ოლეანდრა (9)

შუაღამე იყო, როცა თავადის სახლი შემზარავმა კივილმა მოიცვა. მსახურებს ვერ გაებედათ თავადთან ასვლა, თუმცა შეშინებულები და დაბნეულები შიშისაგან ერთიანად კანკალებდნენ. ქალი სასოწარკვეთით, ტკივილიანად კიოდა. თითქოს დარდსა და ფიქრს ამოაყოლებდა და

შეიხის გოგო2

სიამოვნებით დაგიმტკიცებ,რომ, ინპოტენტი არ ვარ და,საკმაოდ კარგათ მეხერხება ავხორცი ვნებების დაკმაყოფილება როგორც ჩემი ასევე ჩემი პარტნიორის.ხომ არ გვეცადა? ირონიულად და კითხვით სავსე მზერით მიყურებს.დაბნეული თვალებს ვახამხამებ.მადლობა ღმერთს მხოლოდ

საყვარელი ვენები. I და II დღე

თვალი რომ გაახილა თბილისს უკვე გასცდენოდნენ. მზე ისე უმოწყალოდ აღარ აჭერდა როგორც მაშინ, მანქანაში რომ ჩაჯდა და გაურკვეველი ვადით გამოემშვიდობა ქალაქს. აუჩქარებლად წამოჯდა. პირი ჰქონდა გამშრალი და თავი უბჟუოდა. მანამდე აფათურა ჩანთაში ხელი, სანამ არ

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 14

ყვავილები ვიყიდეთ და შაბათ კვირას მე და ნინა ეზოს გალამაზებას ვაპირებდით. მასიმოს კომპლექსი დავზლიე აშკარად და მათი ცოტათი უცნაური ურთიერთობა აღარ მაღიზიანებდა. დიდის ამბით შევუდექით საქმეს. ბაღი დავგეგმეთ. სამშენებლო მაღაზიიდან დეკორატიული ქვები

ჩემი წესები (2)

მთელი ერთი თვე სიწყნარეში მიიწურა, არსად ჩანდა რობაქიძე, არც სკოლაში იყო არც ქალაქში, ხმები დადიოდა მევალე დადევს მოსაკლავად და იმალებაო, არ ვიცი, არდადეგები დაიწყო თუ, არა პატარა კაფეში მიმტანად დავიწყე მუშაობა, დავდიოდი მაგიდებს შორის და ხალხს

გაუცნობიერებლად(თავი1)

როგორც იქნა ნანატრი გაზაფხული დადგა! წელს ზაფხულისთვის დიდი გეგმები მაქვს, გაზაფხულის მოსვლა კი, იმას ნიშნავს, რომ ჩემი საოცნებო ზაფხული მალე დადგება გაზაფხულის მოსვლა და სითბო კიდევ იმიტომ მიხარია, რომ ჩემს მეგობრებთან უფრო მეტ დროს გავატარებ

"სიყვარული თუ სიძულვილი"

დილას ისევ ბუდილინკმა გამავიძა, საათს დავხედე და 6 საათი იყო. საწოლიდან ავდექი, სააბაზანოში შევედი, ცხელი შხაპი მივიღე, თავი მოვიწესრიგე. ჩავიცვი თეთრი მაისური, შარვალი, კედები, თმები დავისწორე, ჩანთაში ჩავალაგე საჭირო ნივთები და ქვემით წავედი.

პირველი სიყვარული (11)

და როგორც კი გავუთიშე მაშინვე მივეცი ცრემლებს უფლება რომ დაენამათ ლოყები,მთელი გულით ვტიროდი რადგან უბრალო მიზეზის გამო მიმატოვა და ახლა კი ვითომ ჩემზე ნერვიულობს,ამ ერთვი თვის განმავლობაში უმეტეს ხანს ფბზე ვატარებდი და ყოველ დღე დიტოო მწერდა თან

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (11თავი)

-ჩემი სულელი.-სხვებიც გვიყურებდნენ,ყურთან დაიხარა და ჩუმათ მიჩურჩულა.-მე და შენ სერიოზულად უნდა ვისაუბროთ-შემდეგ გასწორდა და თვალი ჩამიკრა.ამოვიხვნეშე და სამზარეულოში შევედი,წყალი დავლიე შემდეგ კი ნიაკოს გაკეთებული სალათის ჭამა დავიწყე.როგორც ჩანს

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? ( თავი 2)

- კრასანტულაა ნუუ,ჩემი ძეტკა რამდენად გვიკადრებს მაგას ვერ გეტყვით მაგრამ როგორც დიდი ვაჩე ჯორდიანი იტყოდა "ცდა ბედის მონახევრეაო რა" არა ფისო? - გოგო რამდენჯერ გითხარი მე შენ მაგ ფისოს ნუ მეძახი-მეთქი ჰა? მოდი მოდი ვინ გაგაცნო,მე გვიან ჩამოვედი და