ჩუმად მითხარი

როგორც ციდან ჩამოვარდნილ წვიმის წვეთს ისხლეტს მიწა და მის ნაწილებს აქა-იქ ისვრის, ისე ისხლეტს ჩემი გული საიდანღაც ჩამოცვენილ გრძნობებს. ნაწილებად შლის და სხეულში მიფანტავს. მერე დავეძებ თითოეულ მათგანს და ვცდილობ ერთი მთლიანი შევკრა.

თავადაზნაურული ამბები (13)

შუაღამე იყო,საწოლში გაშოტილი ვიწექი და თავს ვაიძულებდი დამეძინა.რომ ცოტახნით მაინც არ მეფიქრა ნიკოლაზე,არ გამეხსენებინა ის ყველა უაზრო სიტყვა,რაც ბოლო ნახვისას ვუთხარი.საბოლოოდ კი ისე მოხდა,რომ ამდენი ფიქრისგან შერყეული ტვინი კიდევ უფრო ამტკივა და

მომეცი ხელი ...1...

-არა...ვერ. ამდენი ხანი გავიძახდი ვიღაც მოწონს ჩვენი ბიჭებიდან-თქო და არავინ მიჯერებდა. მაგას ვინ შეხედავს გოგო, ყველას ვისაც შარვალი აცვია, წინ თავის მკერდს ულაგებს, თან ისე რომ სხვაგან ვერ გაიხედავ, გეგონება ვინმე მაგის უნახავი იყოს.ხოდა ბევრიც

გულის ძახილი.თავი 5

-ანდრეა გთხოვ,დამპირდი.თუ ვერ გამოვძვერი,თუ ვერ გადავრჩი.დამპირდი,დამპირდი ძმურად რომ ჩემს გულს გიორგის გადაუნერგავ.გიორგიმ უნდა იცოცხლოს,მას მშობლები ჰყავს,ქეთი ჰყავს და მე ვაჩუქებ მას ჩემი გულით სიცოცხლეს.ის გული, კი მის ხსეულიდან დარწმუნებული ვარ

ასეც ხდება ხოლმე (ნაწ.2 თავი 2)

გიკა ხიონაკისთვის ბაბალე ქებურია ამოუცნობი იყო. ყოველთვის იზიდავდა მასში არსებული უხილავი სხივი და არ აძლევდა საშვალებას სამუდამოდ, რომ გაექრო მისი არსებობა გონებიდან. პირველად ეზოში ნახა, ჩუმად მჯდომი მკაცრი გამოხედვით, ზიზღიანი მზერით მომზირალი

მარიონეტი (მეოცე თავი)

ზოგჯერ ბედისწერა ცუდად გეთამაშება. თითქოს განგებ გემატება ახალ-ახალი პრობლემები. ასე ემართებოდათ იმ საღამოს რესპუბლიკური საავადმყოფოს საოპერაციოში მყოფ ექიმებს. თითქოს ის არ ჰყოფნიდათ, რომ წინ მრავლობითი ჭრილობებით დამძიმებული პაციენტი ეწვათ,

ყურებამდე შეყვარებული (სრულად)

რალამაზი დღეაააააა.... რა ნათელი მზეაააააა.... იმიტომ რომ დღეს ჩემიიიიი დაბადებიიის დღეააა... ბააახხ ბუხხ ბაახ ბუხხ (ჩემი ჭკუით ფეიერვერკებიც მოვაწყვე) გავიქეცი ჩემი ოთახიდან და ჰოი საოცრებავ კიბიდან დავგორდი.

ისინი (ისტორია II სრულად)

-შეგიძლია სულ გამოიყენო ეს ხერხი...- გაიღიმა გაბრუებულმა და ქვედა ტუჩზე აკოცა -შენ ნება მომეცი და მთელი ცხოვრება გავიმეორებ .. გაუჩერებლად თან არა მხოლოდ ამას - ტუჩები ლოყაზე მიაწება და შემდეგ მისი სურნელი შეიგრძნო . ასე გაბრუებულები, ბედნიერები ,

ჯოჯოხეთიდან სამოთხემდე. თავი 3

მალევე გვიახლოვდება უცნობი და დიდი ხნის ნაცნობივით გვკითხულობს . -როგორც გავიგე აქ ერთი ამბავი დაგიტრიალებიათ-იცინის მაგრამ თავის ცივ სახეს მალევე უბრუნდება -მომიწია..-ნათია კბილებიდან ცრის -მიხარია.. აღსანიშნავად ჩემთან გეპატიჟებით-გვთავაზობს

კომა {სრულად}

პირველ რიგში მინდა წინასწარ მოგიხადოთ ბოდიში შეხდომებისთვის. იმედია ჩემი ისტორიის წაკითხვით ისიამოვნებთ ისტორია რომელიმე თქვენგანის გაღიმებას თუ მოახერხებს ვიტყვი რომ მიზანი მიღწეულია.ველოდები