წერილი ძვირფას მეგობარს...

-ამ წერილს გწერ და თან ვემზადები მარადიული ძილისთვის,სიცოცხლის ბოლო წუთებსა და წამებში ვეცდები აგიხსნა ჩემი ყოველივე ჩადენილი,დიდი იმედი მაქვს გამიგებ და მაპატიებ... ის დღე ძალზედ ჩვეულებრივად გათენდა,განსხვავებით სხვა დღეებისაგან... დილით

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (1)

-გაგრილდი? - მკითხა ბოხი ხმით და ახარხარდა. -იდიოტო! სხვა გასართობი ვერ იპოვე?! - შევუბღვირე გაცოფებულმა. -ვიფიქრე სცხელა და ცივი წყალი ესიამოვნებათქო - წარბები სასაცილოდ აათამაშა და გამეკრიჭა. -როგორც ხედავ არ მესიამოვნა! - მზის სათვალე მოვიხსენი

ჩანიშნული გვერდი (2)

ფილმის დაწყებისას ჩვენ უკვე ყველა სავარძელში მოვთავსებულიყავით. ყველაში ვგულისხმობ მარის, ნინის, გიოს და ირაკლის. ჩვენ საერთოდ ერთი დიდი სამეგობრო წრე გვქონდა შექმნილი. ფილმი კარგი იყო, სახელისთვის თავიდანვე არ მიმიქცევია დიდი ყურადღება და არც

ისევ ლუციფერი (1)

-ლუციფერ მორნინგსტარი ბიზმესმენია და ღამის ცხოვრებას ეწევა ‘’ლუხი’’-ის მფლობელია და უზომოდ მდიდარი ჯერ ვერავის დაუდგენია ამდენი ფული საიდან გონიათ კაზინო აქვს მაგრამ ვერ დაუმტკიცდა ვერანაირი არალეგალური საქმე ვერ უპოვეს მისი ბიზნესი კი ყვავის.

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... --სრულად--

...... ჩემს გადაწყვეტილებაში დარწმუნებულმა, კიდევ ერთხელ გადავავლე თვალი ჩემს ჩალაგებულ ბარგს და საწოლზე წამოვწექი.. ძილი არა და არ მომეკარა.. ასე ვიცი, როდესაც რაღაც მნიშვნელოვანისთვის ვემზადები ყოველთვის მოუსვენრად ვარ.. უკვე რამდენი ხანია

ჩვენ აღარასდროს ვიქნებით ერთად

უკვე დამღალა სიყვარულის ცრუ მოლოდინმა, იცი, შენს გამო, აღარასდროს აღარ ვიტირებ, ცოტაც მადროვე, წაქცეული, ისევ ავდგები, გადაგივიწყებ, უსასრულოდ გადაგივიწყებ, გამოვფხიზლდები,ძველ სიზმარში აღარ დავრჩები, სხვა გზას ვიპოვი, არ გავივლი ნაცნობ

ლამაზი გრძნობა (თავი 4)

გათენებული არ იყო როცა ბელა ისევ ნანგრევებში დაბრუნდა და ტირილი დაიწყო.თან ფიქრობდა:"ღმერთო რა დაგიშავე,ამ სიყვარულს დითხანს ვმალავდი,მან კი ჩემი გრძნობებით ითამაშა,მეგონა მასაც ვუყვარდი მაგრამ ასე არ ყოფილა..."იცოდა ნერვიულობით ბავშვს რომ ვნებდა

ყველაფერს აქვს დასასრული. (3თავი.)

რომელიც,არ შემოიფარგლება,მხოლოდ იმით „დაბადებისდღეა,წამოდით ერთად დავლიოთ.“ „წამოდით,სალომესთან ავიდეთ დავლიოთ.“ ჩვენი სადაქალო,წრე ასეთია „გტკივა?მეც მტკივა!“ „უბედური ხარ?მეც უბედური ვარ!“ „ბედნიერი ხარ?მეც ბედნიერი ვარ!“ არ დაიჯეროთ,იმ

ის"

ყოველთვის როცა ვფიქრობ, რომ სამყარო ჩემსკენ მოდის მას გამუდმებით ვკარგავ და დავეძებ. ეხლა მიხვდი, რომელ მდომგარეობაში ვგრძნობ თავს ყველაზე მხნედ, როგორც თევზი წყალში, როგორც ჭია გვამში, როცა ძვლმდე დაჰყავს მიცვლილი სხეულის თეთრი ბზინვარება

ქმრის ვალი გავისტუმრე (15 თავი)

---ბ.შალვამ დაიწყო მოყოლა და ყველაფერი მოუყვა რაც ამ საქმის გარშემო არსებობდა ინფორმაცია მის ხელთ.- ნათია ნიკას გვერდით იჯდა და მისი ხელი ქონდა ხელში და დრო და დრო მაგრად უჭერდა. რაც ნიკასთვის გასაგები იყო, რომ რაღაც ფაქტები არ მოწონდა ნათიას,