ერტად ყველაფერს შევძლებთ(3)(დასასრული)

ბავშვებოო დიდი იმედი მაქვს რომ მოგეწონათ მიყვარხართ ძალიან ძალიან იდეებუ მაწუხებს უამრავი და ყველანაირად შევეცდები მალე დავბრუნდე♡♡♡♡ პ.ს.ვიცი რომ სათაური ისტორიისგან ცოტა შორს არი:დ-ექიმო როგორაა ლილე?ხომ კარგადაა?ბავშვი გადარჩა?-მიაყარეს ეგრევე

ქალაქელი პრინცესა (2 თავი)

ყველაფერი უყიდია. დიდად არ მშიოდა ამიტომ მხოლოდ სალათა და წვენი დავდე მაგიდაზე და მეც იქვე ჩამოვჯექი. უკვე საჭმლის ჭამას ვაპირებდი როცა ბექა შემოვიდა ოთახში და ჩემს წინ დაჯდა. -იქნებ მეც მშია?-უკმაყოფილოდ მითხრა და წელში გასწორდა. -მერე საჭმელს ვერ

სიყვარული თუ შურისძიება?(მესამე თავი)

მეორე დღეს კლასში, რომ შევედი, ჩემს ადგილას კვლავ სხვა იჯდა, მაგრამ არა ცაბაძე. ცაბაძე თავის მერხზე იჯდა და როგორც კი შევედი მე შემომხედა. ჩემს მერხს მივუახლოვდი მაგრამ ის ბიჭი ვინც ჩემს მერხზე იჯდა არ მეცნო როგორც ჩანს ახალი იყო. - უკაცრავად,

ისევ შემიყვარე 9 ნაწილი (3)

-მე ვთქვი რა ხდებათქო ნია-ხმა გაუმკაცრდა,აი სად დამერხა! გულში ვნატრობდი ლადო და გიგა გამოჩენილიყვნენ და ირგვლივ ვიხედებოდ იმ იმედით,რომ სადმე ახლოს იქნებოდნენ. ტელეფონი ამოვიღე და სწრაფად დავწერე მესიჯი,გიგას გავუგზავნე,ისიც წამებში მოვარდა.

ქაოსი. #9

-რა აზრი აქვს სიჯიუტეს? არ გაგიშვებს არასდროს, შენც ხომ ხვდები? -ვხვდები.. ვერ გავიგე კოშმარი იწყება თუ ზღაპარი. -ეგ შენზეა დამოკიდებული. -გიო რას შვება?

ოხ, ეს სიყვარული (3)

„პირი მოხურე :დ“ (უცნობი) „რაიცი შენ? „ (კესო) „მე ყველაფერი ვიცი ;)“ ამის მერე არცერთს აღარ მიუწერია. გოგოები დასხდნენ და კინოს უყურებდნენ როცა კესომ ტირილი დაიწყო ლილემ გაოცებულმა შეხედა

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 5)

სწავლაზე ფიქრი და გამოცდები, მონატრებას მავიწყებდა.. საგამოცდო პერიოდმა წარმატებით ჩაიარა, ოთხივე რთული საგანი წარმატებით გადავლახე, უმაღლესი შეფასება არ მიმიღია თუმცა, მაინც კარგი ქულები მივიღე.. ანუ ამდენ მასწავლებელთან სიარულს ფუჭად არ

მომგებიანი ბილეთი 1

-არ მინდა რა, ნაწყენი რომ იყო!-მიხსნის ის. -არა ნაწყენი არ ვარ, შენნაირი ადამიანებისგან არაფერი მწყინს, ვისაც შეუძლია ერთ წამში გიღალატონ! ყოველ ჯერზე, ერთად მივდიოდით გასაძარცვათ და ახლა შენ მიცხადებ, რომ ასი ლარის და შოკოლადების წამოღება

ჭაობის ქალღმერთი –2–

''უწინ, როცა წმინდა და სუფთა ვიყავი, მტკიოდა კიდეც, მიყვარდა კიდეც, მეშინოდა კიდეც, მაგრამ ახლა... ახლა გრძნობები ზემოთ დარჩა, მე კი ჭაობის სქელმა ფენამ დამფარა! მე ქალღმერთი ვარ, მაგრამ არა სამოთხის!''

I ____ You

*** სხვადასხვა ოთახებში მოთავსდნენ და ერთმანეთის დანახვაც არუნდოდათ. ცოტახანში გაითავისეს ის ,რომ კიდევ დიდი ხანი მოუწევდათ ერთად ცხოვრება და ისე ზიზღით აღარ უყურებდნენ ერთმანეთს ,როგორც აქამდე. თუმცა ყველაფერი ჯერ კიდევ წინ აქვთ.