მიყვარხარ

რომ ვიცოდე, რომ დღეს უკანასკნელად გხედავ მძინარეს, მაგრად ჩაგიკრავდი გულში და შევევედრებოდი უფალს, რომ შენი სულის დამცველად მოვევლინე, რომ ვიცოდე, რომ უკანასკნელად გადიხარ სახლიდან მოგეხვეოდი, გაკოცებდი და მოგაბრუნებდი რომ კიდევ ერთხელ მეკოცნა, რომ

ფერთა ქაოსი (1)

ქეთი , ადამიანი საოცრება . პირდაპირი გაგებით ანგელოზი . დიდი , მწვანე , მეტყველი თვალები მისი სულის სარკე იყო , უცოდველი და უმწეო ჩანდა , თუმცა სულიერად მებრძოლი . მოკლე , მუქი წაბლისფერი თმა ჰქონდა, სისხლივით წითელი ტუჩები და პატარა ,კურნოსი

გამრეკელი (1თავი)

ალბათ ყველას ჰქონია ცხოვრებაში მომენტი ”ჩავარდნა” , მე ასე ვეძახი . როდესაც ცხოვრების აზრს კარგავ და ვეღარ იგებ ღის კიი გააგრძელო . მე ანასტასია თოდუა ვარ და ახლა ვბრუნდები ჩემს ქალაქში , ვერ გავძელი და აგვისტოს ცხელ დღეებში უკან ვბრუნდები .

იმედის შუქი / light of hope თავი 8

ესეც მერვე თავი მეგობრებო არვიცი როგორი გამოვიდაა შეცდომებისთვის ბოდიში. მის სახეს ვაკვირდებოდი მაგრამ ვერც ცინიზმი და ვერც არასერიოზულობა ვერ ვიპოვე არც შესაქებად ნათქვამ ჩვეულებრივ გაცვეთილ ფრაზას გავდა, ისევ არაფერი ვუპასუხე თავი ჩავხარე ჩვენს

წითელი ტანგო

-ვიცეკვოთ! თემა გადააქვს, მე დაბნეული ვუყურებ. -ამბობენ ტანგო დეპრესიას შველისო, ამბობს და ფეხზე მაყენებს. მარჯვენა ხელი წელზე მოხვია, მარცხენაში ჩემი მარჯვენა მოიქცია, მხრებში გასწორდა თვალი შამიკრა და დაბნეული ამიყოლია ცეკვაში. -ლამაზი ხარ,

სიმპათიური სტუმარი ( 3 თავი)

დილით რომ ავდექი უკვე 12 საათი იყო. ტელეს დავხედე და შეტყობინება დამხვდა. რათქმაუნდა მარიასგან. – ‘ გაიღვიძე მზეთუნახავო ‘ – ‘ დილა მშვიდობისა ‘ – ‘ რა გეგმები გვაქ დღეს? ‘ – ‘ თქვენი ამბავი რომ ვიცი უკვე გექნებათ რამე იდეა ‘

My life Sucks!! 2 (+15)

და რა იცი? - ვკითხე დაეჭვებულმა. - სკოლა უფრო მეტად საინტერესო იქნება, რადგან დიმიტრი შენით დაინტერესდა - თქვა და უფრო მეტად გაიღიმა. ჩემი ტყუპი და ძუკნაა, ჩემი საუკეთესო მეგობარი ბილიარდში საშინელებაა და კაშკაშა ბიჭმა ახალ მსხვერპლად ამირჩია.

7 თვე (2 ნაწილი)

დაახლოებით ღამის 4 საათი იქნებოდა და კარებზე კაკუნი მომესმა. ცოტა შემეშინდა. ვინ უნდა ყოფილიყო ამ შუა ღამეს ჩემთან მოსული?! ხალათი შემოვიცვი და კარის გასაღებად წავედი. დიდი ხანი ვეჯაჯგურებოდი და ბოლოს ძლივს გავაღე. ისეთი რაღაც დავინახე , ცოტა ხანი

სინათლის სხივი...(4)

კარგი გამოვალ,მანდ იყავი და კაფეტერიაში ჩავიდეთ" გაუთიშა და ძმისთვის არც შეუხედავს ისე გავარდა გარეთ. ნინომ ქალიშვიკს გახედა და გაკვირვებულმა იკას გამოხედა. -"დედააა,ეხლა რო არ ავდგე გავგიჟდები"

წვიმისფერი (1)

წვიმდა. ქუჩაში ვიდექი. ქალაქში ყოველთვის ნაცრისფერია წვიმა, როდესაც მარტო ხარ. იმ დღეს ამინდს არც მე ვუღალატე. მასავით უსახური და გამოფიტული ვიდექი ქუჩაში. ქოლგა თან არ მქონდა. სველ ასფალტზე, სიჩუმეში, ჩემი სიარულის ექო მესმოდა. მოსაცმელი ჩემს