მ.ი.(თავი4)

თუმცა უშედეგოდ.დაახლოებით 1 თვის შემდეგ უნივერსიტეტში ხმა გავარდა,რომ ის... -აღარ დაასრულო რა... ტირილით თქვა და თავი ჩახარა

მოლოდინი [სრულად]

სამსახურიდან ენერგიაგამოცლილი გამოვდივარ და ცივ ჰაერს ვუშვებ. როგორც იქნა დავასრულე ერთ-ერთი წიგნის თარგმნა, უფროსსაც ჩავაბარე და როგორც იქნა მისი კმაყოფილი მზერაც დავიმსახურე ბოლო ერთი კვირის მანძილზე. უღიმღამოდ მივაბიჯებ ჩემი კორპუსის წინა ეზოში.

სადღაც შორს... მთებში თავი 11

როცა ვინმეს უყვარხარ სხვანაირი ხდები. ცხოვრებას სხვანაირად უყურე. თითქოს თავდაჯერებულობა გემატება. ამატი ხდები...ხოლო როცა შენც გიყვარს და გრძნობა ორმხრივია უკვე იცვლები. თვალებში ვარსკვლავები იწყებენ ციმციმს. ბედნიერებას ასხივებ, გინდა სამყაროს

XXX

ფლიდობას, ღალატს და პირფერობას შენში არ ქონდეს ოდეს ადგილი გახსოვდეს მუდამ ილიას სიტყვა:

სინათლის სხივი...(8)

-"მამა, მომისმინე როდის მოვლენ დედა და სალო?" აფორიაქებულმა უთხრა მამას იკამ. -"მე მივაკითხავ , რომ დარეკავენ "

ტყე +16 VIII

მღელვარე. -სარა-კარავში თავს თვით მთავარი გმირი ყოფს თავს.შეშინებული ვხტები ფეხზე -შემაშინე,მოდი-ძვრება და ისიც ჩემ წინ დგება

კრიტიკოსი

კაფეს ნაკლებად გამოსაჩენ კუთხეში ვზივარ და ვცდილობ შეუმჩნევლად დავაკვირდე გარშემომყოფებს. ან თუნდაც შემამჩნიონ, რა შეიცვლება? რამდენიმე წამით ავარიდებ მზერას და როგორც კი თანმხლებთან საუბარში გართულებს გადავავიწყდები, მშვიდად გავაგრძელებ ჩემს

მაცდური

აი, ჩავცქერი ძველისძველ სურათს, უცნაურ წარწერით: "ის მაინც ბრუნავს", ბრუნავს, ბრუნავს და თან როგორ ბრუნავს, თუ გიფიქრია შენზე ვინ ზრუნავს.

Siempre staccato 2

ძნელაძე მანქანის წინ დგას და ჩანს, მცდელობა არც მას დაუკლია_იდეალურად გამოიყურება. ცისფერი პერანგი აშკარად ძალიან უხდება ამავე ფერის თვალებსა და ნავარჯიშებ სხეულს. _შეუდარებლად ხარ!_ჩურჩულით მეუბნება და ლოყაზე მკოცნის.

იმედის შუქი / light of hope თავი13

ოღონდ ახლა მიწა გაიხსნას და შიგ ჩავვარდე,ან მეხი დამეცეს ან ცუნამმა წაგვლეკოს არვიცი რავთქვა თავი ვიმართლო თუ...პრინციპში სხვა ვარიანტი არც არსებობს - გამარჯობა ეკა ესალმება თუმცა ბექას თითქოს არც გაუგონია,დაძაბულობა მატულობს