იასამანი (თავი 1)

ოთახის კარს ვაღებ და მუცელზე ვემხობი ლოგინზე.ვერ ვიჯერებ,რომ სულ რაღაც 2 დღის წინ უნივერსიტეტი დავამთავრე და ახლა შემიძლია ჩემი მოპოვებული ფულით გავიტანო თავი.სააბაზანოში შევდივარ ვანას წყლით ვავსებ და ტანსაცმელს ვიხდი,გრილ წყალში ვწვები და

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (5)

- ნინო შემომხედე, შემომხედე, მიდი, დაწყნარდი, ახლავე დამშვიდდე უნდა, იცოდე ისევ ცუდად გახდები, ასე არ შეიძლება-მეთქი არ გითხარი, ვერ გაგიკეთებ დამამშვიდებელს ვერაააა (ღრიალებდა, მეჩხუბებოდა). საშიშია, ვერ გაგიკეთებ დამამშვიდებელს, შენით უნდა

სიგიჟე

--საბოლოოდ ყველანი იმ მახეში გავებმებით... მემგონი... აი... ხომ ვთქვი...უკვე გავები... მეშინია... სიჩუმე! კარგად ვგრძნობ თავს... არც ისე ცუდია ხომ იცით?! რა გინდა?? გაინტერესებს რახდება??? სიჩუმე!! რა ხდება!... ხდება ის, რომ...

ის, ვინც არავის ჰგავს (სრულად)

რეზითვის რამდენად სასიამოვნო იყო, ვერ ვიტყვი, რადგან ცხოვრებაში არასდროს მქონდა ნაკოცნი არავისთვის და მემგონი, უბრალოდ ტუჩებში მივადორბლე გამოუცდელმა. მას რომ დავეხსენი, ისევ გაშეშებული იდგა და მიყურებდა. მერე ეტყობა, გაიაზრა, რაც გავაკეთე. - ანუ,

მოთამაშე (ნაწილი მეექვსე)

მოსიარულე მკვდარს ვგავარ, მალე თამაში მექნება, მაგრამ ჯერ ისევ ვერ ვბედავ რომ ეს კესის ვუთხრა, მისი ღიმილი კი ნელ-ნელა უფრო და უფრო ფართო ხდება და მიხარია რომ მას ასეთ ბედნიერს ვხედავ. სკოლის შესასვლელში ვდგავარ და კესის ველოდები, აჯეჯილი ტანსაცმელი

,,საქართველოს შვილი"

საქართველო მე შენი გამოზრდილი შვილი ვარ, ამას მე მთელი ხმით ბათუმიდან ვყვირივარ, აქ ავიდგი ფეხი და აქ წარმოვთქვი სიტვა_დედა, სამშობლოს სიყვარულს, სითბოს მე აქ დღემდე ვხედავ..!

"არ არსებობს პირველი სიყვარული, არსებობს ძლიერი სიყვარული" თავი-4

კარის გაღებისთანავე დავინახე მისი სახე, მას ძველებურად აღარ გაუღიმია ჩემთვის, მე ხომ მისი ღიმილი ყველაზე მეტად მიყვარდა, მიყვარდა ღიმილის დროს მისი ჩაჩხვლეტილი ლოყა. -როგორ ხარ ნია? -კარგად ვარ თქო რომ გითხრა მოგატყუებ....შენ როგორ ხარ? -მეც ასე....

შენ მე დილიგიტით(სიყვარულით დამაავადე (მეხუთე თავი)

ორი საათი გავიდა რაც ირაკლი ჩემი ოთახიდან გავიდა.მას კიდევ არ აუხსნია ყოველივე ეს რას ნიშნავს.არა არ შეიძლება ასე ადგე და ადამიანს აკოცო.ამ ყველაფერს რაღაც ახსნა უნდა ქონდეს.მაგრამ რა ახსნა?ამ ფიქრებში ვიყავი როდესაც ტელეფონზე მესიჯი მომივიდა.ვინ

ერთხელ(თავი მეორე)

ჯეკიჩანის ილეთს ვასრულებ და ხალათმოსხმული მივშრიალებ კარის გასაღებად. -რა ხდება?!-ნამძინარევი ხმით, დასიებული თვალებითა და საახალწლო ჩიჩილაკივით გაბურძგნილი თმით ვეცხადები არასასიამოვნო სტუმარს.

მინდა ვიყო ბედნიერი...

დავიწყებ იქიდან რომ მე და ჩემი ოჯახი ვცხოვრობთ ქალაქ მოსკოვში გამომდინარე იქიდან რომ მამაჩემი ბიზნესმენია რესტორნების და. კაზინოების ქსელი აქვს მთელს ევრაზიაში და პირველი მისი წარმატებული საქმე სწორედ აქ დაიწყო მანაც გადაწყვიტა აქ გვეცხოვრა...