უსიტყვოდ (თავი 2)

მართლაც მალე გავიდა ესღამე..დილით ლიზიმ თავი მოიწესრიგა სახლი დაალაგა და ბექასთან წავიდა..კარზე ისევ ნახევარი საათი აკაკუნა და ბოლოს გაუღო ბექამ..შორტის ამარა იყო და ისევ ლიზიმ გააღვიძა მაგრამ შეეჩვია უკვე,4წელია ასეხდება..ლიზი ბექას მოეხვია და

Naughty girls

სითბო არ მოდიოდა, მაგრამ მაგრად მეკიდა თავში რაღაც ფიქრები თითქოს გადამეკიდა, სადღაც ბრბოში უსუსურს მუდამ ჩაეძინება, მე კი მის დანახვაზე მაგრად გამეცინება.

ჩემი სახლი.

დარწმუნებული ვარ, ყველა გოგონას ერთხელ მაინც უფიქრია იმ დღეზე როცა საკუთარი სახლის დატოვება მოუწევს... ყველას უფიქრია რას იგრძნობს როცა სახლიდან წავა, გადავა სხვა სახლში და მას უწოდებს თავის სახლს.

იღბალს გისურვებთ

საყვარელ ადამიანთან ყველაზე მედად ვინიღბებით, ვქმნით ფანტაზიებს, სადაც ისეთები წარმოვჩინდებით როგორებოც გვინდა ვიყოთ და არა ის ვინც ვართ. საყვარელ ადამიანსაც სწორედ ამ ფანტაზიას ვაცნობთ, რატომ? ამის მიზეზი მხოლოდ შიშია, შიში იმისა რომ თუკი გაიგებენ

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 3 )

ანიტა მისმინე, ძალიან ბევრი ვიფიქრე და მივხვდი რო ჯერ ადრეა ჩემთვის ოჯახის ექმნა. ძალიან კარგი გოგო ხარ და არ გეგონოს რო არ მიყვარხარ, მიყვარხარ უბრალოდ ეხლა ცოლს მართლა ვერ მოვიყვან. ჯერ არ ვარ ამისთვის მზად. სამსახურიც კი არ მაქვს და ჩემი

მომწონს ის აზრი,რომ სადღაც არსებობ.

ვამბობ,ამის ყურება არ შემიძლია მეთქი და თვალებს ვუჭავ, მაგრამ მაინც ყველაფერს ვხედავ. ვამბობ, ამის მოსმენას ვერ გავუძლებ მეთქი და ყურებზე ხელის გულებს ვიჭერ თავის გასკდომამდე,მაგრამ მაინც ყველაფერი მესმის. ვამბობ, გრძნობების გარეშე უნდა გავაგრძელო

დაგიმორჩილებ (თავი მეშვიდე)

მითხრა, მხოლოდ იმ ადამიანს დაუმიზნე ვინც დაიმსახურებსო... რა ეჭვებიც მაქვს ის თუ გამართლა, მაშინ მართლაც მომიწევს მისი მოკვლა... მომიწევს მამის მოკვლა, იმ შემთხვევაში თუ ეს ყველაფერი რაც მითხრეს სიმართლე აღმოჩნდება. მშობელია, მაგრამ არა კარგი, მე

შენიდან ჩემამდე

ყველას ცხოვრებაში არის მომენტი, როდესაც დიდ სიცარიელეს გრძნობ, მარტოობის გრძნობა არ გასვენებს, თითქოს მთელი ცხოვრების განმავლობაში დაგროვილი დარდი ერთიანად ცდილობს შენი სხეულიდან თავის დაღწევას,რაც საშინლად მტკივნეული პროცესია , ზოგი ვერ უძლებს ამ

სიყვარული როგორც ასეთი თავი მეორე

სახლში დაღლილ დაქანცული შევდივარ, ჩანთას იქვე ვაგდებ ფეხზე ვიხდი და მკვდარივით მდივანზე ვწვები. ჯიბიდან ტელეფონს ვიღებ და დედას ვურეკავ რომელიც საზღვარგარეთ არის, კერძოდ ამერიკაში, მამიკოც იქ არის მაგრამ ერთმა უბედურმა შემთხვევამ ყველაფერი შეცვალა,

მოახლოება (XII თავი)

ზღურბლთან გაშეშებული ვდგავარ, ნიკას ვერ ვხედავ, ექიმი კი ვენაში რაღაც სითხის შეყვანას ცდილობს, თან აქეთ-იქით იხედება. პანიკა მიტევს და ხმამაღლა ვკივი: -ეს არის, ნიკას მოკვლა უნდა, დაიჭირეთ! ამ დროს ბაჩო და ლევანი შემორბიან პალატაში და კედელთან