-გინდა რომ გაკოცო,არა? -გა…იწიე. -აღიარე,სურვილისგან იწვი. -დიტო-თვალები დახუჭა. -რას ელოდები მია? -ჯანდაბა-დაიჩურჩულა და ახლა თვითონ წამოიწია.ბიჭი საწოლზე დავარდა,თვითონ კი ზემოდან მოექცა.სახე ძალიან ახლოს მიუტანა და ტუჩზე ენა გადაიტარა. -აბა,რაო

უ'საზღვროდ /20/

-ვიცი ,გმადლობთ ყურადღებისთვის. მგონი ნიკუშაც მოვიდა ...წავედი - მობილურზე შეტყობინება მოუვიდა და მაშინვე კარისკენ წავიდა . ნიკუშა მანქანასთან იდგა ,მაშინვე მოეხვია და ტუჩები დაუკოცნა-ნიკოლოოზ ...იმედია არ დავიგვიანე ხო? -შენ გელიან ბოლო რამდენიმე

ნუთუ შეგიყვარდა?

ახალი პერსონაჟები ამ თავში ჩანან. არ ვიცი რატომ თუმცა ვხვდები, რომ საჭიროა.ცხოვრება ამოუცნობია...ვერც ერთ ნაბიჯს განსაზღვრავ წინასწარ...დილით ჩიტების ჭიკჭიკმა გააღვიძა მია,გვერდზე გაიხედა და მახარაძეს გადააწყდა

ცქნაფა თავი 11

ჩემი ავინიდან გადახედვისას ტბის ულამაზესი ხედი იშლებოდა და ახლა იცით რა დამხვდა?ტბა რომელშიც პატარა ფერადი ფრანი იქნა გაშვებული.ფერადი ფრანებით მოჭედილი ცა და ტბაზე არეკლილი ნათება საოცარ სანახაობას ქმნის

ბნელი ლორდი [ნაწილი 2]

-რა მომენტს გულისხმობ ბიჭო?-ვითომ არ იცის ქალბატონმა რაა-ფანარს დაუწყო წვალება.-დიახაც რომ არ ვიცი! და საიდან უნდა ვიცოდე ერთი? და რომ გეკითხები უნდა მიპასუხო კიდევაც!!!-რადა მიყვარხარ!!აი ახლა გიაგეე??

განა მართლა ვუყვარვარ?(თავი 2)

-ხო,მომიახლოვდა და ზურგიდან ჩამეხუტა. -წვიმს.ძლივს ამოვილაპარაკე ერთი სიტყვა,სანამ დემეტრე რამეს მეტყოდა წუთები გავიდა.ალბათ არ იცოდა რაუნდა ეთქვა ჩემთვის.

უაზრო ქმედება (თავი 7)

გაუხარდა შეეშინდა და კიდევ უკვე მერამდენედ შეზიზღდა საკუთა რი თავი ბედნიერი იყო ამ ამბით მაგრამ მომავლის გაფიქრებაც არ უნდოდა აშინებდა ის ფაქტი რომ მათ კარგავდა სულელური შეცდომის გამო მაგრამ ეს შეცდომა რომ არა პატარაც არ ეყოლებოდა ამიტომ ვეღარ

რა გრძნობაა,როცა ვინმე გიყვარს?

ოხ,როგორ შემცივდა.საყელოს ბოლოებს ყელისაკენ ვქაჩავ და მზერა შენობებს შორის ჩაპრესილი ნისლისკენ გადამაქვს.ვიღაცის ფანჯრიდან შუქი მოჩანს. ეგოისტურად მსიამოვნებს,

პაპასკირი და ბაბუციძე 17

-ვერ ისვენებ.-გეჩვენება ჩემო სიცოცხლე სად მივდივართ? საგურამოში.- იქ რა გვინდა-შენთან ერთად მარტო მინდა ყოფნა რაა მომენატრე , სულ ვიღაცაა ჩვენთან ერთად რამდენი ხანია მარტო არ დავრცენილვართ.-ძალიან როომ