არა-საბედისწერო შეცდომას

ცივი ჰაერი, წვიმის სურნელი და თვალუწვდენელი ცის თაღისკენ მიპყრობილი სევდიანი მზერა. უზღვავია მისი სიძულვილი ქვემოთ გადაშლილი ნაცრისფერი ქალაქის მიმართ. რატომ? იმიტომ, რომ იქ სიყვარულის, ერთგულების და გულწრფელობის მუდმივი დეფიციტია. მისთვის სამყარო

თვალებიდან გულის გავლით ცამდე....

თვალებიდან, გულის გავლით.. ცამდე… ფიქრში ხატვის მონატრების ცდამდე, შეხვედრიდან შეხვედრამდე თვლამდე, გაბედულად სიყვარულის თქმამდე…. თვალმა გულის სიხარულით იცის, სიძლიერე დადებული ფიცის, ნატვრა ფიქრებს ბედნიერად აქცევს,

My life Sucks!! 1 (+15)

რა? ეს გაკვეთილი დიმიტრისთან ერთად უნდა მქონდეს? ღმერთო, შეიძლება რამე ამაზე უარესი კიდევ მოხდეს? - დიმიტრი მისტერ ლაითის გვერდით დაიკავეთ ადგილი - მიუთითა ქალმა ჩემს გვერდით მდგარ მერხზე. ...უნდა მივმხვდარიყავი, რომ ეს მოხდებოდა.

როცა სინათლე თვალებიდან ქრება 8 თავი

დეე წავედი, მამამ დამაბარა დღეს სტუმრები მოვლენ და შვიდისთვის სუფრა გააწყოსო, გაიღვიძე დეე, გესმის, წავედიიი უკვე სამი საათი სრულდება სახლის გზას რომ მივუყვები, სასწრაფომ ჩამიქრიალა გვერძე, მეკიდე ფეხს არ ვუჩქარებ, ძლივს მივაღწიე, თურმე სასწრაფო

სადღაც შორს... მთებში თავი 8

მთელი კვირა ისე გავიდა რომ სოფოს და რეზოს ერთმანეთთან მიმოწერა და საუბრები არ შეუწყვეტიათ. თავიდან გოგო თავს არიდებდა და თავშეკავებული იყო. სიტყვებს ძლივს ჰპარავდა რეზო,მაგრამ ის გულს არ იტეხდა და ჯიუტად ცდილობდა გოგოსთან დაახლოებას. შედეგი მალე

ახალი ცხვორება

.....და აი გამოჩნდა სვანეთის ბუნება, თითქოს მთები მოკრძალებული თავის დახრით ესალმებოდნენ სტუმარს და უკვე იცოდნენ, რომ ყველაფერიი შეიცვლებოდა და არაფერი იქნებოდა ძველებურად, თითქოს ეს სტუმარიი ახალ იმედებს, და ახალ სამყაროს პირდებოდა ხალხს, რომელთა

ბიჭი ჩიხიდან!!!(2 თავი)

სახლში საკმაოდ გახალისებული ავდივარ. მშვენიერი დღეა. მე რომ მიყვარს სწორედ ისეთი, რადგან უკვე მოვახრეხე ვინმესთვის ნერვების მოშლა. ალბათ, ახლა გამწარებული მლანძღავს და ერთი უზრდელი გათამამებული გოგო ვგონივარ, მაგრამ არაუშავს, საერთოდ ა მაინტერესებს

Magic always come with a price, deary! (საცდელი თავი)

ალბათ გაინტერესებთ ვინ არიან ჩემი მშობლები. სიმართლე გითხრათ არ ვიცი. იმდენი მშობლები მყავდა დამავიწყდა. მხოლოდ უამრავი ფერადი და ლამაზი მოგონება მაქვს რომელიც სინამდვილეში ტყუილია.დიდი ფარსი რომელიც ჩემმა უბარდუკმა არსებობამ შექმნა. ალბათ დაიბენით

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა.(დასასრული)

პარიზი...სიყვარული და მე მარტო. ახლა არავინ მყავს გვერდით. მხოლოდ მე და ნახატები ვგრძნობთ ერთმანეთს და ვატარებთ დროს ერთად. საქართველოში 5 წელი არ ვყოფილვარ, აქედან ლუკასთან მხოლოდ 1 წელი და ცოტა მეტი ვურთიერთობდი, მერე ყველაფერი ნელ-ნელა დადუმდა,

ნუ მაპატიებ !

ნუ მაპატიებ შეშლილ ოცნებებს, ნურც ჩემს თვალებში გაფანტულ მზის სხივს, ნუ მაპატიებ ჩემს სიჯიუტეს, და ნურც ამ სტრიქონს შენ, რომ გულს გიხსნის.