ლელო (თავი 8)

- ასეთ შემთხვევაში კი, მომიწევს აღარ ვიფიქრო იმაზე თუ რა მოხდა რამოდენიმე საათის წინ და ყველაფერი ჩვეულ რეჟიმს დავუბრუნო. დავბრუნდე იქ, სადაც შენი დანახვისას თავში არაფერი მომდიოდა. არც სიტყვა დედა და არც რაიმე გრძნობა. მაშინ იმ დროს უნდა

ბედნიერების რეცეპტი (მერვე თავი)

სტუმრები გვიან საღამომდე დარჩნენ თავშესაფარში. თავადაც ჩაერთვნენ ბავშვების თამაშში. იცინეს, ირბინეს, თითქოს მათი ჭკუისანი იყვნენ თავადაც. სასაცილო სანახავი იყო პატარებს შორის თვალებ ახვეული, მორბენალი ვასიკო. ჩაფიქრებული უმზერდა მამა ნიკოლოზი ახალი

ნინი and დამიანე (XXIII ნაწილი)

დილით კარზე ბრახუნის ხმა მაღვიძებს, ბალიშიდან ძლივს ვწევ თავს. ეს თუ ავთოა მივასიკვდილებ, ნერვებ მოშლილი ავდექი და კარი გავაღე, ხელში მართლაც, რომ ავთო შემრჩა. ბუზღუნით მივბრუნდი უკან და საწოლში შევძვერი ისევ. ლუდის ბოთლს და ჩიფსებს, რომ მოკრა თვალი

ცხოვრება_The life

ცხოვრება სიძნელეების,ტკივილებისა თუ ბედნიერების დიდი ქარტეხილია, რომელთა გადალახვა ჩვენი ერთგვარი მოვალეობაა. ცხოვრება მიდის და მიჰყვება მდინარის დინებას. ის თითქოს იქით მიდის, საითკენაც ქარი ქრის. ერთ მომენტში მეჩვენება, რომ ამ ქარის მიმართულებას

და ირიჟრაჟებს ვით ედემში (თუ ასე გნებავს)

მაგრამ ვეღარ ცვლის უცაბედი წამი სურვილებს, მომავლის შიში დიად გრძნობებს ვერ იმორჩილებს, რადგან ღარიბი წამი ძერწავს მარტივ ოცნებებს და მოგონება მის გარშემო იკრებს მორჩილებს,

,,მე რომ არ ვიყო ადამიანი‘‘

არ ვიცით და ვერც ვერასდროს გავიგებთ ადამიანები თუ რას გრძნობენ ცხოველები და სხვა სულიერი არსებები სხვადასხვა სიტუაციებში. ჩვენ ვგრძნობთ, ისევე როგორც ცხოველები. განვიცდით, ისევე როგორც ცხოველებს შეუძლიათ ეს. ჩვენი განცდები ხშირად დამღუპველად

სად ვარ.

ერთი და იგივე რესტორანში, ერთი და იგივე მუსიკა სვუსმენთ, ერთი და იგივე ჰაერს ვსუნთქვავთ ცეკვისგან გულმოვარდნილები. ის, სხეულის ცეკვით გულამოვარდნლი. მე, სულის ცეკვით გულამოვარნილი. ჩვენი მაგიდა პრიალაშუშებიან კარის პირაპირ დგას, თქვენი მოშორებით,

ოფოფები

მაინც შენმა მონატრებამ მომიარა, ისევ შენი მომიფრინდნენ ოფოფები... მე ცხოვრება გადამექცა ბოდიალად... ან თვითონ ვარ მაწანწალა – მოწოდებით!

მე რომ არ ვიყო ადამიანი (კონკურსგარეშე)

წამის უკანასნელ ამოსუნთქავამდე, უნაყოფო ანგარიშისას, რიცხვის არასასრულ მონაკვეთამდე, უსასრულობის უსასრულო ჯაჭვამდე, დღეში დაახლოებით სამსაათნახევარს, შუაღამეს გადაცდენილი ანგარიშებით, მიკერძოებული ალგორითმებისა და საძულველი განტოლებების პასუხამდე,

სადღაც შორს... მთებში თავი 25

-არა, მე ამას არ შევეგუები. აირჩიე ან ის ან ოჯახი? ულტიმატუმი წაუყენა დედამ -მე მას ვირჩევ. გამოსცრა რეზომ და კარი ისე გაიხურა რომ კინაღამ ანჯამებიდან ამოვარდა. მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს მოსწყვიტა. მობილური მოიმარჯვა და სოფოს დაურეკა. -ყველაზე