მაინც მოგარჯულებ(13) the end

-ბექააა.. დავიკივლე და გაქცევა მინდოდა მისკენ მაგრამ ჩემჭირად ჩავიცვი მაღალქუსლიანები რაა და ამსიგრძე კაბაა. ძლივს ჩავეხუტე ჩახუტებაშიც კი ხელს მიშლიდა ეს კაბა, მაგრამ მაინც მომწონდა ეს ხომ ჩემი საქორწინო კაბააა.-მეც მინიშვით რააა.

მომაქციე ყურადღება იდიოტო ვკვდები!

-ადამიანი ყოველ წუთას რომ გენატრება მაგას რა ქვია? -სიყვარული ალბათ.

სულის ადამიანები [6]

რანაირად ვივიწყებთ ადამიანები ერთმანეთს ასე?მართლა ტანსაცმელივით ვირგებთ? მერე ვიხდით, ვცვლით და ა.შ?და თუ ავიკვიატეთ, მერე? ალბათ მერე ჩნდება ეს აუვსებელი სიცარიელე.არ დაურეკავს, არც მოუწერია, არც მოსულა.

ვერა-ვაკე.(1)

-სად ხარ გოგო?!-ტელეფონში მიღრიალა დუდუმ.-კლუბში.-მოკლედ მოვუჭერი მე და თვალები გადავატრიალე.-იცი,რომელი საათია?!-არ ცხრებოდა ის.მე კი მშვიდი სახით ვუსმენდი,და მხოლოდ თვალებს ვატრიალებდი.-12-ი დუდუ.-რომელ კლუბში ხარ?

გთხოვ არ მაგრძნობინო...

მოდი გეხვეწები ისე მიმიხუტე,წამით არ ვიფიქრო ჩემი, რომ არა ხარ.გრძნობა შეციებულს თავი შემომფიცე,გთხოვ არ მაგრძნობინო, ჯერ რომ პატარა ვარ.მოდი გეხვეწები, ყინვა შემომილღვე,გუშინ შეციებულს სულში მაკანკალა.გრძნობა გამიცვდა

სიყვარული მეორედაც მოდის (18 თავი)

სანამ ქვეყნად სიცოცხლე იარსებებს, ამ სიცოხლესთან ერთად იარსებებს იმედი. მე მჯერა, ისევ განათდება ჟანეტის ცხოვრება და დაუბრუნდება კარგი დღეები, ნერვიულობის გარეშე ეს მისი ცხოვრების დიდი გამოცდაა და ჯერ კიდევ ბრძოლობს, არ იცის

იცი?! მჭირდები!

იცი?! მჭირდები!და თან მაკლიხარ...გულში კი გაჩნდა რაღაც იარა...ღიმილი გაქრა,ცრემლებიც გაშრა,ტკივილი ისევ ადგილზე დარჩა.იცი?! მჭირდები! მაგრამ გარბიხარ...სულშიც იგრძნობა უკვე ტკივილი,ტკივილი, რომლის ავტორიც შენ ხარ,ტკივილი,

გურული რომანტიკოსი [სრულად]

სანამ ჩვენ ვსაუბრობდით, "განსაკუთრებულ ადგილზეც" მივედით. 6 ბიჭი იჯდა, ნინა გახარებული გაექანა ერთი ბიჭისკენ და როგორც მივხვდი მისი შეყვარებული იყო. გიორგი ერქვა სიმპატიური იყო და ძალიან უხდებოდნენ ერთმანეთს. დანარჩენი ბიჭები

ცხოვრებაში ასეც ხდება...

გარეთ საშინლად წვიმდა,მთელი ნიუ-იორკი წყალს მიჰქონდა ყველა სადღაც მიიჩქაროდა, წვიმას გაურბოდა,მაგრამ მე არა მხოლოდ მე ვიყავი თავსხმა წვიმაში ერთ ადგილას გაყინული და კიდევ ერთი აუხსნელი უარის გამო ვიტანჯებოდი,ღმერთო რატომ?

მკითხველო

სარკეში ჩაგიხედავთ და ლაპარაკი დაგიწყიათ საკუთარ თავთან? ნუ შეგეშინდებათ მეც ასეთი ვარ და სრულებითაც არ მჭირდება ექიმი უბრალოდ გჭირდებათ ვინმე ვინც კი არ დაგელაპარაკებათ მოგისმენთ? მაშინ უბრალოდ ადექით და მიდით სარკესთან და