''ორმაგი ცხოვრება'' (მეთერთმეტე თავი)

ქალმა ნაზად გაუღიმა. ჯერ ისევ წინა ღამის ხორცისფერი ხალათი ეცვა. გოჩამ მანქანის კარი გაუღო ლილის. ისიც მივიდა, რომ ჩამჯდარიყო, მაგრამ სანამ ფეხს ააბიჯებდა მობრუნდა და თამუნას წინ გადგა. -გმადლობთ_რაღაცნაირად სევდიანად წარმოთქვა, მან და ვიკასკენაც

სასაცილო!

ახლა ზიხარ და ფიქრობ.... რომ რაღაც ისე არ ხდება როგორც უნდა ხდებოდეს.... სასაცილო ხარ....! სასაცილო! რადგან არ იცი..... არ იცი რომ ვიღაცამ შენი,ისედაც მოკლემეტრაჟიანი ფილმიდან, ორ წამიანი კადრი ამოჭრა....

ძმები კარამაზოვები, ანუ წერილი დიმიტრის.

მთვარის შუქზე მინდა, დიდხანს რომ იჯდე, იმიტომ, რომ ვიცი, შენი საკნიდან მთვარე არ ჩანდა. ვისკის კი არა, ფინჯან ჩაის რომ სვამდე, ის მინდა და ღამეში სამ კოლოფ სიგარეტს რომ არ კლავდე, ისიც.მამა ზოსიმემ შენს ძმას უთხრა ერთხელ,

დავიწყნია...

დამცინოდა მესაფლავე - "ქვეყანაზე ვინც კი კვდება,იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება."სულს ადნობდა ეგ ქირქილი, ენამწარე, გულსაკლავი,დღე ცისმარე ჩემს სამარეს დასჩხაოდა მუდამ ყვავი.მაგრამ ყველა გარდაცვლილი,

ქარის მოტანილი წერილები (არ გაატაროთ გთხოვთ)

უთხარით რაც შეიძლება მეტ ადამიანს. 22 სექტემბერს ყველაზე მეტი წერილი უნდა დაიწეროს მთელ მსოფლიოში, ვიდრე მთელი წლის მანძილზე.

უპატიებელი თავი 1

პროვინციელი ახალგაზრდა ცდილობს იცხოვროს მშვიდი,სტაბილური ცხოვრებით თუმცაღა კარზე მომდგარი ისტორია არ არცდის იყოს ბედნიერი. ცხოვრების ჭიდილში განადგურებული მია ცდილობს იპოვოს გამოსავალი და გახსნას შავი ყუთი

ირმის ნახტომი -5-

''იმას ვუხსნით სხვას, რაც ჩვენთვისაც გაუგებარი ხდება მაშინ, როცა გვიყვარდება. არ ვიცი, უნდა მიხაროდეს, თუ მწყინდეს, რომ ქალი ვარ. სიყვარულის დროს გვავიწყდება ჩვენი მეობა. მამაკაცი კი პირიქით, იხსენებს, რათა ქალი უფრო მიეცეს დავიწყებას. საცოდაობაა,

ალუბლები (3)

გაორება ყველაზე ცუდია! რომ არ იცი რა გინდა, ვინ გინდა, რა ხდება შენ თავს, ერთი მე ებრძვის მეორე-მეს და ამ ბრძოლაში შენი პიროვნება იმდენად იჩაგრება, რომ ბოლოს სიგიჟის ზღვარზე სისულელის ჩადენაზეც კი არ ამბობ უარს.

ჩემი მწვანეთვალება (6)

უკნიდან შეხება და ცხელი სუნთქვა ვიგრძენი. მივხვდი ვინც იყო. შემოვბრუნდი და მწვანე თვალებს შევეჩეხე. ხელები კისერზე მოვხვიე და ცეკვა გავაგრძელეთ, თუმცა ზედ არ ვუყურებდი.-რაღაცას ვგრძნობ შენდამი, ბელ -მისი ცხელი სუნთქვა

შურისძიება ვამპირის ენაზე (10)

-ემააა!- მთელი ხმით დაიღრიალა დენიელმა და მის ხმაზე კაარადაზე დალაგებული წიგნები ძირს გადმოვარდა, ხოლო ფანჯრები დაიმსხვრა. თვითონაც არ იცოდა დენიელმა რა ანაღვლებდა, ის რომ ჯესიკა მოკვდა თუ რიტუალი რომ ვეღარ შესრულდებდა,