ვირტუალური მეგობარი (მეხუთე თავი) დასასრული

მეხუთე თავი როგორც წესი, გელას სასაცილოდ არ ჰყოფნიდა ჩემი ასანთის კოლოფის ზომის ავტომობილი, თუმცა ამჯერად ვაჟასთან ერთად დაძაბული იჯდა და ხმას არ იღებდა. დავინახე, ჩემი ტარების მანერით დამფრთხალმა, რამდენჯერმე როგორ წამოიწია, თითქოს ფეხებით

სიყვარული როგორც ასეთი

- შენი აზრით რატომ არ გყავდა მეგობრები აქამდეე?! იმიტომ რომ არავის არუნდოდა შენნნაირი მეგობარი, არც მეგობრობა შეგიძლია და არც არაფერი, მშობლების გარდა არავინ გყავდა წარმოგიდგენია! თაკოს უმადლოდე რომ ჩვენს წრეში მოხვდი. თვალები ცრემლებით ამევსო,

დარჩი ჩემთან (3)

უკვე საკმაოდ ახლოს იყო სულ რამდენიმე ნაბიჯი აშორებდა მათგან სიტყვების გაგებას არც დალოდებია,როცა დაინახა როგორ გადმოაფურთხა დარტყმის შემდეგ პირიდან სისხლი. -თქვენ რა სულ გაგიჟდით.ასე ხომ მოკლავთ ადამიანს.-ყველას ყურადღება ახლა მისკენ იყო

ვიცი მოხვალ ისევ (6თავი)

"მე შენს გვერდითვარ ანიტა და მერწმუნე სულ სულ ასე იქნება. " მთელი დღე მისი სიტყვები მიტრიალებდა თავში. თავს ძალიან უცნაურად ვგრძნობ, არმინდა შემიყვარდეს არა არაა !!! მაგრამ რავქნა ვერ ვაკონტროლებ გრძნობებს, მის ყოველ გამოხედვაზე, მის ღიმილზე ტანში

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მესამე ნაწილი)

მგონია რომ არავინ კითხულობს და უინტერესო თემაა. -კარგი ვთიშავ -ცხელმა ტალღამ და ისეთმა ჟრუანტელმა დაუარა ტანში ვნებათა ღელვა მის წალეკვას ლამობდა. აფორიაქებული გული გაგიჟებულივით ფეთქავდა, ბორგავდა, თითქოს მთელ სხეულს მოივლიდა და მერე ისევ საგულეს

ველური ორქიდეა (3 თავი)

კარი გაიღო და ბატონი გიგი არ გადმოვიდა? (ბატონი გიგი, ცინიკურად ვთქვი) გული კი შემიქანდა მისი დანახვისას. _უკვე მიდიხარ? - მკითხა. _დიახ. - ვუპასუხე მოკლედ. _ავტობუსს ელოდები?

მკვდარი ოცნებები 4

-მე ვთქვი, რომ წასვლა მინდა -თვალი თვალში გავუყარე -ისე კანკალებ თითქოს შენზე ძალის გამოყენებას ვაპირებდე -გაეცინა -შენი საქციელი საპირისპიროზე მეტყველებს. თუ დაგავიწყდა შეგახსენებ, რომ ახლა შენს კალთაში ვზივარ, თანაც ჩემი სურვილისდა საწინააღმდეგოდ

თბილისელები (1)

აი ტატაჩო კი მესამე კლასამდე მკვდარი ქართულით ლაპარაკობდა. კარგად მახსოვს ვიკას გაუგებრობის გამო ნიკას ვუძახოდით,რაზეც სასტიკად ეთხრებოდა ნერვები. მე,თანანო კილაძე,დათა კასრაძე, თორნიკე პაპასკირი,დები თხელიძეები,უჩა ლაბაძე და ბიკო იამანიძე =

სიმარტოვე

ხანდახან ისე ხდება , რომ ყველაფერი საშინლად გღლის. ზედმეტი ლაპარაკი, ღიმილი, სიყვარული.ხანდახან უბრალოდ გინდა ,რომ

((( )))

ეძებე კვლავ ეძებე, სანამ არ მოიპოვებს გული სიმშივიდეს. იტირე , იტირე იქამდე სანამ ცრემლი არ შეგიშრება აცრემლებულ თვალებში. არ დაკარგო , ეძებე კვლავ სიყვარულის მზერა. არ დაკარგო, მხოლოდ ერთხელ მოდის ნდობა. სხვა გზას არ დაადგე ერთხელ გაქვს ცდა