შავთვალება მონსტრი(თავი 2)

-შენ რა გიჟი ყოფილხარ-გვერდიდან ბიჭის სიცილნარევი ხმა მოესმა.თავი შეატრიალა და თმა აბურდული ცოტნე დაინახა. -შეენ?-გაოცებულმა წამოიყვირა.საერთოს არ ეგონა თუ კიდევ შეხვხებოდა მას.სირცხვილისგან ლოყები აუჭარხლდა.ახლაღა გააცნობიერა რომ პლიაჟზე მხოლოდ ის

ემა (თავი 3)

დღეები ერთმანეთს მისდევდა,მაგრამ რეალურად არაფერი იცვლებოდა,არც კოშმარები მაძლევდნენ მოსვენებას და არც ოლია, ქალი ამაოდ ცდილობდა ორი ლუკმა მაინც მეჭამა,მთელი დღეები საწოლში ვიწექი,ქათქათა ჭერს მივშტერებოდი უსიტყვოდ,სიცოცხლე შევწყვიტე ერთადერთი რაც

სულს მოგცემ!

ზარი მაინც დააგეყენებინა ამ დედა მოტყნ*** კარზე !- ისე შეაბიჯა ბინაში და დაიძრა მისაღებისკენ თითქოს საკუთარ სახლში იყო - შეგიძლია გაუშვა შენი ბიჭი საქმე მაქვს და არ მინდა ვინმემ მომისმინოს - სავარძელში ჩაეშვა და ოთახს თვალი მოავლო- ამ საღორეშიც კი

Take a deep breath, tomorrow will be worst! (9)

მანამდე გჭამს სანამ არ მოგინელებს და მერე სიცოცხლის ძალა გამოცლილს ნახმარი ტილოსავით დაგადებს ოთახის კუთხეში, იმ ხალიჩად გაქცევს რომელზეც ფეხს აღარ იწმენდავენ. მერე კი გამოჩნდება სხვა ვინც ამ დაავადებას კვლავ გადმოგდებს. თავიდან ბედნიერებასა და

ჩემი სურვილები

ჩემი სიყვარული თითქოს უნარია და ეს სურვილებიც მართლა ულევია ასეთი ცხოვრება მართლაც უკვდავია ასეთი გრძნობები ჩვენთვის უკალმით

მე მაინც ვხედავ ბედნიერებას

მე მაინც ვხედავ ბედნიერებას" ვიღვიძებ ყოველდღე ამ ბორდოს ოთახში სიამის გრძნობანი თანდათან წყნარდება სამყაროს სიცოცხლის უკვდავი ჰანგები ახლა სხვის სმენას ეთამაშება. გამირბის ყოველი უკვდავი , მოკვდავი აღარვის სწადია ჩემს გვერდით ცხოვრება

ვიზიარებ თქვენს მწუხარებას

მე ექიმი ვარ, მე ხელებში ჩამაკვდა ადამიანი. შემეძლო, აუცილებლად შემეძლო გადამერჩინა ის, მაგრამ ბედისწერა ყველაფერს რადიკალურად ცვლის. მე უგულო ექიმი ვარ. ხელში ჩამაკვდა ადამიანი მაგრამ მაინც გავაგრძელებ სიცოცხლეს. კიდევ ვეცდები სხვა სიცოცხლე

ჩემი სამყარო შენს გარშემო ბრუნავს!

ცა ხმელეთი გახდა ,ხმელეთი კი ცად იქცა !მზე დასავლეთიდან ამოვიდა და აღმოსავლეთით ჩავიდა! ზაფხული ზამთრად იქცა შემოდგომა გაზაფხულად ..ბზრიალა დატრილადა !შეცვალა ყველაფერი დაწერილი და დაუწერელი კანონი ..არსებული და არარსებული ყველა მოქმწდება

სინათლის სხივი წყვდიადში (8)

დილით ადრე გამეღვიძა, არ ვიცოდი რა უნდა გამეკეთებინა ამიტომ ჩემოდნების ამოლაგება დავიწყე, დედაჩემმა იმაზე მეტი ტანსაცმელი გამომიგზავნე ვიდრე მოველოდი, ჩემოდნებს ბოლო აღარ უჩანდა და როგორც იქნა ბოლო ჩემოდაიც ამოვალაგე რომ მოულოდნელად კუთხეში დიდი ხის

წარსული,აწმყო,მომავალი.(4)

-შევთანხმდით,მაგრამ მხოლოდ 2წუთი გაქვს დრო. დიდი წვალების შემდეგ,მაინც შეძლო დივნის სახელურიდან ჩემი ხელის აღება,ხელში აყვანა და მაგიდასთან მიყვანა,თუმცა ეს ყველაფერი სულ რაღაც შვიდ წუთში მოახერხა. -გილოცავ,ჩემი ორი სურვილის შესრულება მოგიწევს…