მთვრალი ალუბალი 1

დილა ჩვეულებრივად იწყება... ისევ უჩუმრად ჩავდივარ კიბეებზე და გასასვლელისკენ მივიპარები. მინდა ხმამაღლა ვიხუვლო, რომ ვერავინ დამინახა და ''გამამხნევებელი'' ლექციისგან გადარჩენილი ვარ, მაგრამ დედის ხმა მამცნობს, რომ სიხარული ჯერ ადრეა. -ლილია! რას

Chocolate 5თავი

ხო უნდა გატკინო,საშინლად,მწარედ,მინდა დაგეუფლო,მინდა გაგაწვალო,მინდა ჩემი იყო,მინდა შეგშალო-მკლავებს მხვევს და თმაში თავჩარგული ვნებისგან ათრთოლებული მეჩურჩულება. -რატომ?რატომ?-მეც ვნება მერევა, ჩურჩულზე გადავდივარ. -იმიტომ რომ ჩემი ბედისწერა

გრძნობითი ჰალუცინაცია

შენ გრძნობითი ჰალუცინაცია ხარ, და თუ ვცდები, ერთი სიტყვა მაინც მითხარი. როგორ ხარ ? – ჰო, მეც ეგრე, არც მეტი, არც ნაკლები, მაგრამ შენგან განსხვავებით, მე არ ვიცი მოსვენებას რა არ მაძლევს... მხოლოდ ნაწილობრივ, თუმცა ის კარგად ვიცი, რომ

ჟუნალისტი და ქველმოქმედი (1)

გამწარებული გამოვედი უფროსის ოთახიდან.საიდან გავუჩინო ინტერვიუ ჯადოქარი კი არ ვარ. ცნობილი ტელევიზიის ჟურნალისტებს არ ტანხმდება ინტერვიუზე და ერთი უბრალო გაზეთი ჟურნალისტს დამთანხმდება? თუმცა რადაც არ უნდა დამიჯდეს მისი ინტერვიუ უნდა

პირადი მცველი(1 ნაწილი სრულად)

პირადი მცველი-ეს ის ყველაზე რთული პროფესიაა რომელიც ამ ქვეყანაზე არსებობს.მათ ყოველთვის საფრთხეში ყოფნა უწევთ სხვისი სიცოცხლის დასაცავათ.საქართველოში პირადი მცველები იმდენად არ მოქმედებენ,როგორც სხვა ქვეყნებში.ერთ-ერთი ასეთი პირადი მცველი არის ნიკა

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 6)

სიტყვებს არ უჯერებდა...გაოგნებულმა ახედა ლუკას, დაინახა ბიჭის თვალებში მოციმციმე პატარა ჭინკებს..მარიამს გაეღიმა და მაგრად ჩაეხუტა მისთვის მიუწვდომელ და თბილ სხეულს..ლუკა ვერ იჯერებდა,რომ ახლა მის მკლავებში მარიამი იყო. ხელები სახეზე ფრთხილად

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (23)

სკოლას ისე მივუახლოვდი ვერცკი გავიგე მთელი გზა ლუკაზე ვფიქრობდი, ძალიან მჭირდებოდა მისი ღიმილი და მწვანე თვალები, მაგრამ მის ნახვას მხოლოდ რამდენიმე საათში შევძლებდი, ამის გამო კლასსში მოწყენილი და თავდახრილი შევედი

ჩამკიდე ხელი (6)

მაგრამ დასავლეთი მისთვის უცხოა.გაოცებული შეჰყურებდა გოგონა საოცარ ხედებს და სიამოვნებისაგან წამოძახილებს ვერ იკავებდა.ანი კი უბრალოდ ტკბებოდა ამ სანახაობით.ანის ერთი სული ჰქონდა როდის აჩვენებდა გოგოს შაორის მიმდებარე ტერიტორიებს და უმშვენიერეს

დედი უშენობა ფერფლად გადავმარხე

იცი მე არმახსოვს როდის დაგინახე იცი არც ის მახსოვს როდის შეგიგრძენი იცი უშენობაც ფერფლად გადავმარხე მაგრამ სინანულიც სწრაფად შევიგრძენი! იცი ყველა წამი შავად შემიღებე იცი უკუნითით ვცოცხლობ ყოველ ღამე

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 26. I ნაწილი.

ერთი თვე იყო გასული რაც, მე და ლადო ერთად ვიყვავით, საცხოვრებლადაც საკუთარ სახლში გადავედით და ჩემი დაბადების დღისთვის ვემზადებოდით, ნუ ვემზადებოდით ხმამაღალი ნათქვამია ის მარტო მუშაობდა ღამე თუ ხედავდი სახლში,მე მამაჩემი მეხმარებოდა და ნატა, ისე