შურისძიების კანონი 2

-ვანხოთ, აბა როგორ მოწყობილხარ! -ძალიან კარგად!-ვპასუხობ მეც, ირონიული ღიმილით.-და შეგიძლია გახვიდე!-ვეუბნები ოთახში შემოსულს. -მაგდებ?-ისაწ....ბს თავს. -კი!-ვეუბნები დაბღვერილი. -რა გაეწყობა!-ხელებს მსახიობურად შლის და უკან ბრუნდება. ტყავის

გზა სადღაც გაქრა! 3

ღონემიხდილი გადავწექი გვერძე და ამოვიხვნეშე.მისი ნაკოცნის მერე,მარტო ტუჩები კიარა ყელიც კი ამეწვა შიგნიდან.ხელი კანზე მოვისვი და ღრმად შევისუნთქე,თითქოს ცოტა მომეშვა,მოვდუნდი და თვალებ მოჭუტული მივაშტერდი ჭერს.სიმშვიდე მალევე გაირღვა,ზიზის თითები

არ შეგიყვარდეს. წესი 10.

  თებერვალი, მარტი, აპრილი, მაისი, ივნისი...ზაფხულის არდადეგებია. მამაჩემი ჩამოვიდა. თოკომ თსუ-ში ჩააბარა იურიდიულზე. იურისტი ბიჭი მეყოლება. მე და ნუცა უფრო დავახლოვდით. მიუხედავად ძნელი დასაწყისისა, ახლა საუკეთესო დაქალები ვართ. ყველაფერი თითქოს

გიჟი და უფრო გიჟი(4)

-მშვიდობიანი როგორ იქნება სამი საათი ეძინა სხვათაშორის შენს კესუნას და თავი უსკდება, პარონი არავინ ჰყავს, მამა სამსახურში იქნება, დედა ოფისში, ძამიკო სარძლოსთან მე რა ვქნა საწყალმა უპატრონო გოგომ რომელსაც საქმრო აღვიძებს ყველაფერთან ერთად-

კუზნეჩიკ, მიყვარხარ!!! (5)

არაადამიანურ მელოდიაზე გავკიოდი ჩემსავე სიტყვებს..-ვაჩეეე.... სადაც გნახავ იქ მოგკლაავ... ვაჩეე.. შე არაადამიანოო.... ვაჩეე... თვალით არ დამენახოო... ვაჩეე .. შე არანორმალუროო... ვაჩეე... სად ხაარ?? ვაჩეე.. მიშველე ვკვდები.... ვაჩე... ვერ გიტაან...

სიყვარულში დავიკარგე (სრულად 1 ნაწილი)

4 წლის წინ... ნინა ნუცუბიძის ანუ ჩემი კლასელისა და საუკთესო მეგობრის დაბადების დღე იყო.18 წელი უსრულდებოდა,ამიტომ მშობლებმა გრანდიოზულად აღუნიშნეს სრულწლოვნება.ერთ-ერთ ძვირადღირებულ რესტორანში იხდიდა,ისეთებიც კი ჰყავდა დაპატიჟებული,მხოლოდ ერთხელ

ყველაფერს აქვს დასასრული 3 თავი

 მეც გავედი სახლიდან მას ხელი დავუქნიე ჩავჯექი მანქანაში ღვედი შევიკარი ჩემი საყვარელი სიმღერა ბოლო ხმაზე ჩავრთე და გზა განვაგრძე მალევე მივედი კლუბში არ იყო ძნელი იმდენი ხალხში ჰანას გამორჩევა რომელიც სულ ზღპრულად გამოიყურებოდა როგორც ლარნაკში

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (2)

გავაღე კარი გასასვლელად და.... ოჰ ღმერთო მე ხომ ბედი არ მაქვს.. -ვააა ენამწარევ აქ ხარ? ირონიულად მითხრა და ცალი წარბი მაღლა აზიდა.. -ჰო თვით ირონიავ, როგორც ხედავ... არც მე დავაკელი ირონია და კურტუმოს ქნევთ ჩავედი პირველ სათულზე...

უბრალოდ სასაცილო ცხოვრება...

კორპორაციული საღამოები,წვეულებები,დალევა და გონების დაკარგვა არასოდეს მომწონდა,არვიცი იმ დღეს საერთოდ რატო წავედი,ვგძნობდი მალე დეპრესია დამეწყებოდა და ალბათ განტვირთვა მინდოდა,მართალია ჩემი თანამშრომლებიდან ყველა ოჯახთან ერთად მოდიოდა მაგრამ

N:9 - (თეთრი ანგელოზი) ნაწილი 2 - თავი 1

მაგრად მოხვია ზურგზე , ტკიპასავით აკრულ სხეულს. - სად იყავი ... - გულმკერდზე მიადო განაბულმა თავი და მის კისერში თავჩარგულმა მშვიდად ამოისუნთქა. - რატომ მეცნობი ასე ... - ჩურჩულებდა და ტუჩებს აცმაცუნებდა . - რატომ მგონია , რომ მთელი ცხოვრებაა გიცნობ