არჩევანი (თავი 1)

ყველაფერი მაშინ დაიწყო როცა გაცვლითი პროგრამის ოლიმპიადაზე მიმიწვიეს. ყველა ამბობდა რომ გამარჯვება შემეძლო, მაგრამ მე ამის არ მჯეროდა. უბრალოდ ეს შეუძლებელი იყო იღბალი არასოდეს მქონია. ამიტომ გადავწყვიტე რომ ოლიმპიადაზე არ

თათია ნარჩემაშვილს

შენი სილამაზე გულში ჩამივარდა დიდხანს გიყურე და თან დროც გამივარდა შენზე ფიქრებმა ცაში ამიტაცა და მე მაშინვე შორს, შორს გამიტაცა

CRUEL მეექვსე თავი +18 ( BDSM / WORLD / LGBT )

ახლა კი საბანში გახვეული, ბალიშში თავჩარგული, თვალებდახუჭული წევს და ცრემლებისგან დანამულ ბალიშის სისველეს გრძნობს. ცრემლები ლოყებზე უფრო მეტად ამძაფრებენ მის უცნაურ გრძნობას, რომელიც ვერაფრით აუხსნია. თითქოს მთელს სხეულში გამჯდარი ტკივილი ფიზიკური

ირწმუნე

საფლავთან დაჩოქილ მიჯნურს შეხედე განშორება თუ არ განგიცდია უიმედობის ზღვარს არ გადასცდე გულის კარები დატოვე ღია ფიქრებში გათელილ ცას ხშირად უყურე პასუხების ზღვა შენს თავთან ყრია რთულია მარტო დაგტოვონ ასე

თბილისს სიყვარული და შიში მართავს ! (2 თავი)

მანქანა დაძრა. აი რა ეტყობა ეხა ამას რო 20 წლის გოგოა 2 წლის ბავშვის ტვინი აქ. ერთი ამოვიოხრე და ყველაფერი დაწვრილებითმოვუყევი იმის ჩათვლით სად და რატომ მივდიოდით ახლა.და მისი რეაქცია?! დარწმუნებული ვარ გაინტერესებთ -აი მესმის ბიჭი აი მესმის ირონია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (3)

თორნიკე რას გავხარ? მოხდა რამე? ღმერთო არა, თორნიკე მითხარი რომ ყველა ცოცხალია - ცრემლებს თვალებიდან არ ვუშვებდი, ისე მწარედ ამტკივდა გული რომ ძლივს ვიკავებდი თავს გონება არ წამსვლოდა. - დედას ხომ არ დაემართა ნერვიულობისგან რაიმე? - ხმა გამებზარა,

და ისევ თოვლია....

სიყვარულს ვეძებდი, გეძებდი... ვერ ვძლებდი, ჩემს გულში გიპოვნე და ისევ შორია, ვიცი რომ შენს სულში მეც უხმოდ მეძებდი, მაგრამ ამ დროის სვლით კვლავ ისევ თოვლია.მოვდივარ, მოდიხარ... ნაბიჯებს სწრაფად ვთმობთ, შეხვედრის მანძილი მცირდება თანდათან, ამჟამად

თუ ჩემგან წასვლა გინდა

სიყვარული ოხერია მაგრამ მის გარეშე ჩვენც უძლურნი ვართ ისე მოდის ვერ ვხვდებით მაგრამ რო წასვლას დააპირებს ვკვდები ვიწვით და ვერ ვაკავებთ მას ვერ ვაჩერებთ ყოველთვის ეს მხოლოდ ერთეულებს შეუძლიად ნახოდ და გულში ჩაიკრან მათი სიცოცხლის აზრიჩემი სიყვარული,

გულწრფელობის საღამო (1,2,3,4 თავები)

სანამ იმ დედა ნატირებ საღამოზე გადავალ, კიდევ რამდენიმე ოვალს შემოვხაზავ ჩემი სამეგობროს გასწვრივ და მათ დეტალურად გაგაცნობთ. ამ დროს გონების ხვეულებში იბადება კითხვა, თუ რაში უნდა გაინტერესებდეთ მათი დეტალიზირება, აი მე კი, დიდი სითამამით

თვალები გეტყვის

ისვ ჩემი თემო,.. ალბათ მგონია ვერასდროს შეველევი.თვალები გეტყვის (თუ ჩახედავ) რა ჰქვია ტკივილს და შენს გარეშე ცხოვრებაზე ატირდებიან. თუ შეიძლება გამოძებნო რამესთან წილი ეს პირველ რიგში უღიმღამო ამინდებია... გავდივარ სახლებს (შენს გარეშე), დგება