Love ანიმე

" ხანდახან ადამიანი ისე უბრალოდ გიყვარდება, ყოველგვარი საერთო ინტერესისა და ბევრი გაცნობა გამოცნობის გარეშე, უბრალოდ ძალიან გიყვარდება და მორჩა. ეს სიყვარული არ საჭიროებს არაფერს, არც განვითარებას, არც არგანვითარებას, ის მზა მზარეული პროდუქტია,

ძველი პიანინო - 13

ფიფოს ერთი სული ჰქონდა გაეგო მიმის გვერდით ვინ იყო. მხატვარი კი იქაჩებოდა, არ გამოვა რესტორანი, საღამოს სპექტაკლზე ვართ დაპატიჟებულიო, მაგრამ ფიფომ იმდენი ქნა მიმიც და მხატვარიც დაიყოლია და იქეთაც დაიპატიჟა თავი თეატრში. ჩვილის უცნაური მოგზაურობის

მენატრები დიდი ხანია

ზოგჯერ მინდება,გავამხილო მეც ჩუმი დარდი ხანდახან მინდა,მხოლოდ ის ვთქვა,რაც მიხარია ცად აგამაღლებ,თითქოს ახლა,დღეს შემიყვარდი მაგრამ მიყვარხარ,მენატრები დიდი ხანია

მოლურჯო სული.... (თავი 7)

-ვიცი კეკუ, მაგრამ ის რომ მომკვდარიყო, მერე რა უნდა მექნა?! ხომ იცი როგორ მიყვარს , მე თორღვა მაძლიერებ. ახლა მას და გიორგის უფრო გაურთულდებათ ურთიერთობა. ღმერთო ჩემო ეს რა ჩაიდინე, კეკუ ჩემო კეკუ! თავი ხელებში ჩარგო ამილახვარმა.

ისევ შორს

მთვარიანი ღამის ორი საათია, შუა ქალაქისკენ მივალ მგლოვიარე. ფიქრში უიმედო ხმები გადადიან, როცა სიშორეზე ტირის როიალი.

Ange ardent (2)

ღმერთო რა ჯანდაბა უნდა გულში ვფიქრობდი.... მისი მზერა ისედაც გახურებულ სხეულს კიდევ უფრო მეტად მწვავდა, ვხვდებოდი როგორ ერთბაშად ვდნებოდი მის დანახვაზე. -ისევ არ იშლი არა შენსას?

ზოგი ჭირი მარგებელია ! (2 თავი)

ალბად გქონიათ ისეთი მომენტი როდესაც გეგონა რომ ყველაფერი კარგად იყო , მაგრამ ზუსტად ამ დროს ხდება ისეთი რამ რომ შენი ცხოვრება რადიკალურად იცვლება. ზოგისთვის უკეთესისაკენ , ზოგისთვის-კი უარესობისაკენ. ძალიან კარგია თუ შენი ცხოვრება უკეთესი გახდა და

ნაცრისფერი სამყარო

ნაცრისფერ სამყაროში ვცხოვრობ რომელიც თითქოს სულ ცდილობს რაღაც ფერადი შექმნას მაგრამ არ გამოსდის, იმ სამყაროში სადაც ყველა ცხოვრებისგან დაიღალა, სიმართლე გითხრათ მეც დავიღალე და მომბეზრდა იმ ადამიანების ყურება რომლებიც მხოლოდ იმიტომ გიყურებენ (

ჩრდილები სიბნელეში (8)

დილით ადრე გამეღვიძა და თავში ისევ წუხელ ღამით მიღებული გაფრთხილება მიტრიალებდა, ვინ იყო ის ჩრდილი ან საიდან იცოდა ვინ ვიყავი, კითხვები არ მასვენებდა, საწოლში ვეღარ გავჩერდი ამიტომ ავდექი ხალათი მოვიცვი და ფანჯარასთან მივედი ფანჯრიდან დავინახე როგორ

შეგეჩვიე XVI

სახლში მისვლისთანავე იოანემ ხელში ამიყვანა და დამაბზრიალა. -იცი უბედნიერესი ვარ. ვერასოდეს ვიფიქრებდი, რომ შვილის ყოლა მენდომებოდა. მაგრამ ახლა სხვანაირად ვფიქრობ. შენ სინათლე ხარ ჩემო ფერია. -დამსვი იოანე, თავბრუ დამეხვევა. -აუ მაპატიე, ხომ არაფერი