13 თვე (18) დასასრული

აქამდე ჩემთვის ვინმეს რომ ეთქვა რა არის ტკივილიო ვიტყოდი, რომ ფიზიკურ ტკივილზე საშინელება არაფერი არ არის..მაგრამ ასე არ ყოფილა.. სულიერ ტკივილს ფიზიკური გვერდზე ვერ დაუდგება.როგორია იმის გააზრება, რომ კარგავ შენი სულის ნაწილს.

უცნობი სარკეში //1//

"შენ ხარ დამნაშავე ყველაფერში, შენი ბრალია ახლა მამაშენი, რომ ქვრივია, შენ რომ მომკვდარიყავი მის მუცელში რომ მომკვდარიყავი ახლა ის ცოცხალი იქნებოდა.შენ მოკალი ის!.მერამდენე ღამე დაათენდა ამაზე ფიქრში მერამდენე ცრემლი ჩაიხშო თვალებში, თვალებში სადაც

პირადი მცველი 8

უცებ საწოლიდან დენდარტყმული წამოდგა.მისმა გონებამ მოგონებები ამოხეთქა.ერთიანად გააჟრჟოლა და მთელი ტერფიდან თავამდე დაუარა არასასიამოვნო გრძნობამ .აი,იმ გრძნობამ სინდისი ,რომ ჰქვია,ის ჭია,რომელიც მუდამ გღრნის და თავს არ განებებს.

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეთოთხმეტე]

– აფსუს, რა ღამეები გავათენეთ პარიზსა და ეგვიპტეში... ვერ წარმოვიდგენდი ამ მომენტს ვერასდროს,მაგრამ ეს მოხდა. ჯერ ჟორჟოლიანი ახარხარდა, მას ვასაძე აჰყვა და მათი განწყობა ისე უნებურად გადმომედო, რა გაბრაზებაზე იყო ლაპარაკი...

უკარება!{თავი1}

დილიდან ცუდ ხასიათზე იყო მაგრამ მიზეზს ვერ ხვდებოდა.იწვა და გაშტერებული უყურებდა სივრცეს როდესაც ოთახში დედამისი შემოიჭრა და კაბა ცხვირწინ აუფრიალა.. -მარიამ ადექი მალე ამდენიხანი ლოგინში ნებივრობა ვისგაუგია??! 4საათია!!-აუ ნანა თუ უნდა მეჩხუბო

არაფერია დაუძლეველი (1)

-არაკ"ცო-მიაძახა გაღიზიანებულმა მამამისს და ფეხით გაუყვა ქალაქისკენ მიმავალ გზას, 15 წუთში კი უკვე ქალაქის ცენტრში იყო,იქ კი ტაქსი გააჩერა და აეროპორტში წავიდა, რაგან რუსეთის მოქალაქე იყო დიდი არაფერი სჭირდებოდა, ბილეთი იყიდა მოსკოვის მიმართულებით

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთოთხმეტე თავი)

სამმა დღეს ისე გასტანა ჯუბომ ვერაფერი გაიგო ალექსანდრას შესახებ. მისი ალი კვალი გაქრა თითქოს მიწამ ჩაყლაპაო.ლევანი ვახო აკო და დემური კარგად იყვნენ მომზადებულები იდეალურად გამოსდიოდათ ადამიანის გადამალვა. ამაში თითქმის ბადალი არ ჰყავდათ. ლევანი

სფეარმენთის ეფექტი (დასასრული)!

ლაშამ თავისი დანაპირები შეასრულა და მეორე დღეს ლექციებს ვუსმენდი ორი საათი,თუ როგორ არ უნდა მოვიქცე ეკასთან ყოფნისას.ვუსმენდი რაა,მესხს ეგონა რომ ვისმენდი,თორემ მთელი ეს დრო ფიქრებით გართული,იმას ვგეგმავდი შემდგომში რა გამეფუჭებინა. ბიჭებმა

"აი აქ დაგერხა!!!" (თავი1)

როდესაც მისი სიტყვები გავიაზრე მივხვდი, რომ ის ჩემს წაყვანას აპირებდა ,მივხვდი როგორ იქცა ჩემი დარჩენილი ცხოვრებვა ნაფლეთებათ.. მუცელში ძლიერი ტკივილის მიუხედავად ფხზე ადგომა გადავწყვიტე , ძლივს ძლივობით წამოვდექი ფეხზე .. -არაა , გთხოვთ თავი

ამიხდინე ოცნება (1 თავი)

სად მივყავართ ოცნებებს?ალბათ ზღაპრების სამყაროში,რომელიც თავად გამოვიგონეთ და ვტკბებოდით ამ ყოვლისშემძლე ძალაუფლებით.ამბობენ,ადამიანი რომ იბადება მისი ბედის წერილიც მაშინვე იწერება და მისი განუყრელიაო.ალბათ ასევე მოხდა ჩემს შემთხვევაში,თავიდანვე