ფიფქები მანდარინებზე {სრულად}

-ჩემი ტკბილი მანდარინი -შენ ხარ ,ჩემი ტკბილი მანდარინი -ბავშვებს აინტერესებთ როგორ დამითანხმე ქორწილზე -მომდევნო ზამთრამდე უარზე იყო , მერე მანდარინის პლანტაცია ვიყიდე -ფორთოხლის და კივის ხეებიც არის იქ

სისხლიანი ძალაუფლება(დასასრული)

თვალების გახელის შემდეგ გარემოს აღქმა გაუძნელდა, ერთი წამით ცოტა ხნის წინ მომხდარიც დაავიწყდა, თუმცა მის საწოლთან თავმოყრილი ნაცნობი სახეების დანახვამ ყველაფერი ჩვეულ კალაპოტს დაუბრუნა. გაახსენდა რა გააკეთა და რამდენად

ერთი ღამის ქალი //სრულად//

შენ ჩემთვის არ ხარ ერთი ღამის ქალი, ეგ აღარასდროს თქვა საკუთარ თავზე! ადრე ასე იყო, პირველი ღამე რომ გავატარე შენთან ასე იყო, მაგრამ მერე ვეღარ შეგეშვი.

სიგიჟემდე (1)

ამ საცობების გადამკიდე, ზუსტად 8წუთით ვაგვიანებდი უკვე სამსახურში. ალბათ იფიქრებთ 8 წუთის გამო რას გაგიჟდა და გადაირია ეს ქალიო, მაგრამ ჩემს სამსახურში ლამისაა წამის მეათედებს მითვლიან. მახსოვს, მაშინ ახალი დაწყებული მქონდა აქ მუშაობა, სულ ზედმეტად

ეგო

გამუდმებით ვფიქრობ მათზე მათ შენარჩუნებაზე ეგო მიბრახუნებს კარზე, დროა რო მოეგო აზრზე. გაგაგიჟებს ფიქრი სხვაზე,

მოლოდინი

Მოლოდინი როგორც კლავს, ისე ახარებს ადამიანის გულს. ვის მოსვლას ველით? Ადამიანები ყოველთვის ვიღაცას ან რაღაცას ველოდებით ის, რაც ჩვენს ცხოვრებაში მოხდება, ჩვენს სამყაროს გაანათებს ან, პირიქით, ჩამოაბნელებს და მონაცრისფრო ღია ლაქებს დატოვებს,რაც

ბედის მწერალი ( სრულად )

რატომ ვარ ასეთი უთავბოლო, -გამწარებულმა ვიყვირე და დაშვებულ საბურავს მთელი ძალით მივარტყი ფეხი თითქოს მისი ბრალი ყოფილიყოს რომ წამოსვლამდე არ შევამოწმე იდო თუ არა საბარგულში სათადარიგო საბურავი, გზის პირას მიყრილ თოვლში ჩავჯექი და ირგვლივ

უცნობი ქალი (თავი 1) (+18)

.თვალებით იატაკს ვუყურებდი, რომელიც როგორც ყოველთვის საოცრად პრიალებდა, მისი მაგიდისკენ გახედვაც კი არ მინდოდა, ყველაზე კარგი ვარიანტი ისევ სარკისებური იატაკის ყურება იყო. ოხ, რა ცოდვა მქონდა ღმერთო.... - თქვენი განყოფილება იშლება, რეორგანიზაციის

სისხლიანი ძალაუფლება(7)

კეტრინმა რიტუალი დაასრულა სიბილს დროებით დაემშვიდობა და მისი გონება კვლავ ჯადოქრის სახლში დაბრუნდა -როგორ ჩაიარა პატარა ჩიტო დაარწმუნე ისინი? -ყველაფერი კარგადაა, რიტუალი წარმატებული იყო, ახლა დანარჩენზე უნდა ვიზრუნო -შენი აზრით ვამპირს გამოუვა

უსასრულო (თავი მესამე)

არ ვიცი უცებ რა დამემართა, კარი გამოგვლიჯე, სახე წაშლილ დათას მკლავზე ხელი მოვკიდე და კიბეებზე ჩავათრიე. ისეთ ზიზღს ვგრძნობდი ვერ აღვწერ. ქვემოთ რომ ჩავედით მაშინათვე გავჩერდი, გული ამოვარდნას მქონდა. სახეშიც ვერ ვუყურებდი, ბოლოს ძალა მოვიკრიბე და