რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 12)

სრულიად შოკირებული და თავზარდაცემული დავრჩი. არ ვიცოდი რატომ, მაგრამ არ მეგონა, რომ ის, რაც ცოტნემ მითხრა ქუჩის კამერების შესახებ, სიმართლე იყო. გავიგე ლადომ ვატოს როგორ დაავალა ამ ვიდეოების წაშლა. როგორ მოახერხებდა ვიდეოების ნახვას ცოტნე? მაგრამ

одержимый тьмой! ანუ ჩემი ბოროტი უფროსი. (თავი 7)

სახლში მისულს ბიჭები დაძინებულები დამხვდნენ, მაგიდაზე კიდე წერილი იდო. „დაი, მე და ამ დებილმა ბოუშვმა რაცხა მომივტყაპნეთ და გაგვისინჯე, წავედით ჩვენ ვიძინებთ“ საბას ამ წერილზე გამეცინა.

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 16

ზურგიდან მომეხვია,ადგილზე გავშეშდი.-ემილი მიყვარხარ!-ჩამჩურჩულა ყურში და ვიგრძენი,როგორ შეაჩერა სისხლმა ძარღვებში მოძრაობა.სუნთქვა გამიხშირდა,ტანზე სასიამოვნოდ დამბურძგლა.ლაშამ თავისკენ მიმაბრუნა,თვალებში დაჟინებით მიყურებდა,მერე ტუჩებზე ნაზად

მე და შენ : დიდი პრობლემები (სრულად)

"არასდროს მეგონა 21-ე საუკუნეში თუ ამას ვიტყოდი მაგრამ ძალით გამათხოვეს, ჰო არ მოგესმათ, ეს მართლა მოხდა, მაგრამ არ გეგონოთ რომ ხარბი მშობლები მყავს, მათი ბრალი იმდენი არაფერია, ეს მამამ გამიკეთა, მძულს ამის გამო! მე ელენე ბახუტაშვილი ვარ 16 წლის,

გაცნობის საიტი -10-

მთელი ღამე სიზმრებში მის მეტს ვერავის ვხედავდი და ეს არც მიკვრიდა.დილას ინტერესით დავაკვესე თვალები და ტელეფონს შევხედე,კიდევ რამდენიმე მონაწერი იყო.ჩანდა,რომ გვანცას იმ ინციდენტის შესახებ მასთან არაფერი უთქვამს.

რეალობაში დაკარგულები... (3)

გადავწყვიტე მასზე აღარ მეფიქრა, მე ხომ იმდენად ამაყი ვარ , ვერ დავუშვებ თავს მუდმივად მასზე ფიქრის საშუალება მივცე, თანაც კარიერა ისე კარგად მაქვს აწყობილი ვფიქრობ კაცი სულ არ მჭირდება გვერდით, თუმცა ყოველს წელს მაინც იღვიძებს პატარა ნაპერწკალი

ერთხელ თავი 1

მე ვარ გამხდარი მწვანე თვალებით და წაბლისფერი თმით ჩემი არაბიოლოგიური და ნუკი კი ულამაზეისა კურნოსა ცხვირი დიდი ცისფერი თვალები შავი თმა და დიდ გაბუთული ტუჩები. მყავს ჩემი ,,სასტავი’’ ეგაძე სანდრო ბაღათურია ლევანი და რათქმაუნდა ნუკი ბაბლუანი

დაბადების დღეს გილოცავ.. ლალალა

ჩემო საყვარელო გოგო, გილოცავ. ყველაფერ საუკეთესოს გისურვებ. ბედნიერებას, სიხარულს, სიყვარულს და ჯანმრთელობას. ფერადი დღეები არ მოგკლდებოდეს. გისურვებ, რომ უფრო მეტი მნახველი გყავდეს, უფრო მეტი კომენტარი გქონდეს. გუშინდელი დღესავით მახსოვს, თუ როგორ

ღამის ზმანება (14 ნაწილი)

თვალების გახელა არ მინდოდა. რაღაც მაგარ საწოლზე ვიწექი და მთელი ტანი მტკიოდა, წამლებს სუნითაც გვარიანად იყო ოთახი გაჟღენთილი... -ექიმო, მითხარით როდის გამოფხიზლდება! სამი დღეა უკვე ასეა! - გავიგე ნაცნობი ანერვიულებული ხმა.

სხვანაირი (2)

ლუკამ დამირეკა -ჩემი ბიჭი. ლუკ, მიყვარხარ-ვუთხარი და ამეტირა. -რა გჭირს ეს დღეები? მეც მიყვარხარ. ხომ კარგად ხარ? -კი. ლუკ, ორი თვეც ხომ დამელოდები? გპირდები ნასწავლი ჩამოვალ, ოღონდ დამელოდე.