ვამპირი3

,,ცხოვრება ბრძოლაა.ჩვენც ვიბრძვით საუკეთესოს მისაღებად'' ყველას ცხოვრებაში ხდება რაღაც, რაც სრულიად ცვლის ადამიანის ცხოვრებას ან უკეთესობისკენ ან უარესობისკენ. არასდროს მიბძოლია წარმატებისთვის, რაღაცის შეცვლისთვის ,მაგრამ ერთმა თითქოს და

ისევ...

ისევ დავლიო, ისევ გავჩუმდე, მომშორდეს ნატვრა გულით დამქონდე, ბალიშს შევხედავ, ვიცი ვერ მხედავ.. იქნებ ხვალ დილით აღარ მახსოვდე. ეს ხომ შენა ხარ, რამაც მაცოცხლა, ვინაც პირველად ნაზად მაკოცა,

სხვა... (სრულად)

ყველა მხოლოდ იმას ამბობდა დიტო მექალთანე და სასტიკიაო. მის ოჯახს არცხვენს და სახელს უტეხავსო.ყველა იმას ფიქრობდა უზრდელი და თავქარიანიაო.მე კი პირიქით ვფიქრობდი.იმ დღის მერე განსაკუთრებით პირველად რომ გამომელაპარაკა.იმ ღამით თითქმის არ მძინებია

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 1

"თქვენა ხართ ღმერთები, ყველანი უზენაისის ძეები ხართ" ფსალმუნი, 86:6 რომელიღაცა დღე. რომელიღაცა ქუჩა. კარგად არ მახსოვს თენდებოდა თუ უკვე გათენებული იყო, მაგრამ არამგონია ამას რამე მნიშვნელობა ჰქონდეს. ჩავთვალოთ, რომ თენდებოდა. ჩემს

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XXII)

-ოღონდ გეხვეწები,ნურასდროს იტყვი რომ მე შენი ძმა ვარ,არასდროს ვყოფილვარ და არც არასდროს ვიქნები.მე ყოველთვის მეყვარები,ელენა,შენ ის ერთადერთი ადამიანი ხარ ამ ქვეყნად ვისაც ეს სიტყვა ვუთხარი და ასევე დარჩები ჩემი ცხოვრების ბოლომდე-გოგონას სხეული

ახალმთვარეკაკი (სრულად)

-ნინა - ხრიწიანი დაბოხებული ხმა მომესმა სადარბაზოში შესულს, ოდნავ სიბნელე იყო და ვერაფერს ვარჩევდი, თუმცა ხმა ვიცანი - კაკი? - გაკვირვებულმა ვკითხე და ვეცადე ბჟუტავ სინათლეზე შემჩნია - ხო მევარ - ჩაიცინა და სინათლეზე გამოვიდა - აქ რა გინდა

ოცნება თუ მირაჟი (14) დასასრული

ასე ყველაფერი მზად არის -მე წავედი ხვალ თვენც ჩამოხვალთ -კარგი -მოდი მამა ჩაგეხუტო -მა დედიტოს აკოტე ლო გაიგიზებს -კარგი მა ალექსანდრეს და ლალის დაუჯერე -კალგი მაა დემეტრე მიდიოდა და თან პიქრობდა დრო და დრო გული სიყვარულით ევსებოდა სვანეთში

სისუსტე (თავი 3)

მშვიდად ჩავალაგე ჩემი ნივთები, ბევრი არც არაფერი მქონდა და დაბლა ჩავედი. თვითონ არ განძრეულა. ეზოში ჩავედი და მძღოლს ვთხოვე სახლში წავეყვანე. დავინახე როგორ ახედა აივანს. არ ვიცი რა ანიშნა ბექამ, იქით არ გამიხედავს, მაგრამ მძღოლმა კარები გამიღო და

შენი თამუნია (თ.ჯ) მეორე თავი

შენი თამუნია (თ.ჯ) მეორე თავი არ ვიცი ასე რატომ მოვიქეცი ცხოვრებაში პირველად დავმალე და უარვყავი ჩემი სახელი, უფრო სწორედ ვიცი, მაგრამ შემეშინდა საშინლად შემეშინდა, მას რომ მოეგნო, ის რომ ყოფილიყო, მისგან გამოგზავნილი რომ ყოფილიყო ან უბრალოდ

სიყალბის თეორია (8)

- რას გაუმარჯოს? - ჰკითხა და წინ, იატაკზე ჩამოჯდა. - ქმართან დაშორებას და მომავალ ნათელ ფერებში გადაღებილ ცხოვრების შავ ფურცლებს. გაუკვირდა, თუმც მაინც გაეღიმა კოსტას, გამარჯვებული ღიმილით.