„არ არსებობს პირველი სიყვარული, არსებობს ძლიერი სიყვარული“ თავი-5

სახლში შევედი, გამოვიცვალე სველი ტანსაცმელი, თმები ფენით გავიშრე და ჩემს ოთახში შევედი. მეზიზღებოდა სამყარო, ყველა მაღიზიანებდა, საერთოდ ყველა......საშინელი დღე იყო ჩემს ცხოვრებაში! დღე, როდესაც ჩემი სიყვარული დავკარგე, საკუთარ თავს ვადანაშაულებდი,

დანიელს

უშენოდ ახლა საშინლად რთულია, დღეები ფუჭად და შავ-თეთრად გავლიე, ვერაფერს გიყვები, საოცრად ჩუმი ვარ... და მაინც ... რამდენჯერ მოგიკვდე, დანიელ?

ისევ მინდა..

იცი?მომენატრა. მე.... შენ...... ჩვენ მომენატრა. მომენატრა ერთად გატარებული ის ოთხი დღე. იცი? მინდა დრო უკან დავაბრუნო.გგონია რამეს შევცვლი?არა,საერთოდ არაფერს.უბრალოდ კიდევ მინდა განვიცადო ის რაც იმ ოთხ დღეში მაგრძნობინე.

გამჭირვალე სხეულები (თავი 1)

მხოლოდ ერთთან შეჩერდა ზედმეტად დიდი ხანი, გოგონას თვალებში იყურებოდა, მის რეაქციას აკვირდებოდა, როცა ეხებოდა, ეფერებოდა და თან ზოგჯერ ოდნავ უხეშად უჭერდა ხელს. გოგონას სახეზე და ვერც თვალებში ვერაფრის ამოკითხვა შეძლო, ქვასავით ცივი სახე უმზერდა

შენ ყველაფერი შეცვალე (ნაწილი მეორე )

გაიღიმა ალექსმა , იმ ღიმილში იყო დიდი აზრი ჩადებული . ასე იცოდა ამ ქალმა , ერთი ღიმილით ერთი შეხედვით, ერთი სიტყვით, ერთი კოცნით შეეძლო მთელი სამყარო ნიკასთვის ეჩუქებინა, შეეძლო პასუხი გაეცა , სიყვარული აეხსნა , მოფერებოდა . ახლაც, ეს ღიმილი სცემდა

ძიძა თავი დასარული

სახლში რომ მივედით უკვე საღამო იყო. მე ისე გათიშულს მეძინა მანქანაში ნიკოლამ ძლივს მომიყვანა გონზე.როგორც კი კარი შევაღე გოგონები მაშინვე ჩემსკენ გამოიქცნენ, მეც მთელი ძალით ჩავიკარი გულში. ორივე ძალიან მომენატრა. ფრანკას ვახშამი უკვე მოემზადებინა

ჩემს ბოლო სიყვარულს

სიყვარული გაგიმჟღავნე ანნა შენთვის მოვკვდი მე ამ ლექსიანა არ იცი რომ შენით დავდნი განა? არ მინახავს არვინ შენისთანა

მწვანე

იყო ბედის ირონია,თუკი შეიძლება ამას საერთოდ ბედი ან ირონია ეწოდოს.ოთხშაბათი იყო,ექვსი ივნისი,ნელი ნაბიჯებით მივუყვებოდი გზას საკუთარი კაბინეტისკენ,თეთრი ხალათი მეცვა როგორც ყოველთვის და ყვითელი კონვერსები.ცხელოდა და სწორედ ამ სიცხეს ვაბრალებდი

მათემატიკურად (სრულად)

ჩემო სულის ლოგარითმო და გულის ცემის პარაბოლავ, ვერ გავაგებინე ამ ხალხს რომ სიყვარული ჰორიზონტალურია და თანაც რხევადი, ვერტიკალურად თუ ჰორიზონტალურად, ჩვენ მუდამ ერთმანეთის პარალელურები ვიქნებიხოვ.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი რვა )

გასასვლელში ვიღაცას შეასკდა. თავის სტიქიაში მყოფს ყურადღება არც მიუქცევია. მხოლოდ ,,ბოდიშიო’’ უთხრა და გზა გააგრძელა. არც იმისთვის მიუქცევია ყურადღება ნაცნობი სურნელმა რომ აუწვა ცხვირის ნესტოები. სხეულში კი ჟრუანტელმა დაუარა.