სნეული დედა

ტაძრის ეზოში მუხლებზემდგარ "ჩვილ" ბავშვს შემოვხვდი და სხულს შიგნით უხილავი ვიგრძენი ძალა. ნაბიჯს ვდგამდი და უნებურად ხმაზე შევყოვნდი "გადამირჩინე გთხოვ უფალო სხვა არვინ არ მყავს".

დრამინა თავი 3

ყველა ვსადილობდით,ვერთობოდით,გეგა ჩემს წინ იჯდა და ხშირად მიყურებდა,მე კი მსიამოვნებდა მისი ყურადღება მაგრამ არ ვიმჩნევდი,ლუკმა უნდა ჩამედო პირშირომ,ჩემი მობილური აწკრიალდა,ჯანდაბა ზუკა იყო ჩემი ყოფილი შეყვარებული,ხელები ამიკანკალდა,არ ვიცოდი რა

ლექტორი (12)

დანიელს ვუბრუნდები, მინდა მისი თვალები დავინახო, იმხელა სინანულია მათში, იმხელა ტკივილი, ვხედავ როგორი განადგურებული და გამწარებულია. გული მეკუმშება, ერთიანად ვცახცახებ და თითოეული უჯრედი მეწვის,

...და მე, შემიყვარდი შენ. (1)

.- მარიამ, აი, კიდევ ეს დაგიტოვა. სულ ცოტა ხნის წინ მომცა და ასე მითხრა, მაშინ გადაეცი როცა... როცა... მე აღარ ვიქნებიო...-მოხუცმა ოთხად დაკეცილი ქაღალდი გამომიწოდა და განაგრძო.. -ხელი არ მიხლია. მგონი ძალიან პირადული უნდა იყოს.

მებაღე (ნაწილი 13)

,,უგო მქვია... ბატონო...’’ ძლივს გასაგონი ყრუ ხმით წარმოსთქვა მებაღემ ისე, რომ თვალიც არ დაუხამხამებია, პატრონი უფრო მეტად ჩააშტერდა ,,ბრიყვო! ვინ გგონივარო’’- გაივლო გულში, ხმამაღლა კი სულ სხვა რამ უთხრა: ,,უგო.. მშვენიერი სახელია... უგო... და

თებერვლის თოთხმეტს ....

როცა ადამიანის გრძნობა შენში წყეულ დიადს მიაღწევს და გეტყვი თუ როგორ , ისევ ისე ძლიერად მიყვარხარ , მაშინ დაფიქრდი და სხვას მაგალითი მიეცი შენი ცხოვრების. თუ მოისურვებ მომწერე , ყველა კითხვაზე გიპასუხებ , ასევე გელოდები ყოველთვის , თუ გიყვარს მისი

გიშვებ..

გიშვებ.. მიდიხარ.. ყველაფერი რიიგზეა, მინდა გაგაჩერო, ჩემო საყვარელო, ძალა არ მყოფნის გითხრა შეჩერდი.!!

ყურადღება

ვფიქრობ, ურთიერთობაში ყველაზე დიდ როლს ,ყურადღება ასრულებს , მემგონი ერთადერთი ვარ,ვინც საყვარელ ადამიანს ყველაფერს აპატიებს,ამისგარდა. არვიცი ეს რატო ხდება მაგრამ ვფიქრობ მნიშვნელოვანი დეტალია ეს ჩვენს ცხოვრებაში და მისგარეშე, მასობრივად ბევრი

აილა-ხმლის წვერზე თავი პირველი

1 ოქტომბერი. 1257 წელი. ამჯერად ბლუქენვილში ვართ,ორი დღის წინ ჩამოვედით. არც ისე კარგი ადგილია,ნაცრისფერი,თითქოს. ხალხი ზედაც არ გიყურებს,ანდა ვის სცალია შენთვის-ყველას კისრამდე სამუშაო აქვს. მე,მამა და კონსტანტინე მყუდრო სახლში დავბინავდით. ახლა

ყელში მობჯენილი შენი მონატრება მტკივა

ასე მგონია ყელში მომებჯინება ეს რაღაც და გამგუდავს. სიცარიელის შეგრძნება არმტოვეს და სადღაც იმ უსასრულობაში მაგდებს, საიდნაც ალბათ ვერასოდეს გამოვალ. უსასრულობის ერთ ნათელ წერტილში, თუ ამას ნათელი წერტილი შეიძლება დაერქვას, მარიონეტებისგან შექმნილ