განვლილი წლები

"... სულით ობლობა იგივეა რაც ჩაიკეტო ყუთში, გასაღები კი ისროლო სადღაც შორს, სადაც ვერავინ მიაგნებს, მარტო იქნები თუმცა იმედი მაინც გექნება რომ ვინმე გასაღებს იპოვის და აქედან გაგიყვანს, სწორედ ეს იქნება სულიერი მეგობარი... მაგრამ არანაირი გარანტია

განსხვავებული

-კიდევ ერთი დამღლელი დღე..... დაბალ ხმაზე ჩაილაპარაკა და დარბაზში გავიდა რამდენი ხანია ერთი და იგივე მეორდება სმოკინგიანი კაცები და მოხდენილ კაბებში გამოწყობილი ქალები რომლებიც ერტმანეთს გამუდმებით ეჯიბრებიან ვის უფრო ძვირადგირებული აცვია ვის უფრო

მორჩილება 4

წინ დიდი ქვის ლოდები იყო და მის იქით აღარაფერი ჩანდა.ცოტაც იარეს და დიდ ლოდს მიუახლოვნენ.გათენებას კიდევ ბევრი უკლდა.იქიდან საოცარი სანახაობა გადაიშალა.თოვლიანი მთები და მილიარდობით ვარსკვლავით განათებული ცა იყო,ალაგ-ალაგ ღრუბლებიც გაფანტულიყო.ენით

4love.ge-ელების ლექსი

საიტის რამოდენიმე წევრმა ვითამაშეთ ორი დღის წინ და გავრითმეთ შეძლებისდაგვარად სტრიქონები. შედეგად ეს გამოგვივიდა. ძალიან კრიტიკულებიც ნუ იქნებით, გაითვალისწინეთ არცერთი არ ვართ პოეტი. მხოლოდ მე დავკრეფ ვარდებს უთვალავს, ვარ სიყვარულის ჩრდილში

ჰილეგი (11)

ქეთის ფოტო და ფურცლის ნაგლეჯი ერთად ეჭირა. ხან ერთს გახედავდა, ხან - მეორეს. საბანკო ანგარიშის ნომერი ალბათ ფულისთვის, მაგრამ ფოტო? რა უნდოდა ამ ორს ერთად? აშკარა იყო, მაქსიმეს დედა ცოცხალი აღარ იყო. რომ ყოფილიყო, ასეთ ძველ ფოტოს, სადაც ქალი

თეთრი ყვავილები, შენთვის -2-

ეს იმიტომ, რომ მზის სხივებმა გამაღვიძე და არა ნინიას ზარმა, თუმცა არც ამ უკანასკნელმა დააყოვნა და მალევე აზუზუნდა ჩემი ტელეფონი. -გაიღვიძე რა და ამოდი ჩემთან. - ნინიას როგორც ყოველთვის მხიარული ხმა გაისმა ტელეფონში, რამაც კიდევ უფრო დიდი ბედნიერება

მე ვიცი, რომ შენ ხარ შორს, ყველაზე შორს ..

მე შენთან ვარ ყოველ წუთსა და წამს ჩემი ფიქრებით და მოგონებებით, რომლებიც შენ მაჩუქე. ახლა სიტყვებს თავს ვერ ვუყრი და ვერ ვწერ ჩემს სიყვარულზე, რომელიც ოკეანეზე უფრო უძირო და ღრმაა .. მენატრება შენი ხელების შეხება და ტკივილიანი თვალები, რომლებიც

Mama I'm A Criminal (საცდელი თავი)

გამარჯობათ მეგობრებო. ინც ემს პროფილზე ხართ გადასულები ალბათ იცით, რომ რომელი მოთხრობაც დავიწყე არცერთი გამიგრძელებია. ჰოდა ამ მოთხრობას თუ ექნება ნორმალური დონის ნახვა მაინც აუცილებლად დაიდება 1 თავი. თქვენი აზრი გამოხატეთ კომენტარებში. თუ

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (III თავი)

თავიდან ყველაფერი მშვიდად მიდიოდა. შემდეგ კი ხალხმაც იმატა. სინით აქეთ-იქით დარბოდა და შეკვეთებსაც დაატარებდა, სანამ შემაწუხებელი მზერა არ იგრძნო. გარკვეული დროის შემდეგ კი ვიღაცამ ხელი ჩასჭიდა და სადღაც მიფარებულ საწყობში გაათრია. თავის დახსნას

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (საცდელი)

დღეს უნივერსიტეტში პირველი დღე გვაქვს მე და ნიას, ხო ნიას არ მოგესმათ მანაც სამედიცინოზე ჩააბარა და თბილისში მოუწია ჩამოსვლა.ნინიმ და დიომ იურიდიულზე ჩააბარეს თუმცა სხვადასხვა უნივერსიტეტში სწავლობენ. უჰ სანამ თქვენთან ვჭორაობ თერთმეტი საათი