ეს არის ყველაფრის დასაწყისი (თავი 2)

სახლში მივედი და სულ იმ კოცნაზე ვფიქრობდი, როგორ გაბედა იმ იდიოტმა ჩემი კოცნა? იქნებ მომეწონა მაგრამ მაინც არა ასე უცნობებს არ კოცნიან დავიჯერო მოვეწონე? ან უბრალოდ ყველას ეგრე კოცნის... არვიცი არვიცი ისიც კი არ ვიცი ამაზე ამდენს რატომ

სიყვარული ადამიანს ცვლის?! (3)

"ვიგრძენი ყრუ ტკივილი, თითქოს ვიღაც სარკის მეორე მხრიდან მირტყამდა. თვალები რომ გავახილე ზუსტად იმავე სიტუაციაში ვიყავი, როგორც ბოლოს. ალბათ მხოლოდ წამებით ვიყავი გათიშული, მე კი მეგონა საათები გავატარე ამ მდგომარეობაში. "

ზღვისფერი თვალები 1 თავი

ცას ავყურებდი მინდორში ჩაწოლილი, თავში ათასნაირი ფიქრები ტრიალებდა, ღამის ნიავი სასიამოვნოდ მეალერსებოდა სახეზე, თითქოს ამ სამყაროდან გადართული ვიყავი რაღაც სასიამოვნო სივრცეში, მოწმენდილ ცაზე მნათობი ვარსკვლავების ცქერით ვტკბებოდი, იდუმალება

ცოდვების გამო?..(26)

-მიბრაზდები? გიგის სევდიან თვალებს შევხედე, ყველა გადატანილი ემოცია მის თვალებში და ხმაში ისე იგრძნობოდა, როგორც ზღვის ნაპირზე თავმოყრილი დიდი და პატარა ტალღები,

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (სრულად I-Vთავი)

ახლა მე აქვარ ის კი იქ ჩვენ ძალიან დიდი მანძლი გვაშორებს ერთმანეთისგან მაგრამ ჩვენ შორის ის უხილავი ძაფი არსებობს რომელსაც ვერავინ გაწყვეტს...სიყვარული..ძალიან ხშირად ვესაუბრებით ერთმანეთს.. ის თავის ამბებს მიყვება მე ჩემსას..ზოგჯერ ეჭვიანობის

ორსული ქალი უფრო ნაზია

ორსული ქალი უფრო ნაზია ის უფრთხილდება გარედან ნაყოფს ორსული ქალი ისე თბილია რომ მის სიყვარულს ყველასთვის გაყოფს

სიყვარულის ზღვარი

დაიწყო ზაფხული ჩემთვის ყველაზე საყვარელი წელიწადის დრო. გამოვექეცი მრავალფეროვნებით ცოტა მობეზრებულ ქალაქს და წავედი სოფელში. სოფელი ჩემი სულის ნაწილია ყველა მოგონება მასთან მაკავშირებს აქ თითქოსდა გალიიდან გამოქცეულ ჩიტს ვგავარ კარგია სოფელი სუფთა

მკვდარიც კი ლამაზი იყო !!!

როცა უყურებ როგორ მარხავენ შენს საყვარელ ადამიანს!როცა ხვდები რომ ყველაფერი დამთავრდა! როცა მის გარეშე ყველაფერი ნიშნავს არაფერს ! მაშინ ყველა და ყველაფერი უფერულდება! ქრება ყველანაირი გრძნობა და შიშიც აღარ გაქვს იმის რომ მოკვდები! პირიქით სიხარულით

ცხელი სუნთქვა -8-

საზიზღარი სუნი და უხეში კანი, საშინელი შეგრძნება იყო მისი ყოველი შეხება საშინელ ზიზღს იწვევდა ჩემში, მინდოდა მეკივლა, მეფართხალა, მაგრამ ვერა, ხელი პირზე მქონდა აფარებული, ხელი გამიშვა თუ არა, მაშინვე საწოლზე დამანარცხა, ხელები მაგრად დამიჭირა და

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (4)

5 წელი და 9 თვე. ვუყურებდი თვალებში. ვერაფერს ვხედავდი სიბნელის გარდა. ჩემს ცნობიერებაში ჩემი თავი 21 წლის მეგონა, ახლა 26 წლის ვარ. 5 წელი? 5 წელიო თქვა... გონება ატრიალებდა ისევ და ისევ დავითის ნათქვამს, თითქოს ეძებდა, დაუღალავად, მუდმიად ეძებდა