“მე მყავს მამა”

“მე მყავს მამა, მას ვუყვარვარ, ის მასწავლის ყველანაირ თამაშს, ცდილობს ვიყო ნიჭიერი და განათლებული შვილი…მე ძალიან მიყვარს მამა” “ვცდილობ მალე დავიძინო, არ შევაწუხო მამა… მან იცის ყველა ის ზღაპარი, რომელიც ძალიან მომწონს და მშვიდად მაძინებს…მე

ცოდვების გამო?..(14)

ნერვიულობის ტალღებმა დრო და დრო იმატა ჩემში, მაგრამ გიგი არ ჩანდა. მთელი დღე ისე გავიდა, რომ არც დიტოს და არც გიგის არ მოუწერია დარეკვაზე საუბარი ზედმეტია, ორივეს გამორთული ჰქონდა ტელეფონი.. ანაც ღელავდა რადგან რამდენჯერმე დამირეკა და ჩემგან

ბედნიერი კიბო (დასასრული)

ლეიკემია. 8 ასო, ერთი სიტყვა და ამხელა უბედურება. მამაჩემმა მითხრა რომ ოპერაცია მჭირდებოდა. ოპერაციას თუ არ გავიკეთებდი 99% ვერ გადავრჩებოდი. ოპერაციას თუ გავიკეთებდი 5% არის გადარჩენის. ეს რომ მითხრეს ძალიან ცუდად გავხდი. თითქოს ცხოვრებამ აზრი

იასამნისფერი

დილა ხმაურიანასდ დაიწყო, ჩიხში დაცვა შემოვარდა მანქანით, ხმამაღლა ჩართული სიმღერებით და ამას მოყვაგვერძე კორპუსში მსამე სართულზე მცხოვრები ხნიერი ქალის გამოხტომა: -აქ ხალხი ცხოვრობს, ბავშვებს სძინავთ! რა უბედურებაა, ნეტა რამისი მაქნისბი მაინც იყოთ,

შეგეჩვიე +18

ყველა ჩვენთაგანის ცხოვრებაში დგება მომენტი, როდესაც ვხვდებით, რომ ყველაფერი გაცილებით ადრე დაიწყო ვიდრე ეს ჩვენ გვგონია. ცხოვრობ ჩვეულებრივი ახალგაზრდა ბიჭის ცხოვრებით, მაგრამ თითქოს და არსაიდან გამოჩნდება ერთი ზედმეტად ჩვეულებრივი გოგო და ყველაფერს

მებაღე (ნაწილი 29)

პატრონის გასაკვირად დადამ შედარებით იყოჩაღა, ბევრად სწრაფად მოვიდა გონს, თავი ხელში აიყვანა და სალონიდანაც ისე წამოვიდნენ არც ერთს ხმა არ დაუძრავს, ექიმის ვიზიტზეც კი უარი განაცხადა, ყველა დაარწმუნა, რომ თავს უკეთ გრძნობდა. პატრონი საშინლად

ღამე

ღამე-თითქოს ჩვეულებრივი სიტყვაა, ჩვეულებრივი მოვლენაა დაღამებაც, მაგრამ რამდენი რამ შეუძლიათ. სწორედ ღამე, როდესაც ვწვებით დასაძინებლად და გვინდა, რომ არაფერზე ვიფიქროთ, ჩვენდაუნებურად, თავისით, წამოიშლებიან ფიქრები და მოგონებები, გვიმძაფრდება

ჯილი მეორე თავი

მამა სახლში გვიან დაბრუნდა კარი ხმაურით შემოაღო და შემოსასვლელში ფეხსაცმელი რომ გაიხადა შემომხედა და დამიძახა რადგან ზურგით ვიდექი -რამოხდა?-ვკითხე და დავეხმარე რომ პალტო გაეხადა ქუდი გადაიძრო და სარკეში თმის სწორებას მოჰყვა. მე გაუნძრევლად ვიდექი

როგორ ვკარგავთ სიყვარულს

ვერ გამიგია რა მემართება გული უცნაურ გრძნობებს გამოსცემს ძალიან ვცდილობ მინდა გავიგო მინდა რომ ენას რამე წამოცდეს

ის (2)

სანდროს და მე ნიშნობა გვექნება ცოტახანში. ალბათ, რამე ახალი ტრენდია ხელის თხოვნა დიდ გარემოცვაში ზედმეტად პომპეზურად. სავახშმოდ ვიყავით ძველი თბილისის ერთ-ერთ კაფეში. მხოლოდ მე და სანდრო. ცოტა შავ ღვინოს ვსვამდით ტრადიციულად და არაფერზე