სირთულები

დიდი ხანია არ დამიწერია არ ვიცი რა მჭირს თითქოს აზრებუ გაფეფანტა თითქოს სადღაც გაურკვევლიბაში ჩავარდი და უშედეგოდ ვცდიობ ამოავლას. ისევ ვერ ვიჯერებ რომ შენგან შორს მომიწია წასვლა ისევ ვერ ვიჯერებ რიმ შენს ლამაზ და სათუთ სახეს ვერ ვხედავ ეს თითქოს

მია (ნაწილი 1+2)

ზაფხული, ღვთაებრივი ზაფხული დრო რომელიც გინდა ,რომ არასდროს დასრულდეს. რა მშვენიერია არა? მზე, ზღვა , მეგობრები, გიჟური თავგადასავლები. თუმცაღა ეს ჩემთვის არარის, იცით ძალიან რთულია იცხოვრო ამ გიჟურ სამყაროში,როცა ყველა გიჟს გიწოდებს. მე ვფიქრობ,

პირველად რომ დაგინახე...(დასასრული)

-ერთი წელი?!-მისი სახის გამომეტყველებიდან გამომდინარე ყველაფერი ცუდად იყო... წინააღმდეგ შემთხვევაში ის არაფერს მეტყოდა და მკურნალობას დაიწყებდა. თუ გამოჯანმრთელდებოდა არც მეტყოდა რომ სიმსიმნე ჰქონდა... ჩამოვჯექი და სახეზე ხელები ავიფარე. -რამდენი

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (1)

შევდიოდით არც ისე გადატვირთულ ქალაქში. როგორც კი შევედით, რაღაც გულმა სხვანაირად დაიწყო ფეთქვა.ლექსო, ნელა, გთხოვ ფრთხილად, არ ვარ კარგად. ფრთხილად... ვიმეორებდი და ძლივს ვსუნთქვდი, თითქოს ვიღაცამ კისერში ხელი წამიჭირა.
-ვიცით პრინცესა, რომ ვერ იტან

არასოდეს გამიშვა

‘Never let me go" არასოდეს... არასოდეს არ მითხოვია, რომ მეგრძნო... პირიქით, გრძნობებს თავს ვარიდებდი, მძულდა ისინი მანამდე და მძულს ახლა! მე ვაფრთხილებდი ჩემს თავს, მე აღვმართე დიდი, უხილავი ბარიერი ჩემსა და სამყაროს შორის. მე არ ვგრძნობდი. მე

დემონი ( ჩრდილების თამაში) (სრულად)

მაფია ჩრდილების თამაშია, შენ არ შეგიძლია დაინახო მათი სახეები, შენ შეგიძლია დაინახო მხოლოდ მონსტრების ჩრდილები.გასაქცევი არსადაა, მაფია ყოველთვის ირჩევს მის მსხვერპლს და გასაქანს არ აძლევს.

უპირობო სიყვარული 2

მთებში მოქცეული სიმწვანე, ყვავილებით მორთული ეზო , ულამაზესი ცხენები ყოველივეს დიდებულ ელფერს სძენდა. ბავშვები ერთმანეთში ირეოდნენ და პლედში გახვეულნი ერთმანეთს აღტაცებას უზიარებდნენ. მათ შორის თინაც . - ლიკა , ლანა მადლობა წამოსვლა რომ დამაძალეთ !

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (დასასრული)

დიახ ცხოვრებაში საუკეთესო რაღაცები სულ შემთხვევით ხდება! შემთხვევითი იყო მათი შეხვედრაც. ყველას ჰყავს მეორე ნახევარი, შეიძლება გვერდით შეიძლება შორს. ზოგჯერ ვერ ვამჩნევთ და გვიან შემთხვევით გავიგებთ ხოლმე, მაგრამ მთავარია დროულად ვიმოქმედოთ. გვიანი

კალათბურთის მამიდა (3)

კარები გამოიხურა თუ არა ისეთი სიცილი დაიწყო კაცი იფიქრებდა ჰიტლერი აღზევდა და ამ სადარბაზოს გაბურღვას უპირებსო(ელენეს მეზობელი თამრიკოც არ აკლებს სადარბაზოს გაბურღვას და ჰიტლერს არაფრით ჩამორჩება , მაგრამ ამაზე მერე დაგელაპარაკებით მთელი ერთი თავი

"აბსტრაქციაში მყოფი" (თავი 3)

რაღაც საშინელებას ვგრძნობ.ორი ადამიანი ვარ ხვდები რას ვამბობ?!ერთი არა ორი ვარ.გაორებაა თუ რა არის არ ვიცი.ყოფილა მომენტი როდესაც რაღაც საკითხში ორი აზრიი მქონია.ერთი მე მეორეს არ ეთანხმებოდეს ხდება ხოლმე,მაგრამ ახლა სხვანაირადაა საქმე.