მაიმასკო-ჩემი ფანჯრებიდან...

დედაჩემი ავადაა . ექიმებმა დიაგნოზი დაუსვეს. სამედიცინო ტერმინებს ვერ ვიმახსოვრებ და რა ჰქვია ზუსტად ვერ გეტყვი, ცოტა უცნაური და გრძელი სახელი აქვს, შენი სახელისგან განსხვავებით, ჰარი. სიცხეს შუბლზე ტუჩებით ვუზომავ . როცა ვხვდები

მძიმე გზა(მეორე ნაწილი) მეოთხე თავი (11)

სოფია სანდროსთან და დათოსთან ერთად მაგდას საფლავთან იდნენ.ბავშვმა თავისი ხელით დააწყო საფლავზე წითელი ვარდები.სოფია დათოს მიეხუტა.თვალებზე ცრემლები ჰქონდა.დათომ ცრემლები მოწმინდა და აკოცა.

გადარჩენის ალეგორია.

ვიღაცა იტყვის, რომ თოვაა ალოგიკური, შენ, რა თქმა უნდა, ღიმილს მოგგვრის მსგავსი ლოგიკა, შენ დედამიწა ამრეზილი თვალით გიყურებს, როგორც შეშლილი პშენ, რა თქმა უნდა, არ იქნები კანონმორჩილი – შენს ხასიათში შტრიხებია ფერის ხულიგნურ, შენს სიყვარულში მე

მეგობარი თუ სიყვარული (თავი 3)

გზაში ყურსასმენები ამოვიღე და გავიკეთე.მაგრამ უცბად ვიგრძენი თუ როგორ ჩამომვარდა ყურსასმენი ყურიდან და ამდროს ჯეიკმა მითხრა. -შენ რა აპირებ მთელი გზა ხმა არ ამოიღო?ერაფერი ვერ გავიგე მითხრამან ხან ცუდ სიტყვებს მეუბნები ხან მთხოვ სახლამდე მიგაცილო.

გიჟი და მასზე გიჟი

აეროპორტში ბიაბიჯებდა და მოუთმენლად ელოდებოდა იმ ორის გამოჩენას ესე რო ენატრებოდა, 3 წლი არუნახავს არავინ და ეხლა დადგა ის დღეც, შენობას თვალი მოავლო და დაინახა როგორ გარბოდა მისკენ ნინი და როგორ მიყვებოდა უკან კახა,

Серйозний -5

არც ერთი არ არღვევდა ოთახში გამეფებულ დუმილს. არც უნდოდათ იმ სიმშვიდისა და სიმყუდროვის დარღვევა. ისმენდნენ მისაღებიდან შემოსულ ჩურჩულს და უემოციოდ გაჰყურებდნენ ფანჯრიდან გამოჩენილ სივრცეს.

ცივი გული

მზე ამოდის.. ნელ-ნელა თავის სხვივებს ირგვლივ ფანტავს და სამყაროს ათბობს. ნეტავ იმ ნატკენ, ჩახშობილ გულსაც სწვდებოდეს, რომელიც ბავშვურ სახეზე ცრემლების ფონზე ფეთქავს.

გავბედე

როცა გავბედე და ავიღე ხელში კალამი,როცა მუზათა სამყაროში ვთქვი ემ სალამი, როცა უმტკიცეს გადავწყვიტე მეწერა რამე,

არა დეპრესიას!

იცი რამოხდება?(იცოდე გამოვიცნობ მე ვანგას გარე ბიძაშვილის გერი ვარ)შენს ყველა ოცნებას აისრულებ და ცხოვრებაში დიდ სიყვარულს შეხვდები,თუ უკვე იპოვე მესამე დიდი სუყვარული გეყოლებათ ან მეოთხე...ან მეხუთე..ან მეექვსე...კაი რაიოყოთ აფთიაქიც არსებობს და

ანგელოზო V თავი

საავადმყოფოში გამომეღვიძა. თავს სუსტად ვგრძნობდი. წამოვიწიე მაგრამ დედა მოვიდა და ისევ დამაწვინა. -როგორ ხარ ანი?-მკითხა შეშინებული ხმით. -რა მოხდა?